Για έναν βέλτιστο τρόπο εισαγωγής σε ΑΕΙ‐ΑΤΕΙ στην Ελλάδα. (Εισήγηση στο «Στρογγυλό Τραπέζι» του 29ου Συνεδρίου της ΕΜΕ σε Καλαμάτα-Μεσσήνη)

Επαναδημοσιεύουμε την άποψή μας, καθώς σύντομα θα τεθεί στο στάδιο της διαβούλευσης από την νέα Κυβέρνηση το θέμα «αποσύνδεση των εξετάσεων για την απόκτηση Απολυτηρίου Λυκείου και Εισαγωγικών εξετάσεων σε ΑΕΙ -ΤΕΙ) 

(Εισαγωγικοί προβληματισμοί στο θέμα  Οκτώβριος 2012) 

 Γιάννης. Π. Πλατάρος

Δ/ντής 1ου ΓΕΛ Μεσσήνης, Μαθηματικός –Οικονομολόγος , Επιμορφωτής Β΄επιπέδου, ΜΠΕ «Διδακτική & Μεθοδολογία των

Μαθηματικών»

Για να ομιλήσει κάποιος για ένα τέτοιο τρόπο , πρέπει να υπάρχει. Πρέπει να δεχθούμε  εξ  αρχής  ότι  μάλλον  υπάρχει,  διότι  ο  παρών  τρόπος  εισαγωγής    είναι γεμάτος από στρεβλώσεις  βασικών εκπαιδευτικών αρχών και λειτουργίας όλης της εκπαίδευσης.  Σίγουρα υπάρχει βελτιώτερος.

Στρεβλώσεις της εκπαιδευτικής λειτουργίας :

1. Το  φαινόμενο  των  καταλήψεων,  είναι  ευκταίο  ,  επιδιωκτέο  και καλοδεχούμενο, από την συντριπτική πλειονότητα των τελειοφοίτων μαθητών Λυκείου, αφού μπορούν να διαβάζουν «απερίσπαστοι» τα μαθήματα του φροντιστηρίου, χωρίς την όχληση των άλλων μαθημάτων και της «επαχθούς υποχρέωσης» της παρουσίας στο Λύκειο.

2.   Λ.χ. Ώρα μαθήματος Θρησκευτικών: «Αφού δεν ενοχλώ κυρία, γιατί δεν με αφήνετε να διαβάσω μαθηματικά;»

3.   Προς διευθυντή Λυκείου : «Μπορούμε να φύγουμε χωρίς απουσία από την

γιορτή των Χριστουγέννων γιατί έχουμε  διαγώνισμα στο φροντιστήριο;»

4.   Μετά  τον  Μάρτιο  δεν  πατάει  κανένας  το  πόδι  του  Σχολείο  από  την Γ΄Λυκείου. Πιθανόν να έρχονται   4-5 που δεν μπόρεσαν να ελέγξουν   την φοίτησή τους και έχουν πολλές απουσίες.   Αν μπορούσε κάποιος να δώσει εισαγωγικές εξετάσεις χωρίς να απαιτείται   φοίτηση στο σχολείο   στην τελευταία τάξη, ουδείς θα επέλεγε να φοιτήσει.

5.   Τα εγχειρήματα εισαγωγής «νέων» προσεγγίσεων της γνώσης («νέων» για τα Ελληνικά δεδομένα)   με ερευνητικές Εργασίες (project) και διδασκαλία μαθημάτων και δη Μαθηματικών με χρήση Νέων Τεχνολογιών (Επιμόρφωση Β΄ επιπέδου)    είναι  καταδικασμένα  να  στεφθούν  από  πλήρη  και  παντελή αποτυχία αφού δεν απαντούν καθόλου ικανοποιητικά στο αδήριτο ερώτημα του τίθεται : «….και πού εξετάζονται αυτά τα πράγματα κύριε   στις Πανελλήνιες;…»

6.   Ακούγεται  συχνά  –πυκνά  το  λογικό  (εκ  πρώτης  όψεως)  επιχείρημα  ότι

«πρέπει να ξεκινήσουμε την εκπαιδευτική αλλαγή από την αρχή της εκπαιδευτικής διαδικασίας και μετά να πάμε κλιμακωτά. Αρχίζουμε τις αλλαγές από Νηπιαγωγείο και μετά πάμε Δημοτικό Γυμνάσιο και Λύκειο….» Το ψεύδος έγκειται στο γεγονός, ότι οι Πανελλήνιες εξετάσεις από μόνες τους, λόγω της τεράστιας και αποφασιστικής σημασίας που τους αποδίδεται από  την  Ελληνική  Κοινωνία,  διαπερνούν  το  σύνολο  των  εκπαιδευτικών

βαθμίδων και τις επηρεάζουν αποφασιστικά εδώ και πολλές δεκαετίες. Συνεπώς από αυτές πρέπει να αρχίσουμε και αφού δώσουμε ικανοποιητική απάντηση με ένα άλλο σύστημα, να συνεχίσουμε με  το Νηπιαγωγείο.

Στρεβλώσεις ηθικής τάξεως:

1.   Όλοι οι μαθητές, από μικρή ηλικία, μαθαίνουν ότι μπορούν να προσκομίζουν ψεύτικα  (ωστόσο  έγκυρα)  δικαιολογητικά  από  Ιατρό  ότι  είναι  άρρωστοι, χωρίς την παραμικρή επίπτωση, δεδομένου ότι την πρακτική αυτή υιοθετούν όλοι ανεξαιρέτως οι μαθητές και οι γονείς τους.

2.   Οι καθηγητές όλοι μετά τον Μάρτιο, «απασχολούν» τους βεβαρημένους με απουσίες  ,  όταν  δεν  κάνουν  μάθημα  διότι  λείπει  όλη  η  τάξη.  Ορισμένες καίριες πληροφορίες, δεν φθάνουν στους μαθητές, όταν έχουν 1,5 μήνα να πατήσουν το πόδι τους στο σχολείο.

3.   «Εσείς κυρία θα κάθεστε στην έδρα και θα κάνετε ό,τι θέλετε και εμείς θα διαβάζουμε Φυσική…. Μόνο να μην μας ενοχλείτε…»

4.   Φήμες  επίμονες  αναφέρουν    ότι  σε  κάποια    Σχολεία  όπου  δεν  υπάρχει αυστηρή διοικητική επίβλεψη (έλεγχος) ακόμα και από την Α΄ Λυκείου, δεν διεξάγονται μαθήματα γενικής Παιδείας . Και 1% να είναι αληθείς οι φήμες, πρόκειται περί μεγάλης στρεβλώσεως της εκπαιδευτικής διαδικασίας.

Στρεβλώσεις από τις ίδιες της Πανελλήνιες εξετάσεις:

1.   Υπάρχουν  ερωτήσεις  πολλαπλής  επιλογής,  μικρής  βεβαίως  βαρύτητας, που επιδέχονται «δολίευσης» αφού ένα «γαβ-γαβ» που θα ακουστεί απ΄ έξω μπορεί να   είναι οι απαντήσεις σε   6 ερωτήσεις (γ.- α.-β.-γ.-α.-β. ) Μπορεί να το γράψει ο «καλός» ο μαθητής με ένα μολυβάκι στο θρανίο του και να διαδοθεί ως ντόμινο σε όλη την τάξη. Μπορεί να το υποδείξει ο επιτηρητής αναλόγως αν ξύνει το σαγόνι του με ένα –δύο –τρία κτλ δάκτυλα. Υπάρχουν κι άλλοι 1.000.000 τρόποι «ασφαλούς αντιγραφής » που επαφίενται ως άσκηση. Το εξωφρενικό με τις ερωτήσεις πολλαπλής επιλογής ,είναι ότι άνετα και χωρίς να επηρεάζουν κάτι άλλο, δύνανται να αντικατασταθούν από τις ίδιες ερωτήσεις, μόνο που θα είναι «σύντομης απάντησης» Για να μην έχει γίνει αυτή η διόρθωση τόσα χρόνια μετά από την εισαγωγή της, σημαίνει ότι πρέπει να υιοθετήσουμε χυδαίες αιτιολογήσεις του επαναλαμβανόμενες φαινομένου ότι «όλα αυτά γίνονται για να γράφουν όλοι ένα 4 και να λαμβάνουν απολυτήριο, αλλιώς με το 0 και με την προσαρμογή στον γραπτό που υπάρχει, λίγοι θα πιάσουν το 9,5 για να πάρουν απολυτήριο…»

2.   Ο κεντρικός πρωταρχικός, κυριότατος στόχος. Δηλ. της   επιτυχίας στις Πανελλήνιες, δομεί όλη την διδασκαλία πάνω στην επίτευξη του σκοπού αυτού. Προσομοιώσεις θεμάτων Πανελληνίων, τσακωμοί εντός Συλλόγου έτσι ώστε να διασφαλιστεί ένα συνεχόμενο τρίωρο (παράνομο) για την

«άσκηση» των μαθητών και πάρα πολλά άλλα, στρεβλώνουν και την ίδια την μαθηματική γνώση. Αυτό μοιάζει απίστευτο εκ πρώτης όψεως, αλλά

υπάρχει το εξής επιχείρημα: Η ίδια η   δομή των θεμάτων   (χοντρικά, 4 κλιμακωτής δυσκολίας θέματα των 4 ερωτήσεων ) σε συνδυασμό με την τρίωρη διάρκεια της εξέτασης, επάγουν την πασίγνωστη κοινότυπη ειδική φροντιστηριακή «ευρετική οδηγία»

-«Ξεκινάμε από το πιο εύκολο θέμα και δεν σκεφτόμαστε ένα ερώτημα πάνω από 10 λεπτά! Συνεχίζουμε στο επόμενο!....»

Επιστημονικές στρεβλώσεις

1. Πρόκειται για διαγωνισμό και όχι εξετάσεις . Η διαπίστωση δεν αφορά λανθασμένη χρήση λέξης, αλλά ουσία.

2.   Κάθε εξέταση οφείλει να έχει 4 χαρακτηριστικά : α) Εγκυρότητα (μετράει- αποτιμά αυτό που όντως πρέπει να μετράει ) β) Αξιοπιστία (δίνει τα ίδια αποτελέσματα   όσες   φορές   και   να   επαναληφθεί)   γ)   Αντικειμενικότητα (υπάρχει ισότητα, ισοτιμία αντιμετώπισης σε όλους) δ) Διακριτότητα (η κατανομή βαθμολογίας ακολουθεί την κανονική κατανομή όπου όλες οι παρατηρήσει είναι σε διάστημα 6σ , είναι συμμετρική ως προς την μέση της βαθμολογίας , το 10 , η οποία συμπίπτει με   μέση τιμή και διάμεσο βαθμολογική.   Η διακριτότητα παραβιάζεται συστηματικά πολλές δεκαετίες τώρα για λόγους πολιτικού κόστους    (ο κόσμος δεν γνωρίζει τα χαρακτηριστικά  ενός  σωστού  διαγωνισμού  που  δεν  είναι  εξέταση  -  η απόκρυψη της ουσίας των εννοιών που αναφέρουμε ως πρώτο λόγο.)

3. Η ύπαρξη κατηγοριών χαμηλότερων βάσεων εισαγωγής (Μουσουλμάνοι , Τρίτεκνοι , Πολύτεκνοι, Εντόπιοι )   υπονομεύει εξ ορισμού   ευθέως την αντικειμενικότητα του Συστήματος, αφού η Πολιτεία μπορεί να βοηθά την όποια Κοινωνική ομάδα με υποτροφίες, με φιλοξενία σε φοιτητικές εστίες (δηλ. δωρεάν ενοίκιο, κοινόχρηστα ΔΕΗ , νερό, πρόσβαση σε βιβλιοθήκες , χώρους άθλησης, ψυχαγωγία κτλ) κατά προτεραιότητα και να μπορεί έτσι το παιδί να σπουδάζει με ελαχιστοποιημένα έως μηδενισμένα  έξοδα, ανεξαρτήτως του πόσα αδέλφια έχει ή σε ποια πόλη σπουδάζει.       Οι Πανελλήνιες στην συνείδηση του κόσμου αποτελούν υπέρτατο παράδειγμα αξιοκρατικού θεσμού , ο οποίος έχει τρωθεί με τις κατηγοριοποιήσεις βάσεων και τα θέματα πολλαπλής επιλογής που ανακατεύονται με τα πλήρους αναπτύξεως   δίνοντας   όχι   υβρίδιο   –όπως   αρρήτως   υπονοείται-   αλλά τραγέλαφο.

Τι πρέπει να γίνει σε ένα νέο Σύστημα Εισαγωγής.

Α) Να αρθούν όλες οι στρεβλώσεις. Ορισμένες που έχουν επιστημονικό υπόβαθρο, συγκρούονται με παγιωμένες μικροπολιτικές αντιλήψεις. Εκεί , όπως είχε πει και ο Σολωμός, «Το έθνος πρέπει να μάθει να θεωρεί Εθνικόν   ό,τι είναι Αληθές»   Και αληθές,  θα προσέθετα  ότι είναι το Επιστημονικό. Παρ΄ ότι βεβαίως  σύμφωνα με την κρατούσα Σχολή Επιστημολογίας « Επιστημονικό είναι το διαψεύσιμο»

Β) Να αποσυνδεθεί το Λύκειο αποφασιστικά από τις Πανελλήνιες μέσω της μετάθεσης διεξαγωγής των Πανελληνίων κατά    το πρώτο δεκαήμερο του Σεπτεμβρίου.  Όχληση με τις απουσίες, με το  διάβασμα άλλων μαθημάτων μέσα σε άλλα, τα ψεύτικα πιστοποιητικά Ιατρού και μέγα μέρος της διδακτικής στρέβλωσης, αίρεται. Δεν φθάνει όμως αυτό, παρ΄ ότι αυτή η ρύθμιση, μπορεί να είναι ένα μέρος οιουδήποτε συστήματος.

Γ) Το απολυτήριο αποκτάται με ενδοσχολικές εξετάσεις μέσα στον Μάϊο, με θέματα από  τράπεζα  θεμάτων  ελευθέρας πρόσβασης από  το  διαδίκτυο,  η  οποία  περιέχει διαβαθμισμένα θέματα τα οποία παράγονται  με τυχαίο τρόπο  στην ΔΔΕ του Νομού ανά λύκειο (λ.χ. 1ο  Λύκειο Νάουσας : Μάθημα : Μαθηματικά κατεύθυνσης: Το 25 από την ομάδα Α , το 32 από την ομάδα Β΄, το 11 από την ομάδα Γ΄ και το 27 από την  ομάδα  Δ  )  Υπάρχει  μέριμνα,  έτσι  ώστε  ο  τυχαίο  τρόπος  να    καλύπτει  το

μεγαλύτερο μέρος της  ύλης. (Τεχνικώς επιλύσιμα θέματα) Τα γραπτά διορθώνονται από τους καθηγητές του σχολείου  και υπάρχει  προσαρμογή στον προφορικό μεγάλη

,  λ.χ.  5  μονάδες  για  να  μην  μένει  κόσμος,  αλλά  και  να  αποτυπώνεται  σε διαβαθμισμένα θέματα η αξία του μαθητή, η οποία μπορεί να μεταβληθεί   στην προετοιμασία του καλοκαιριού.

Δ) Οι εξετάσεις είναι εφ΄όλης της διδακτέας ύλης   των τριών τάξεων του Λυκείου που είναι γνωστή εκ των προτέρων. Εξετάζονται 4 «γενικευμένα» μαθήματα .

•   Για   τα   μαθηματικά   θα   μπορούσαν   να   είναι   1   θέμα   με   Άλγεβρα   – Τριγωνομετρία, 1 θέμα Ευκλείδειας –Αναλυτικής Γεωμετρίας, 1 θέμα Στατιστική πιθανότητες και 1 θέμα Ανάλυση. Δεν  εξετάζεται «θεωρία» του μαθήματος. Μόνο ασκήσεις.

•   Μια άλλη εξέταση θα μπορούσε να εξετάζεται με 1 θέμα Ιστορίας, 1 θέμα Αρχών Δικαίου και Πολιτικής Επιστήμης , 1 θέμα   Οικονομίας και 1 θέμα Κοινωνιολογίας.

•   Τρίτη εξέταση η Γλώσσα σε όλη της την Ιστορική περίοδο   (Λογοτεχνία,

Αρχαία, Νέα Δοκίμιο)

•   Τέταρτη εξέταση θα μπορούσε να είναι με 2 θέματα  Φυσικής , 1 Χημείας, 1

Βιολογίας.

Δεν  υπάρχουν  κατευθύνσεις  στο  Λύκειο  ,  τίθενται  θέματα  με  έμφαση  στην εξέταση της κριτικής   ικανότητας . Τα πανεπιστήμια για κάθε   εξέταση έχουν ένα συντελεστή από 1 έως 10 με τον οποίον πολλαπλασιάζουν τον βαθμό του υποψηφίου. Το Μαθηματικό Τμήμα θα μπορούσε να έχει  10 για την πρώτη εξέταση, 2 για την δεύτερη, 6 για την Τρίτη και 8 για την Τέταρτη , ενώ στο τέλος θα προστίθεται και ο βαθμός απολυτηρίου.

Πιστεύω ότι η φιλοσοφία της κατεύθυνσης της πρότασης  όπως η παραπάνω, παρ΄ ότι φαίνεται ανατρεπτική, επανατοποθετεί την ζητούμενη γνώση από ένα απόφοιτο λυκείου και βάζει τάξη κα ισε πολλές άλλες στρεβλώσεις που έχουν επικρατήσει,

παρ΄  ότι  σε  σχέση  με  την  κρατούσα  αντίληψη  των  πραγμάτων,  μπορεί  να χαρακτηριστεί και ως ουτοπική.

Μακάρι αυτό που θα προταθεί σε λίγα χρόνια, να απαντά στις σημερινές υπαρκτές στρεβλώσεις και ας είναι εντελώς διάφορης φιλοσοφίας.