Α΄ ΕΛΜΕ Μεσσηνίας (Λεπτομερής πρόταση για την επιμόρφωση)

Α΄ ΕΛΜΕ Μεσσηνίας:



Ειδική πρόταση για την επιμόρφωση των εκπαιδευτικών και συγκεκριμένα για τις μεταπτυχιακές σπουδές :



Εισαγωγικές διαπιστώσεις:



Αποτελεί γεγονός -και το ΥΠΕΠΘ το γνωρίζει καλώς- ότι η επιμόρφωση των εκπαιδευτικών στο κομμάτι που αφορά την γενική επιμόρφωση και δη την μικρής και μεσαίας διάρκειας επιμόρφωση, τα τελευταία 25 χρόνια (ουσιαστικά από θεσπίσεώς της) είναι εντελώς αναποτελεσματική (ουσιαστικά αποτυχημένη) με φωτεινή εξαίρεση την ειδική επιμόρφωση Α΄ και Β΄ επιπέδου στις Νέες τεχνολογίες κι αυτό λόγω της ύπαρξης στοιχειώδους αξιολόγησης του εκπαιδευτικού αποτελέσματος (Πιστοποίηση[1])

Φυσικά οι εξαιρέσεις, δεν κατορθώνουν να νοθεύσουν τον κανόνα και την καταφανή –πλέον- αλήθεια, ότι σεμινάρια τύπου 25 ωρών, 40 ωρών με γενικό διδακτικό αντικείμενο , απόγευμα , με κουρασμένους εκπαιδευομένους από την πρωινή εργασία , ουσιαστικά ακροατών , χωρίς κανένα απολύτως κίνητρο (και δεν εννοούμε μόνο το χρηματικό) δεν προσφέρουν σχεδόν τίποτε σε παρατηρήσιμη μόνιμη αλλαγή συμπεριφοράς του εκπαιδευομένου . Η τελευταία φράση αποτελεί έναν (συμπεριφοριστικό) ορισμό της μάθησης και βεβαίως, μόνο τέτοια δεν έχουμε.

Από την άλλη, στον αντίποδα, έχουμε την εκπαίδευση μακράς διαρκείας μέσω μεταπτυχιακών σε Πανεπιστήμια , η οποία επιφέρει την επιθυμητή μόνιμη αλλαγή στην συμπεριφορά του (ενηλίκου) επιμορφούμενου , μέσω της επαφής του με την αιχμή της σύγχρονης επιστημονικής γνώσης.

Ωστόσο , υπάρχει ένα μεγάλο οικονομικό μειονέκτημα: Το κόστος εκπαίδευσης που συνεπάγεται η εκπαιδευτική άδεια μετ΄ αποδοχών , το κόστος ειδικού επιδόματος αδείας , το κόστος πρόσληψης αναπληρωτή στην θέση του μετεκπαιδευομένου , όπως και τα κόστη διαμονής και διατροφής για όσους μετακινούνται, καθιστούν την όλη διαδικασία πολύ ακριβή, αλλά και αποκλείουσα εκ των προτέρων συναδέλφους, καθώς ο διαμένων λ.χ. στα Δίκαια Έβρου οικογενειάρχης δεν μπορεί να ξενιτευτεί δύο χρόνια στην Αθήνα αφήνοντας πίσω του εργαζόμενη σύζυγο με ανήλικα τέκνα (πλην εξαίρετων περιπτώσεων[2]) .

Επομένως, τίθεται ένα σοβαρό πρόβλημα Δημοκρατίας, καθώς το δικαίωμα πρόσβασης στην Παραδοσιακή Εκπαίδευση (μετεκπαίδευση) κάποιοι το έχουν πλήρες και άνευ της εκπαιδευτικής αδείας (λ.χ. κάτοικοι Λεκανοπεδίου Αττικής) και κάποιοι άλλοι το στερούνται εν τη πράξει, ακόμα και με εκπαιδευτική άδεια! Τα στατιστικά στοιχεία είναι αδιάψευστα , καθώς οι κάτοχοι μεταπτυχιακών διπλωμάτων εκπαιδευτικοί στην Αττική αποτελούν περίπου το 4%[3] του συνόλου των συναδέλφων, ενώ το αντίστοιχο ποσοστό στην επαρχία , όλοι μπορούν να διαπιστώσουν ότι κινείται σε μηδενικά επίπεδα. Η παρούσα πρόταση φιλοδοξεί να επιλύσει το πρόβλημα , στον βαθμό που μπορεί να επιλυθεί στα πλαίσια της κρατούσας συνήθους χρηματοδότησης, αλλά καθώς αυτό δεν φθάνει, δίνοντας παράλληλα πολλαπλάσια διέξοδο και αναπτυξιακή προοπτική στην Χώρα μας. Αυτό μπορεί να γίνει με την εξ αποστάσεως ηλεκτρονική (μετ-)εκπαίδευση (e-learning) σε μεταπτυχιακό επίπεδο.







Γιατί η εξ αποστάσεως η-εκπαίδευση;



Ένας πρώτος όρος της απάντησης στο ερώτημα, είναι, ότι ακόμα και από την εποχή του Ισαάκ Πίτμαν (1840) της δι΄ αλληλογραφίας εκπαίδευσης, η σύγχρονη η-εκπαίδευση, είναι το ίδιο αποτελεσματική με την παραδοσιακή που διεξάγεται στους Πανεπιστημιακούς χώρους. Το τελευταίο αποτελεί κοινό τόπο διεθνών επιστημονικών ερευνών και ξεκαθαρίζει εκ των προτέρων μια συνήθη αντίρρηση σχετικά με την ποιότητα των σπουδών. Αφού λοιπόν ξεκαθαρίζεται το πρόβλημα ποιότητας, έχουμε και τα παρακάτω αντικειμενικά πλεονεκτήματα για την η-εκπαίδευση:

· Είναι παντού και πάντα διαθέσιμη (αρκεί να διαθέτω Η/Υ για να εισέλθω στο διαδίκτυο)

· Δεν απαιτεί οργανωμένους χώρους εκπαίδευσης. (Στην εξαιρετικά αραιοκατοικημένη Φιλανδία που είναι και λόγω καιρού δύσκολη η πρόσβαση στους οργανωμένους Παν. χώρους , εφαρμόζεται με πολύ μεγάλη επιτυχία το υπόδειγμα αυτό)

· Είναι εξαιρετικά αποτελεσματική (όπως προείπαμε)

· Δίδει στον εκπαιδευόμενο το πλεονέκτημα της επιλογής χρόνου μελέτης , ακόμα και του ρυθμού μελέτης. (Διαβάζω, όποτε εγώ θέλω και τα περισσότερα ή λιγότερα μαθήματα που επιλέγω)

· Διαθέτει εξαιρετικά προηγμένο τρόπο παρουσίασης με πολυμέσα , βίντεο, ήχο, κείμενα εικόνες γραφήματα , δυναμικά σχήματα , ομιλία και διαλογική συνεργασία.

· Η βελτίωση των βιβλίων και άλλων εποπτικών μέσων γίνεται με απειροελάχιστο κόστος (αντιγραφή-επικόλληση των προσθηκών –διορθώσεων σε ένα αρχείο και επανανάρτηση στο διαδίκτυο )

· Ο διδακτικός τρόπος προσέγγισης ευνοεί την ενεργητική και συνεργατική μάθηση , προάγοντας βιωματικά (άρα αποτελεσματικά) τους νέους τρόπους Παιδαγωγικής προσέγγισης της διδασκαλίας (Εποικοδομισμός ή Κονστρουκτιβισμός)

· Ο αυτοέλεγχος της αποτελεσματικότητας της μάθησης γίνεται εύκολα με ένα τεστ .

· Παρέχεται η δυνατότητα συμμετοχής σε μεγάλο αριθμό εκπαιδευομένων (τεράστιες οικονομίες κλίμακος)

· Ελαχιστοποιείται το κόστος εκπαίδευσης (Ο κεντρικός πυρήνας της πρότασης!)

Παρ΄ ότι τα ανωτέρω πλεονεκτήματα φαντάζουν και ως ακαταμάχητα επιχειρήματα έτσι ώστε όλα τα ΑΕΙ να υιοθετήσουν σε ευρεία κλίμακα την η-εκπαίδευση, εν τούτοις, η οικονομική απόφαση που καλούνται να λάβουν τα ΑΕΙ , έχει να κάνει με το λεγόμενο κόστος μετάβασης[4] . Εδώ χρειάζεται η γενναία χρηματοδότηση από το Κράτος , έτσι ώστε να επενδύσει στο μέλλον που έφθασε , δεδομένου, ότι οι διεθνείς «γκουρού της Πληροφορικής» διαβλέπουν την πλήρη επικράτηση της η-εκπαίδευσης Παγκοσμίως, ως μοναδικού τρόπου εκπαίδευσης.

Να θυμηθούμε, ότι το μοναδικό –ίσως- μέσον που προστατεύει τον παραδοσιακό τύπο βρίσκεται στο περίφημο άρθρο 16 του Συντάγματος,§2 όπου αναφέρει «Η παιδεία αποτελεί βασική αποστολή του Κράτους και έχει σκοπό την ηθική, πνευματική, επαγγελματική και φυσική αγωγή των Ελλήνων, την ανάπτυξη της εθνικής και θρησκευτικής συνείδησης και τη διάπλασή τους σε ελεύθερους και υπεύθυνους πολίτες»

Πιθανώς λοιπόν να μην διασφαλίζεται η ανάπτυξη της Φυσικής Αγωγής εξ αποστάσεως, αν και πολλοί συμπολίτες μας αθλούνται παρακολουθώντας γυμναστές στην τηλεόραση. Βεβαίως, ό,τι ισχύει στην Ε.Ε. αυτομάτως πρέπει να γίνεται αποδεκτό και εδώ και μάλλον τίποτα δεν θα μπορέσει τελικώς να εμποδίσει την επερχόμενη νομοτελειακή εξέλιξη.



Η αναγκαιότητα της επιμόρφωσης των εκπαιδευτικών :


Είναι γενικώς παραδεκτό, ότι το ανθρώπινο κεφάλαιο είναι ένας ανανεώσιμος πόρος που συνεισφέρει βραχυπρόθεσμα στο άτομο, όμως μακροπροθέσμως, τα οφέλη από την εκπαίδευση πάνω του, διαχέονται στην κοινωνία και σε όλα τα άτομα που την συγκροτούν αδιακρίτως. Επομένως , ένα μέτρο –συνταγή-παρέμβαση (από τα υπάρχοντα συγκεκριμένα 6 –περίπου- μέτρα) για την περιπόθητη σε κάθε Κράτος Μεγέθυνση και –κυρίως- Ανάπτυξη, είναι η επένδυση σε ανθρώπινους πόρους.

O μέσος ρυθμός απαξίωσης των επιστημονικών γνώσεων στις θετικές επιστήμες είναι 7% ετησίως. Δεδομένου ότι ο μέσος ρυθμός προσλήψεων πτυχιούχων ΑΕΙ είναι μικρότερος του 7% , μόνο από αυτό το δεδομένο, καθίσταται αναγκαία η δια βίου επιμόρφωση.

Επίσης , για τις επιστήμες, υπάρχει πλέον η έννοια του χρόνου ημιζωής των χρησίμων γνώσεων. Δηλαδή , ο χρόνος εντός του οποίου οι διδαχθείσες και κατακτηθείσες γνώσεις από έναν επιστήμονα στην διάρκεια των σπουδών του απαξιώνονται κατά το ήμισυ. Αυτός ο χρόνος λ.χ. για την Πληροφορική μπορεί να είναι τα 4 έτη , για την Επιχειρησιακή Έρευνα 7 έτη κ.ο.κ. ανάλογα με την ποιοτική συγκρότηση μιας επιστήμης.. έτσι, μόλις 4 χρόνια μετά την αποφοίτησή του, ένας επιστήμονας της Πληροφορικής, θα δει να έχουν απαξιωθεί οι μισές του γνώσεις! Μοιάζει απίστευτο, αλλά έτσι είναι. Παράλληλα, καθίσταται κάτι παραπάνω από αναγκαία , η θεσμοθετημένη δια βίου επιμόρφωση και κατάρτιση. Το μαθηματικό υπόδειγμα απαξίωσης των επιστημονικών γνώσεων, είναι ακριβώς ίδιο με το υπόδειγμα κρυώματος ενός θερμού σώματος. Πρώτα το σώμα θερμαίνεται επαρκώς (σπουδές) και μετά βγαίνει από την φωτιά. (αποφοίτηση) Στην συνέχεια κρυώνει (απαξίωση γνώσεων) και βέβαια πριν φθάσει η θερμοκρασία κάτω από ένα κρίσιμο όριο που απαιτεί η κοινωνία πρέπει να αναθερμανθεί (επιμόρφωση) Για τους έχοντες παραπάνω εξοικείωση με τα μαθηματικά, το υπόδειγμα περιγράφεται με μια συνάρτηση του τύπου Γ(t)=Γo*exp(-αt) , όπου Γο οι γνώσεις μετά την αποφοίτηση Γ(t) οι γνώσεις μετά από χρόνο t από την αποφοίτηση και α μια θετική σταθερά που εξαρτάται από τον χρόνο ημιζωής των γνώσεων, της συγκεκριμένης κάθε φορά Επιστήμης.

Η απαξίωση των γνώσεων, θέτει επί τάπητος σοβαρά ερωτήματα του τύπου «Τι διδάσκουμε, πού διδάσκουμε, πώς το διδάσκουμε, γιατί το διδάσκουμε, σε ποίους το διδάσκουμε , τι παύουμε να διδάσκουμε, τι αναθεωρούμε, τι πετάμε, τι υποβαθμίζουμε, τι αναβαθμίζουμε, που δίνουμε έμφαση, που δεν δίνουμε , τι εισάγουμε τι δεν εισάγουμε στην διδακτέα ύλη. Τομείς του επιστητού σχεδόν αναλλοίωτοι εδώ και 2.000 χρόνια (λ.χ. Ευκλείδειος Γεωμετρία) όπου η διδασκαλία τους γινόταν μόνο με μολύβι χαρτί κανόνα διαβήτη και κιμωλία, τώρα πλέον με την επανάσταση των νέων τεχνολογιών αναθεωρούνται ριζικά και καλείται ο εκπαιδευτικός να υλοποιήσει την διδασκαλία με ειδικά επί τούτω σχεδιασθέντα δυναμικά λογισμικά (Επιμόρφωση Β΄επιπέδου) και ταυτοχρόνως, να δει με εντελώς άλλη ματιά το ίδιο το διδασκόμενο αντικείμενο, αφού η ισχύς λ.χ. ενός δυναμικού υπερεργαλείου Γεωμετρίας, de facto αναθεωρεί και το αναλυτικό πρόγραμμα (curriculum) και τον τρόπο διδασκαλίας του αντικείμενου.

Στα προηγούμενα, τα (ακόμα) παντοδύναμα μονόδρομα ΜΜΕ , έντυπα και ηλεκτρονικά, προσπαθούν με όλες τους τις δυνάμεις να δαιμονοποιήσουν το Διαδίκτυο κινδυνολογώντας ασύστολα, διαμορφώνοντας ένα εχθρικό κλίμα στην κοινωνία απέναντι στις νέες Τεχνολογίες, με αποτέλεσμα αν όχι την οπισθοδρόμηση της Πατρίδας μας , τουλάχιστον την επιβράδυνση της ανάπτυξης του μέσου αυτού, με δυσμενέστατα μακροχρόνια αποτελέσματα που ακόμη δεν έχουν φανεί[5]. Κόντρα σε αυτό το σκοταδιστικό ρεύμα, οι εκπαιδευτικοί οφείλουν να είναι η πρωτοπορία που θα χειρίζεται άριστα τα νέα μέσα ώστε με γνώση και ευθύνη να καθοδηγούν την νεολαία στον κόσμο του αύριο, που ακόμα δεν έχει έλθει στην Ελλάδα μιας και ακόμη είμαστε στην τελευταία ή στις 2-3 τελευταίες θέσεις της Ευρώπης των 27 σε θέματα διείσδυσης στην κοινωνία του Διαδικτύου[6].

Η δηλητηριώδης προπαγάνδα κατά των νέων Τεχνολογιών από τα μονόδρομα ΜΜΕ , δεν έχει σχέση με την τεχνοφοβία , αλλά με το στενό οικονομικό τους συμφέρον , που το θέτουν υπεράνω του Κοινού συμφέροντος.

Των προηγουμένων δοθέντων, καθίσταται αναγκαία η διατύπωση μιας πρότασης όπως η παρακάτω:

Η πρόταση:

1) Επιχορηγούνται γενικώς τα ΑΕΙ (αλλά με πρωτοπορία το Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο (Ε.Α.Π.) που έχει ήδη την τεχνογνωσία) για ανάπτυξη ειδικών μεταπτυχιακών προγραμμάτων που θα απευθύνονται αποκλειστικά σε καθηγητές της Δ.Ε. σε αντικείμενα όλων των υπαρχουσών κλάδων , κυρίως στην διδακτική των διαφόρων επιστημών.

2) Στα προηγούμενα προγράμματα φοιτούν όσοι καθηγητές έχουν τουλάχιστον επταετή διδακτική προϋπηρεσία , είναι πιστοποιημένοι στο Β΄ επίπεδο στις νέες τεχνολογίες και είναι κάτω των 55 ετών.

3) Οι φοιτητές –καθηγητές, απαλλάσσονται από το υποχρεωτικό τους ωράριο και κατά 5 ώρες και κατά μία μέρα την εβδομάδα, Παρασκευή ή Δευτέρα. Η απαλλαγή δύναται να ισχύει μόνο για δύο σχολικά έτη, εντός των οποίων οφείλει να περατώσει τις σπουδές του ο μεταπτυχιακός φοιτητής. Σε κάθε διδακτικό εξάμηνο, προσκομίζεται βεβαίωση πορείας σπουδών στην οποία εμφαίνεται πλήρωση μιας ελάχιστης προϋπόθεσης (λ.χ. επιτυχής περάτωση ελάχιστου αριθμού μαθημάτων) για την συνέχιση της παροχής της απαλλαγής των 5 ωρών /εβδομάδα.

4) Τα 3 χρόνια , είναι ο μέγιστος χρόνος σπουδών για την λήψη του πτυχίου , πέραν των οποίων ο μετ. φοιτητής διαγράφεται. Για πολύ σοβαρούς λόγους υγείας , μπορεί να γίνει διακοπή φοίτησης κατά την διάρκεια της οποίας , η προθεσμία των 3 ετών παγώνει.

5) Οι μετ. φοιτητές, δεν δικαιούνται φοιτητικής αδείας, αφού όλες οι συγκεντρώσεις για καθοδήγηση και συντονισμό γίνονται Σαββατοκύριακο.

6) Σε περίπτωση που ο μετ. φοιτητής δεν ολοκληρώσει τις σπουδές του , οφείλει να παρέχει υπερωριακά ή στην ΠΔΣ αμισθί το απαλλακτικό 5-ωρο/εβδομάδα έως ότου συμπληρωθεί ο αριθμός των ωρών που πιστώθηκε.



Σύγκριση ετήσιας επιμόρφωσης και μεταπτυχιακού

Ø Το μετ/κο οδηγεί σε επίσημο πτυχίο, η Ετήσια Επιμόρφωση (ΕΕ) σε απλό πιστοποιητικό.

Ø Το μετ/κο παρέχεται από Πανεπιστήμιο με διδάσκοντες Πανεπιστημιακούς , η ΕΕ θα διεξάγεται ίσως από μερικούς Πανεπιστημιακούς.

Ø Το Μετ/κό μετρά ως μισθολογικό όφελος άχρι βίου για τον καθηγητή σε εφ΄ άπαξ παρούσα αξία κάτι λιγότερο από 432€ /5% = 8.640 €[7] (5% θεωρούμε

το τρέχον προεξοφλητικό επιτόκιο) δηλ. τελικώς ελάχιστα , αλλά υπάρχει πολύ μεγαλύτερο και μη αποτιμούμενο εύκολα όφελος ως προς την υπηρεσιακή εξέλιξη.

Ø Χοντρικά , κάθε ένας επιμορφούμενος στην Ετήσια Επιμόρφωση, κοστίζει στο Κράτος όσο τέσσερις στο μεταπτυχιακό. (4 καθηγητές Χ 5 ώρες/καθηγητή =20 ώρες, δηλ. ένας αναπληρωτής καθηγητής) Αν μάλιστα υπολογίσουμε το μηδενικό κόστος μετακινήσεων λόγω η-μάθησης, τα μηδενικά κόστη δαπανών αναλωσίμων ανά επιμορφούμενο, τις τεράστιες οικονομίες κλίμακος της η-μάθησης (ελάχιστοι επιμορφωτές παρακολουθούν πολλαπλάσιους φοιτητές) η αναλογία πιθανώς να διαμορφώνεται στο 1:6 ή και στο 1:7 (χρειάζεται περαιτέρω μελέτη)

Ø Μακροπρόθεσμα, το όφελος που διαχέει στην κοινωνία ένας με μετ. σπουδές είναι πολλαπλάσιο, του έστω και ετησίως επιμορφωθέντος, ενώ το όφελος στην Ανάπτυξη, είναι μη συγκρίσιμο. (Οι «αμαρτίες» της Σ.Ε.Λ.Μ.Ε. δεν πρέπει να επαναληφθούν)

Η Α΄ ΕΛΜΕ Μεσσηνίας:

Καλεί τον κ. Υπουργό Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων , να μελετήσει μέσω των επιτελών του τις προοπτικές εφαρμογής της παραπάνω τεκμηριωμένης πρότασης και να την εφαρμόσει τώρα, πρωτοποριακά και στο μέτρο του δυνατού, αφού μονοδρόμως όπως αποδείξαμε, το μέλλον ανήκει στην εξ αποστάσεως εκπαίδευση –μετεκπαίδευση-επιμόρφωση.

Καλεί την ΟΛΜΕ να μελετήσει και να υποστηρίξει τις καινοτόμες προοπτικές που χαράσσει η πρόταση .

Καλεί τους Συνέδρους που θα προκύψουν για το 14ο Συνέδριο της ΟΛΜΕ να μελετήσουν την πρόταση και τελικά αν πεισθούν να την υιοθετήσουν, αφού κινείται και προς το καλώς εννοούμενο συμφέρον του κλάδου και προς το συμφέρον της κοινωνίας, με ελάχιστο κόστος για όλους και παραλλήλως μέγιστα οφέλη.







--------------------------------------------------------------------------------

[1] Για να είμαστε επιστημονικά ακριβείς, δεν είναι μόνο η πιστοποίηση που εξασφαλίζει την αποτελεσματικότητα της διδασκαλίας των ΤΠΕ, αλλά η καθημερινή τριβή με τις νέες τεχνολογίες που πλέον γίνεται από όλους σχεδόν τους επιμορφωμένους στο σχολείο τους ή το σπίτι τους και η οποία συντηρεί και επεκτείνει τις γνώσεις τους

[2] Νομικώς, η Πολιτεία, ενώ έχει υποχρέωση να εξασφαλίζει την προστασία του θεσμού της οικογένειας , εμφανίζεται δυνητικά να παρέχει άδεια τριετούς διαρκείας μετ΄ αποδοχών και επιδομάτων, επ΄ ανταλλάγματι του βιαίου αποχωρισμού του πατέρα ή μητέρας , όχι μόνο από το έτερον ήμισυ, αλλά και από τα τέκνα του , που αν βρίσκονται(και πάντα βρίσκονται!) σε παιδική ή εφηβική ηλικία είναι ουσιαστικά απαγορευτικό για τον γονέα της επαρχίας, ενώ τέτοιο δίλημμα, ουδόλως υφίσταται για τον γονέα της Αθήνας προς δόξαν της ισονομίας που είναι και μια άλλη υποχρέωση της Πολιτείας.

[3] Σύμφωνα με στοιχεία εισήγησης που έγινε στο 21ο συνέδριο της Ελληνικής Μαθηματικής Εταιρείας (ΕΜΕ) στα Τρίκαλα (Νοέμβριος 2004)

[4] Το πρόβλημα είναι γνωστό και εξετάζεται μάλιστα στα πλαίσια συγκεκριμένου μαθήματος στο Παν. Αθηνών («Οικονομική της Εκπαίδευσης» Οικονομικό τμήμα της Νομικής , Διδάσκουσα κα Μαριλού Ιωακειμίδου)

[5] Είναι γνωστό, ότι η τηλεόραση , αποτελεί ισχυρότατη μορφή άτυπης εκπαίδευσης και διαμόρφωσης στάσεων και πεποιθήσεων. Συνεπώς οι μονόπλευρα αρνητικές αναφορές στο διαδίκτυο από τα δελτία ειδήσεων για αυτοκτονίες παιδεραστές κτλ τρομοκρατούν τους ενηλίκους που δεν έχουν σχέση με τις ΤΠΕ και ισχυροποιούν την αρνητικής τους στάση στην επιμόρφωση σε αυτές.

[6] Σύμφωνα με την 8η εξαμηνιαία αναφορά για την Ευρυζωνικότητα του «Παρατηρητηρίου για την Κοινωνία της Πληροφορίας», η Ελλάδα, την πρώτη περίοδο μέτρησης του σύνθετου δείκτη ευρυζωνικής επίδοσης καταλαμβάνει την 23η θέση στην ΕΕ-27 . Επίσης, σύμφωνα με το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ , η Δανία και η Σουηδία παραμένουν και φέτος οι πιο «δικτυωμένες» οικονομίες του πλανήτη στην κατάταξη του δικού της δείκτη. Η Ελλάδα ανεβαίνει μια θέση και κατατάσσεται έτσι 55η, επί 134 Χωρών, κάτω από την Ινδία και πάνω από την Κόστα Ρίκα, το Κουβέιτ και τη Ρουμανία. (Γενεύη 27/3/2009 , πηγή Newsroom ΔΟΛ (www.in.gr)

[7] Ο οικονομικός υπολογισμός της παρούσας αξίας, των 45€/μήνα δια βίου που είναι το μεταπτυχιακό επίδομα, γίνεται ως εξής : Φέτος εισπράττουμε (καθαρά μετά από φόρους) 36€/μήνα Χ12 μήνες μισθοδοσίας = 432 € . Του χρόνου, τα 432€ θα αξίζουν όσο τα φετινά, ελαττωμένα κατά ποσό που είναι ο τόκος των 432 € για ένα χρόνο. Αυτό συμβαίνει ούτω κάθε εξής, θεωρητικώς επ΄ άπειρον αλλά επειδή ο άνθρωπος έχει ένα πεπερασμένο προσδόκιμο ζωής κατά μέσο όρο μετά την λήψη του μετ/κου περίπου άλλα 40 χρόνια , θα πρέπει να υπολογισθεί το άθροισμα των 40 πρώτων όρων φθίνουσας γεωμετρικής προόδου με πρώτο όρο το 432 και λόγο το (1-5%) Αντ΄ αυτής όμως, με ελάχιστο λάθος υπολογίζουμε το άθροισμα των απείρων όρων που είναι ελαφρώς μεγαλύτερο (παρ΄ όλους τους άπειρους όρους) και έτσι έχουμε τον γνωστό τύπο α/(1-λ) που δίνει 432€/5% € =8.640€ (7.530€ δίνει ο ακριβής υπολογισμός με τον πιο περίπλοκο τύπο, όπου όμως χρειάζεται υπολογισμός δύναμης του 40)

Αποδεικνύεται, ότι ο πληθωρισμός δεν παίζει ρόλο στην παρούσα αξία, αφού θα υπάρχει (υποτίθεται) τιμαριθμική προσαρμογή