Οικονομική κρίση χωρίς δικαιοσύνη οδηγεί σε μη προβλέψιμες καταστάσεις
(Εφημερία ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ Καλαμάτας, φύλλο Κυριακής 20-2-2011, σελ. 20)
Θέμα συγχωνεύσεων - καταργήσεων σχολείων: Μας λένε ότι οι
λόγοι οι επιβάλλοντες τις καταργήσεις - συγχωνεύσεις σχολικών μονάδων, είναι μόνο «παιδαγωγικοί» και όχι οικονομικοί. Μας λένε, ότι δεν αλλάζει το νομικό πλαίσιο και μόνο με μια εγκύκλιο, που ερμηνεύει νόμο του 1985 επιχειρούν τις μεγαλύτερες προγραφές που έχουν γίνει από συστάσεως ελληνικού κράτους! Τα στημένα παπαγαλάκια της δημοσιογραφίας κάνουν στημένες ερωτήσεις και παίρνουν «πληρωμένες» απαντήσεις από την αρμόδια επί των προγραφών.
Παράδειγμα: «Γνωρίζετε κ. Ιορδάνη, ότι στο χωριό Ανω Περαδώ-
θε Παναγιά, οι καθηγητές είναι περισσότεροι από τους μαθητές;» Ο Ιορδάνης μένει τάχα μου άφωνος από τον σκανδαλισμό! Αντί να
αντιτείνει ότι «και γιατί δεν έχετε πάει ακόμα φυλακή, αφού ο νό-
μος ορίζει ποιος είναι ο αριθμός κάτω από τον οποίο κλείνουν τα
σχολεία», σπεύδει να συμφωνήσει με την αρμόδια. Επόμενο παρά-
δειγμα αποτελούν τα μονοθέσια δημοτικά! Κι εδώ λαϊκισμός, πολι-
τική κερδοσκοπία και στρέβλωση της πραγματικότητας. Ολος ο κόσμος ξέρει ότι τα παιδιά δεν μαθαίνουν γράμματα στο μονοθέσιο, η ομοσπονδία των δασκάλων ζητά επιμόνως την κατάργησή τους εδώ και 10 χρόνια, και… δε γίνεται τίποτα! Αντί να απολογηθεί η αρμόδια υπουργός για παραλήψεις, επειδή δεν υπάρχει κεντρική πολιτική βούληση και τόλμη να απορροφηθεί το πολιτικό κόστος του τοπάρχη που θέλει μονοθέσιο στο χωριό του, θέλει τώρα να καταργήσει - συγχωνεύσει τα μισά σχολεία στην Ελλάδα! Και δεν θέλει μόνο αυτό, αλλά απαιτεί όπως οι όποιες κατεδαφίσεις - ξεθεμελιώσεις σχολειών, να εκληφθούν ως τάχα επιβαλλόμενες για …παιδαγωγικούς και όχι οικονομικούς λόγους! Διαρρηγνύονται και τα ιμάτια για να καταστεί πιο πειστικό το επιχείρημα, και εσύ μένεις ενεός
από το θράσος! Είναι δυνατόν να είμαστε τόσο ηλίθιοι ή μήπως μας περνάνε για τέτοιους; Δεν είναι απλή η απάντηση, ούτε το ερώτημα είναι ρητορικό.
Θέμα διοδίων και κινήματος του “τζάμπα“: Εκ πεποιθήσεως νιώθω αποστροφή προς τους πονηρούς τζαμπατζήδες λαθραίους, αντικοινωνικούς δίποδους συμπολίτες μας. Ομως ποία η «λογική» εν μέσω γενικής μειώσεως μισθών και συντάξεων, όπως και πληθωριστικών πιέσεων (που -ειρήσθω εν παρόδω- διαψεύδουν όλα τα συγγράμματα μακροοικονομίας) να γίνονται αυξήσεις στα διόδια; Μας εξήγησε κάποιος ότι οι λεόντειες αποικιοκρατικού τύπου συμβάσεις προβλέπουν «προβλέψεις εσόδων» και ότι αν δεν υπάρξουν (οικονομική κρίση, αύξηση βενζίνης κτλ.), τότε επέρχονται αυξήσεις «διότι τόσα μας λείπουν από τον προϋπολογισμό μας;». Μηδενική ανάληψη κινδύνου; Είναι αλήθεια ότι τα ίδια κεφάλαια των κατασκευαστριών εταιρειών αποτελούν το 10% του κόστους του έργου; Αυτό
το 10% πληρώνουμε για δεκαετίες; Και θα προπληρώνουμε για
μέλλοντες δρόμους; Γίνονται αυτά τα πράγματα; Πώς θα συνεχί-
σουμε να έχουμε κοινωνική συνοχή; Μπορεί το κράτος να κοροϊ-
δεύει τους πολίτες του και οι πολίτες το κράτος; Εχει άκρη ο φαύ-
λος κύκλος; (Αυτό είναι όντως ρητορικό ερώτημα).
Θέμα κόστους δημοσίων έργων: Εχει γραφεί κατ’ επανάληψιν, ότι το κόστος για το ίδιο δημόσιο έργο εν Ελλάδι, είναι 6 φορές παραπάνω από τον μέσο όρο στην Ε.Ε. Κανείς μαζικός φορέας δεν έχει δώσει καμία εξήγηση για το μείζον αυτό ζήτημα. Στους τηλεοπτικούς σταθμούς των εργολάβων δημοσίων έργων ουδέν λέγεται γι’ αυτό το ασυλλήπτου αχρειότητος όζον σκάνδαλο.
Θέμα “μαϊμούδικων“ αναπηρικών συντάξεων: Εδώ και 30 χρόνια ο Δημήτρης Ρίζος στις εφημερίδες που εργάζεται, γράφει για τα ποσοστά αναπήρων συνταξιούχων που σε ορισμένους νομούς εγγίζουν και το 65% και που όμως κανείς δεν …πατάσσει! Πρέπει άραγε να πάνε μέσα και χιλιάδες γιατροί που έδωσαν ψευδείς γνωματεύσεις και τότε ίσως καταρρεύσει το ΕΣΥ εν μία νυκτί; Δεν θα μάθουμε φαίνεται ποτέ! Ο Πάγκαλος πάντως επιμένει ότι … «μαζί τα φάγαμε!».
Το θέμα με την τουρκοποίηση του ελληνικού γούστου: Το γνωστό κατάπτυστο κανάλι επιμένει να παρουσιάζει τον Κολοκοτρώνη ως δονούντα την απιδέαν (!), ενώ άλλα κανάλια εξακολουθούν να προβάλλουν τουρκικές σειριακές ηλιθιότητες ως έργα τέχνης. Η Ιστορία στην ελληνική εκπαίδευση γίνεται προαιρετικό μάθημα και …«εξορθολογίζεται» ενώ όλα αυτά θυμίζουν το 1973, όπου ολόκληρος ο ελληνικός κινηματογράφος είχε καταληφθεί από την Χούλια Χότζιγκ, έως ότου οι Τούρκοι μπήκαν μέσα στην Κύπρο. Τυχαίο ή σενάριο
συνωμοσίας; Οσονούπω θα ...δείξει!
Σταματάμε τα θέματα εδώ, διότι είναι ανεξάντλητα. Εχω την αί-
σθηση ότι βιώνουμε τον απόλυτο παραλογισμό. Το βαρέλι φαίνεται να μην έχει πάτο, ενώ το φρέαρ των Οινουσσών, έχει! Η Ελλάδα κινείται σε τριτοκοσμικές λογικές διαχείρισης της κρίσης. Περαιώσεις για τα φορολογικά, επιβράβευση φοροκλεπτών, περαιώσεις για το…ΙΚΑ, περαιώσεις για το ...ΦΠΑ κτλ. Το κράτος απροκάλυπτα, θεσπίζει ρυθμίσεις για τους κλέφτες του δημοσίου χρήματος. Λέγεται, ότι 600 δισ. υπάρχουν στην Ελβετία ως καταθέσεις Ελλήνων (δεν το υιοθετούμε, αλλά κάποιοι επιμένουν να το προβάλλουν!)
Ενίοτε τα πανύσκληρα μέτρα του ΔΝΤ μοιάζουν ως «τάξη» και
«εξορθολογισμός.» Ομως είναι μέτρα για να διασφαλίσουν οι κερ-
δοσκόποι τα δανεικά τους! Εμείς οι πλήρως ανίκανοι να κυβερνη-
θούμε εκλαμβάνουμε ως δίκαια και κάποια μέτρα στη λογική του
ουδέν κακόν αμιγές καλού! Είναι δυνατό να είμαστε τόσο αδιόρθωτοι;
Φαίνεται, ότι όντως η λογική της κατρακύλας είναι ο πάτος, εκτός
αν επειδή «στην Ελλάδα όλα συμβαίνουν», δεν υπάρχει πάτος!
Γιάννης Π. Πλατάρος
μαθηματικός - οικονομολόγος
Θέμα συγχωνεύσεων - καταργήσεων σχολείων: Μας λένε ότι οι
λόγοι οι επιβάλλοντες τις καταργήσεις - συγχωνεύσεις σχολικών μονάδων, είναι μόνο «παιδαγωγικοί» και όχι οικονομικοί. Μας λένε, ότι δεν αλλάζει το νομικό πλαίσιο και μόνο με μια εγκύκλιο, που ερμηνεύει νόμο του 1985 επιχειρούν τις μεγαλύτερες προγραφές που έχουν γίνει από συστάσεως ελληνικού κράτους! Τα στημένα παπαγαλάκια της δημοσιογραφίας κάνουν στημένες ερωτήσεις και παίρνουν «πληρωμένες» απαντήσεις από την αρμόδια επί των προγραφών.
Παράδειγμα: «Γνωρίζετε κ. Ιορδάνη, ότι στο χωριό Ανω Περαδώ-
θε Παναγιά, οι καθηγητές είναι περισσότεροι από τους μαθητές;» Ο Ιορδάνης μένει τάχα μου άφωνος από τον σκανδαλισμό! Αντί να
αντιτείνει ότι «και γιατί δεν έχετε πάει ακόμα φυλακή, αφού ο νό-
μος ορίζει ποιος είναι ο αριθμός κάτω από τον οποίο κλείνουν τα
σχολεία», σπεύδει να συμφωνήσει με την αρμόδια. Επόμενο παρά-
δειγμα αποτελούν τα μονοθέσια δημοτικά! Κι εδώ λαϊκισμός, πολι-
τική κερδοσκοπία και στρέβλωση της πραγματικότητας. Ολος ο κόσμος ξέρει ότι τα παιδιά δεν μαθαίνουν γράμματα στο μονοθέσιο, η ομοσπονδία των δασκάλων ζητά επιμόνως την κατάργησή τους εδώ και 10 χρόνια, και… δε γίνεται τίποτα! Αντί να απολογηθεί η αρμόδια υπουργός για παραλήψεις, επειδή δεν υπάρχει κεντρική πολιτική βούληση και τόλμη να απορροφηθεί το πολιτικό κόστος του τοπάρχη που θέλει μονοθέσιο στο χωριό του, θέλει τώρα να καταργήσει - συγχωνεύσει τα μισά σχολεία στην Ελλάδα! Και δεν θέλει μόνο αυτό, αλλά απαιτεί όπως οι όποιες κατεδαφίσεις - ξεθεμελιώσεις σχολειών, να εκληφθούν ως τάχα επιβαλλόμενες για …παιδαγωγικούς και όχι οικονομικούς λόγους! Διαρρηγνύονται και τα ιμάτια για να καταστεί πιο πειστικό το επιχείρημα, και εσύ μένεις ενεός
από το θράσος! Είναι δυνατόν να είμαστε τόσο ηλίθιοι ή μήπως μας περνάνε για τέτοιους; Δεν είναι απλή η απάντηση, ούτε το ερώτημα είναι ρητορικό.
Θέμα διοδίων και κινήματος του “τζάμπα“: Εκ πεποιθήσεως νιώθω αποστροφή προς τους πονηρούς τζαμπατζήδες λαθραίους, αντικοινωνικούς δίποδους συμπολίτες μας. Ομως ποία η «λογική» εν μέσω γενικής μειώσεως μισθών και συντάξεων, όπως και πληθωριστικών πιέσεων (που -ειρήσθω εν παρόδω- διαψεύδουν όλα τα συγγράμματα μακροοικονομίας) να γίνονται αυξήσεις στα διόδια; Μας εξήγησε κάποιος ότι οι λεόντειες αποικιοκρατικού τύπου συμβάσεις προβλέπουν «προβλέψεις εσόδων» και ότι αν δεν υπάρξουν (οικονομική κρίση, αύξηση βενζίνης κτλ.), τότε επέρχονται αυξήσεις «διότι τόσα μας λείπουν από τον προϋπολογισμό μας;». Μηδενική ανάληψη κινδύνου; Είναι αλήθεια ότι τα ίδια κεφάλαια των κατασκευαστριών εταιρειών αποτελούν το 10% του κόστους του έργου; Αυτό
το 10% πληρώνουμε για δεκαετίες; Και θα προπληρώνουμε για
μέλλοντες δρόμους; Γίνονται αυτά τα πράγματα; Πώς θα συνεχί-
σουμε να έχουμε κοινωνική συνοχή; Μπορεί το κράτος να κοροϊ-
δεύει τους πολίτες του και οι πολίτες το κράτος; Εχει άκρη ο φαύ-
λος κύκλος; (Αυτό είναι όντως ρητορικό ερώτημα).
Θέμα κόστους δημοσίων έργων: Εχει γραφεί κατ’ επανάληψιν, ότι το κόστος για το ίδιο δημόσιο έργο εν Ελλάδι, είναι 6 φορές παραπάνω από τον μέσο όρο στην Ε.Ε. Κανείς μαζικός φορέας δεν έχει δώσει καμία εξήγηση για το μείζον αυτό ζήτημα. Στους τηλεοπτικούς σταθμούς των εργολάβων δημοσίων έργων ουδέν λέγεται γι’ αυτό το ασυλλήπτου αχρειότητος όζον σκάνδαλο.
Θέμα “μαϊμούδικων“ αναπηρικών συντάξεων: Εδώ και 30 χρόνια ο Δημήτρης Ρίζος στις εφημερίδες που εργάζεται, γράφει για τα ποσοστά αναπήρων συνταξιούχων που σε ορισμένους νομούς εγγίζουν και το 65% και που όμως κανείς δεν …πατάσσει! Πρέπει άραγε να πάνε μέσα και χιλιάδες γιατροί που έδωσαν ψευδείς γνωματεύσεις και τότε ίσως καταρρεύσει το ΕΣΥ εν μία νυκτί; Δεν θα μάθουμε φαίνεται ποτέ! Ο Πάγκαλος πάντως επιμένει ότι … «μαζί τα φάγαμε!».
Το θέμα με την τουρκοποίηση του ελληνικού γούστου: Το γνωστό κατάπτυστο κανάλι επιμένει να παρουσιάζει τον Κολοκοτρώνη ως δονούντα την απιδέαν (!), ενώ άλλα κανάλια εξακολουθούν να προβάλλουν τουρκικές σειριακές ηλιθιότητες ως έργα τέχνης. Η Ιστορία στην ελληνική εκπαίδευση γίνεται προαιρετικό μάθημα και …«εξορθολογίζεται» ενώ όλα αυτά θυμίζουν το 1973, όπου ολόκληρος ο ελληνικός κινηματογράφος είχε καταληφθεί από την Χούλια Χότζιγκ, έως ότου οι Τούρκοι μπήκαν μέσα στην Κύπρο. Τυχαίο ή σενάριο
συνωμοσίας; Οσονούπω θα ...δείξει!
Σταματάμε τα θέματα εδώ, διότι είναι ανεξάντλητα. Εχω την αί-
σθηση ότι βιώνουμε τον απόλυτο παραλογισμό. Το βαρέλι φαίνεται να μην έχει πάτο, ενώ το φρέαρ των Οινουσσών, έχει! Η Ελλάδα κινείται σε τριτοκοσμικές λογικές διαχείρισης της κρίσης. Περαιώσεις για τα φορολογικά, επιβράβευση φοροκλεπτών, περαιώσεις για το…ΙΚΑ, περαιώσεις για το ...ΦΠΑ κτλ. Το κράτος απροκάλυπτα, θεσπίζει ρυθμίσεις για τους κλέφτες του δημοσίου χρήματος. Λέγεται, ότι 600 δισ. υπάρχουν στην Ελβετία ως καταθέσεις Ελλήνων (δεν το υιοθετούμε, αλλά κάποιοι επιμένουν να το προβάλλουν!)
Ενίοτε τα πανύσκληρα μέτρα του ΔΝΤ μοιάζουν ως «τάξη» και
«εξορθολογισμός.» Ομως είναι μέτρα για να διασφαλίσουν οι κερ-
δοσκόποι τα δανεικά τους! Εμείς οι πλήρως ανίκανοι να κυβερνη-
θούμε εκλαμβάνουμε ως δίκαια και κάποια μέτρα στη λογική του
ουδέν κακόν αμιγές καλού! Είναι δυνατό να είμαστε τόσο αδιόρθωτοι;
Φαίνεται, ότι όντως η λογική της κατρακύλας είναι ο πάτος, εκτός
αν επειδή «στην Ελλάδα όλα συμβαίνουν», δεν υπάρχει πάτος!
Γιάννης Π. Πλατάρος
μαθηματικός - οικονομολόγος
Σχόλια