Αναρτήσεις

Προβολή αναρτήσεων από 2008

Amy Mac Donald : Το μεγαλύτερο σύγχρονο ταλέντο της παγκόσμιας Ροκ Μουσικής Σκηνής

Εικόνα
Eίναι σκωτσέζα, μόνο 21 ετών και λέγεται Amy Mc Donald…… Το πρώτο της άλμπουμ με τίτλο This is the life κυκλοφόρησε τον Ιούλιο του 2007. Σεμνή και συνεσταλμένη παρουσία . Εστιάζει όπως λέει η ίδια στη μουσική της και αποκηρύσσει το υπόδειγμα του καθημερινώς εορτάζειν (όπως λέμε και…Ελληνικά, celebrity lifestyle!) Στην πραγματικότητα , ομιλούμε για ένα μοναδικό ταλέντο που έχει την ικανότητα να απευθύνεται σε πιτσιρίκια ,αλλά ταυτοχρόνως και μεγάλους , πενήντα και βάλε , όπως κι ο υπογράφων! Ποιο είναι το μυστικό; Νομίζω απλό: Σύγχρονος ήχος ενορχηστρικά, με παραδοσιακή φόρμα ροκ-εντ-ρολ. Οι μικροί ακούν τον σύγχρονο ήχο και οι μεγάλοι εντυπωσιάζονται από ένα είδος που φαίνεται να μην καλλιεργείται συστηματικά εδώ και πολλά χρόνια . Φθάνει όμως αυτό να εξηγήσει τον παροξυσμό με την Έϊμυ Μακ Ντόναλντ; Μάλλον δεν φθάνει! Πρέπει να προστεθεί μια φωνή καθαρά ρόκ, που στέκει δίπλα σε Πάττυ Σμίθ ή Τζάνις Τζόπλιν άνετα και χωρίς …..ιεροσυλίες! Αν επιχειρούσαμε να συγκρίνουμε το φαινόμ

Η Βουλκανιώτισσα Το πανηγύρι της Μεσσήνης και η εντόπια καταγωγή του εθίμου της ψητής γουρνοπούλας.

Γιάννης Π. Πλατάρος Δ/ντής 1ου Λυκείου Μεσσήνης Φίλος ΕΘΕΛΟΝΤΩΝ ΜΕΣΣΗΝΗΣ Στιγμιότυπο από την κάθοδο της Ιεράς και θαυματουργού εικόνος της Παναγίας Βουλκανιωτίσσης εν Μεσσήνη Η Βουλκανιώτισσα Το πανηγύρι της Μεσσήνης και η εντόπια καταγωγή του εθίμου της ψητής γουρνοπούλας. Μεσσήνη, Σεπτέμβριος 2008 Α. Η Ι. Μονή Βουλκάνου. Η Ιερά Μονή έχει κτιστεί τον 8ο αιώνα . Στην κορυφή του όρους Ιθώμη, εκεί που ήταν παλαιά το ιερό του Ιθωμάτα Διός, πρωτοκτίστηκε η μονή, όπου υπάρχει και σήμερα διατηρημένη πλην ακατοίκητη. Μάλιστα στην νοτιοανατολική πλευρά του ναού, υπάρχει εντοιχισμένη η βάση, όπου έβαινε ο τρίποδας των ιερέων . Η Αγία Τράπεζα, είναι η βάση του τεραστίου αρχαίου αγάλματος του Ιθωμάτα Διός. Σύμφωνα με την παράδοση και κατά την διάρκεια των εικονομαχιών, η θαυματουργή ανεύρεση της Παναγίας της κορυφής ή επανωκαστρίτισσας, στάθηκε αφορμή για το κτίσιμο της Ι. Μονής. Ένεκα όμως της ελλείψεως νερού στην κορυφή και του μεγάλου κόπου των πιστών να ανέλθου

Μια αποτελεσματική πρόταση για την ντόπα

Εφημερίδα ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ Καλαμάτας , φύλλο της 25 ης Αυγούστου 2008 (σελ. 29) Επειδή επίκειται ψήφιση νομοθετικής πρότασης της Κυβέρνησης για το θέμα της ντόπας των αθλητών. Επειδή, όλοι μας αισθανόμαστε ντροπή ως πολίτες για το θέμα. Επειδή όλοι μας αισθανόμαστε προσβολή για την θρασεία συμπεριφορά των παραβατών, οι οποίοι όταν συλλαμβάνονται υπό επήρεια ουσιών «πέφτουν από τα σύννεφα» αποδίδοντας την δική τους πράξη σε συνωμοσίες κτλ , έχω να καταθέσω μια -κατά την γνώμη μου- αποτελεσματική πρόταση, προ όλους τους βουλευτές μας : 1. Να προβλεφθεί πλήρης αφαίρεση των προνομίων των Ολυμπιονικών όταν και εάν συλληφθούν και πιστοποιηθεί η πράξη τους τελεσιδίκως. Επειδή υπάρχει ένα νομικό κώλυμα σε αυτό (αναδρομική ισχύς νόμου και αναδρομική καταδίκη για πρότερο -πιθανόν έντιμο- βίο) θα πρέπει να επανακαθοριστούν ρητώς αυτά τα προνόμια. Δηλαδή, θα πρέπει να καθοριστεί, ότι η παροχή τους, δεν γίνεται για τις επιδόσεις τους, αλλά για τον όλ
Εικόνα
Forum Blog Είσοδος Βοήθεια Εγγραφή Ανέβασμα Τοποθεσίες Ετικέτες Παγκόσμιος Χάρτης Greece Mavrommátion Κεντρική πλατεία Μεσσήνης Δείτε τη στο Google Earth Φωτογραφία προηγούμενου χρήστη Φωτογραφία επόμενου χρήστη
Βίντεο από την Μεσσήνη
Ιστορία της Πόλεως Μεσσήνης (Περίληψη) Χτισμένη στη δεξιά όχθη του ποταμού Παμίσου, στο κάτω μέρoς της Μεσσηνιακής πεδιάδας, το Ομηρικό «Μάκαρ πεδίον» ή «Μακαρία», όπως λέγεται ακόμα και σήμερα. Είναι η μούσα του Σωτήρη Πατατζή που την απαθανάτισε ως «Μεθυσμένη Πολιτεία» στο ομώνυμο μυθιστόρημα, το οποίο περιγράφει ένα μεγάλο μέρος από τη ζωή της πόλης στο Μεσοπόλεμο . Πιθανότατα είναι η τοποθεσία «Λίμναι», που μνημονεύει ο αρχαίος περιηγητής Παυσανίας (150 μ.Χ.). Την ίδια τοποθεσία αναφέρει και ο Πολύβιος γύρω στο 215 μ.Χ., που την προσδιορίζει κοντά στον Πάμισο . Ακόμα και σήμερα, μια συνοικία της αρχαιότερης Ενορίας της Μεσσήνης, αυτή του Αγίου Δημητρίου, ονομάζεται «Λιμοχώρι», πιθανώς εκ παραφθοράς του «Λιμνοχώρι» (αφού λιμός -πείνα δεν θα μπορούσε ποτέ να ενσκήψει στο ευφορότερο σημείο της Μεσσηνίας). Πίνακας περιεχομένων [ Απόκρυψη ] 1 Βυζαντινή περίοδος 2 Φραγκοκρατία 3 Τουρκοκρατία 4 Νεότερα χρόνια 5 Προσωπικότητες 6 Αξιοθέατα-έθιμα 7 Σήμερα [ Επεξεργασ
Για τον Δημήτρη Π. Ρούτση Την Τρίτη 26 Φεβρουαρίου ε.έ., έφυγε για πάντα από κοντά μας ο φίλος μας συμπατριώτης Γεωπόνος Δημήτριος Ρούτσης του Πάνου σε ηλικία 58 ετών. Ίσως θα μπορούσε κάποιος να ομιλήσει για λύτρωση , λόγω του ότι τα τελευταία χρόνια αντιμετώπιζε σοβαρά προβλήματα υγείας που τον εμπόδιζαν να διάγει μια κανονική ζωή, αλλά όμως το ότι δεν ανεχώρησε πλήρης ημερών, συνιστά μια πικρία για τον φίλο μας τον Δημητράκη, αλλά και για τους οικείους του. Είναι ακατανόητο η μητέρα να κηδεύει το τέκνο της. Αυτό συνέβη στην περίπτωσή μας και ήταν τραγική ειρωνεία. Η ειρωνεία για τον αγαπητό μας Δημήτρη, που είχε πάρα πολλά ακόμη να προσφέρει και στην οικογένειά του και στην γενέτειρα. Από μικρός ήταν πρώτος στην κοινωνική προσφορά και δράση. Χρόνια πολλά στην φιλαρμονική Μεσσήνης, χρόνια πολλά στο ψαλτήρι του Αγιάννη, στην χορωδία, στους φιλάθλους του Παμίσου, στην συγγραφή του Καρναβαλικού λόγου , στο Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Μεσσήνης, στην συστηματική μελέτη και σ
Ελάχιστος φόρος τιμής στον εκδημήσαντα Δημήτρη Ε. Σπανό Ο Δημήτριος Ευγεν. Σπανός , που εξεδήμησε του ματαίου τούτου κόσμου, τουλάχιστον όπως τον γνώρισε ο υπογράφων, υπήρξε ένας μεγάλος λόγιος , αφανής και ταπεινός Έλλην πολίτης, βαθύτατα πολιτικοποιημένος και ομοίως βαθύτατα φιλοσοφημένος και διαβασμένος. Δεν κουβαλούσε Πανεπιστημιακούς τίτλους, αλλά κουβαλούσε ένα απίστευτο φορτίο διαβασμάτων και μελετών . Οι ιστορικές του γνώσεις ήταν κάτι το απίστευτο. Η ευχέρειά του στην στιχοπλοκή, κάτι το εντυπωσιακό. Ενθυμούμαι τις ευγενικές πιέσεις που εδέχετο να γράψει κάποιες ποιοτικές στροφές στον Καρναβαλικό λόγο , όπως και την ευχέρειά του σε ένα απόγευμα να γράφει 30 στροφές με τέλεια τεχνική και εύστοχη σάτιρα για όλους . Ο υπογράφων συνήθως συμπλήρωνε τα υπόλοιπα στιχουργήματα με αρκετά βάρβαρο και άτεχνο λόγο που έμπαινε κάπου στην μέση του λόγου του Σπύρου Μιχαλόπουλου, αλλά στη συρραφή φροντίζαμε τα κομμάτια του «μπάρμπα-Μήτσου» να τα βάλουμε στην αρχή και στο τέλος γ