Περί Παμίσου στα Αρχαία κείμενα


Claudius Ptolemaeus Math., Geographia (lib. 1-3)
Book 3, chapter 14, section 31, line 14

Σέλα ποταμοῦ ἐκβολαί μηʹ 𐅵ʹʹ λεʹ 𐅵ʹʹιβʹʹ
Πύλος μηʹ 𐅵ʹʹιβʹʹ λεʹ 𐅵ʹʹ
Κορυφάσιον ἄκρα μηʹ 𐅵ʹʹ λεʹ γʹʹ ιβʹʹ
Μοθώνη μηʹ 𐅵ʹʹιβʹʹ λεʹ γʹʹ
Κολώνη μηʹ 𐅵ʹʹδʹʹ λεʹ δʹʹ
Ἀκρίτας ἄκρα μηʹ 𐅵ʹʹδʹʹ λεʹ
ἐν δὲ τῷ Μεσσηνιακῷ κόλπῳ
Ἀσίνη μηʹ 𐅵ʹʹγʹʹ λεʹ
Κορώνη μθʹ λεʹ ιβʹ  
Μεσσήνη μθʹ δʹʹ λεʹ δʹʹ
Παμίσου ποτ.
Go to Context



Pausanias Perieg., Graeciae descriptio
Book 4, chapter 31, section 4, line 2

                     ἰόντι δὲ ἐκ Θουρίας ὡς ἐπὶ Ἀρ-
καδίας
εἰσὶν αἱ πηγαὶ τοῦ Παμίσου· καὶ ἐπ' αὐταῖς
παισὶ μικροῖς ἀκέσματα γίνεται.
Go to Context



Pausanias Perieg., Graeciae descriptio
Book 4, chapter 34, section 1, line 1

ἐκ δὲ Μεσσήνης ὑπὸ τοῦ Παμίσου τὸ στόμα ὁδὸς
μὲν σταδίων ἐστὶν ὀγδοήκοντα, ῥεῖ δὲ Πάμισος διά
τε ἀρουμένης καὶ καθαρὸς καὶ ἀναπλεῖται ναυσὶν ἐκ  
θαλάσσης ἐπὶ δέκα που σταδίους· ἀναθέουσι δὲ ἐς
αὐτὸν καὶ οἱ θαλάσσιοι τῶν ἰχθύων περὶ ὥραν μάλιστα
τοῦ ἦρος.
Go to Context



Pausanias Perieg., Graeciae descriptio
Book 4, chapter 34, section 4, line 1

Κορώνη δέ ἐστι πόλις ἐν δεξιᾷ τοῦ Παμίσου πρὸς
θαλάσσῃ τε καὶ ὑπὸ τῷ ὄρει τῇ Μαθίᾳ.
Go to Context



Aelius Herodianus et Pseudo-Herodianus Gramm., Rhet., De prosodia catholica
Part+volume 3,1, page 213, line 10

          τὸ δὲ <Ἄρνισος> Ἄρνισα, <Λάρισος> Λάρισα ἀπὸ θηλυκῶν,
ὡσαύτως καὶ <Μήρισος, Μάρισος> ποταμός, <Πάμισος, Κρίμισος>
ποταμὸς Σικελίας, <Μόρμισος> ποταμός, <Νάϊσος, ὕρισος> βαρύ-
νονται.

Go to Context



Aelius Herodianus et Pseudo-Herodianus Gramm., Rhet., Περὶ ὀρθογραφίας
Part+volume 3,2, page 449, line 16

Τὰ εἰς <ισος> ὑπὲρ δύο συλλαβὰς ὀξύτονα καὶ βαρύτονα διὰ τοῦ <ι>
γράφεται, Κηφισός, Ἰλισός, Κεδρισός, Ἀμισός, Ἀμνισός, Ἄρνισος, Λά-
ρισος
, Μήρισος, Μάρισος, Πάμισος, Κρίμισος, Μόρμισος, Νάϊσος, ὕρισος.
Go to Context



Pausanias Perieg., Graeciae descriptio
Book 4, chapter 34, section 1, line 2

ἐκ δὲ Μεσσήνης ὑπὸ τοῦ Παμίσου τὸ στόμα ὁδὸς
μὲν σταδίων ἐστὶν ὀγδοήκοντα, ῥεῖ δὲ Πάμισος διά
τε ἀρουμένης καὶ καθαρὸς καὶ ἀναπλεῖται ναυσὶν ἐκ  
θαλάσσης ἐπὶ δέκα που σταδίους· ἀναθέουσι δὲ ἐς
αὐτὸν καὶ οἱ θαλάσσιοι τῶν ἰχθύων περὶ ὥραν μάλιστα
τοῦ ἦρος.
Go to Context



Theognostus Gramm., Canones sive De orthographia
Section 404, line 5

Τὰ διὰ τοῦ ισος ὑπὲρ δύο συλλαβὰς βαρύτονα κύριά τε
καὶ προσηγορικὰ διὰ τοῦ ι γράφονται· δηλονότι τῆς παρα-
ληγούσης
δι' ἑνὸς σ ἐκφερομένης· οἷον, Ἄρνισος ποταμός·
Κήφισος· Ἔλισος· Λάνισος· Νήρισος· Ἄρισος ποταμός·
Πάμισος· Λάρισος· Ῥίμισος ποταμὸς Σικελίας· Κρίμι-
σος
· Μόρμισος ποταμός· ἄϊσος· ὕβρισος· τὸ Ἀμισὸς τὸν
τόνον ἀμεῖψαν τὴν γραφὴν ἐφύλαξεν.
Go to Context



Pseudo-Sphrantzes Hist., Chronicon sive Maius (partim sub auctore Macario Melisseno)
Page 270, line 6

                                                                                             Ἐκ
δὲ τοῦ ἔξω ζυγοῦ τὸ κάστρον Ζαρνάδας καὶ Γαστίτζα, τὸ ἀδιάσειστον Μελέ, Διράχιον
καὶ Πολιανούς, Γαρδίκια καὶ τὰ περὶ αὐτά, ἔτι δὲ χορηγήσας αὐτῷ καὶ τὰ ὅσα πολί-
σματα
καὶ φρούρια ἦν εἰς πάντα τὸν Μεσσηνιακὸν κόλπον, ἔνθα ῥέει διὰ μέσου καὶ
Πάμισος ἐκεῖνος ποταμός.
Go to Context



Pseudo-Sphrantzes Hist., Chronicon sive Maius (additamenta Macarii Melisseni + lectiones variae)
Page 274, line 35

        Ἦσαν γὰρ ἐκτὸς πᾶσα Χερσόνησος τοῦ Ἑλλησπόντου, μεγάλη Αἶνος ἕως
τε καὶ Περιθεωρίου· τὰ δὲ ἐντὸς τῆς Πελοποννήσου ἐν μὲν τῷ Μεσσηνιακῷ κόλπῳ,
ἔνθα ῥέει διὰ μέσου καὶ Πάμισος ἐκεῖνος ποταμός, Ἀνδροῦσα, λέγω καὶ Καλαμά-
τα
, Μαντινία, Ἰαννίτζα, Πήδημα, Μάνη, Νησίν, Σπιτάλιν, Γρεμπενὶ καὶ Καράντζα καὶ
Ἀετός, Λωΐ, Νεόκαστρον, Ἀρχάγγελος, Σαυλάουρος, Ἰωάννινα, Ἰθώμη, Λιγούδιστα,
Φιλατρία, Πύλος καὶ τὰ ἐν τοῖς ποσὶ τοῦ ὄρους καὶ κορυφῆς, τοῦ τῆς Νίκης τοῦ Δή-
μου
λεγομένου, ἄχρι τοῦ πεδίου Στενικλάρου καὶ τοῦ ῥεύματος τῆς Βελλίρας καὶ Βος-
τίτζα
καὶ τὰ περὶ αὐτήν, καὶ σταλεὶς ἐγὼ ταῦτα παρέλαβον, τὰ ὅσα ἐκ τῶν ἔξωθεν
ὀλίγα πάνυ ὑπὸ τὴν ἐξουσίαν τῶν Ἀγαρηνῶν μὴ εὑρισκόμενα.
Go to Context



Pseudo-Sphrantzes Hist., Chronicon sive Maius (additamenta Macarii Melisseni + lectiones variae)
Page 278, line 25

                                        Τὰ δὲ ἐντὸς Πελοποννήσου ἐν τῷ Μελισσηνιακῷ
κόλπῳ, ἔνθα ῥέει διὰ μέσου καὶ Πάμισος ἐκεῖνος ποταμός· Ἀνδροῦσα λέγω καὶ Κα-
λαμάτα
, Μαντίνια, Ἰανίτζα, Πήδημα καὶ Μάνη καὶ Νησὶ καὶ Σπιτάλιν καὶ Γρέμπενι
καὶ Καράντζα καὶ Ἀετὸς καὶ Ἐλωῒ καὶ Νεόκαστρον καὶ ἰθώμη νῦν λεγομένη Μες-
σήνη
καὶ Ἀρχάγγελος καὶ Σαβλάουρος καὶ Ἰωάννινα καὶ Λιγουδίστα καὶ Φιλατρία
καὶ Πύλος καὶ τὰ περὶ αὐτῶν καὶ τὰ ἐν τοῖς ποσὶ τοῦ ὄρους κορυφῆς τοῦ τῆς Νίκης
τοῦ Σίμου λεγομένου ἄχρι τῆς πεδιάδος Στενικλάρου καὶ τοῦ ῥεύματος τῆς Βελίρας
καὶ σταλεὶς ἐγὼ παρέλαβον αὐτά, τὰ ὅσα μὴ ὑπὸ τὴν ἐξουσίαν τῶν Ἀγαρηνῶν εὑρι-
σκόμενα
ὀλίγα πάνυ.
Go to Context


Pausanias Perieg., Graeciae descriptio
Book 4, chapter 31, section 4, line 7

ἰοῦσι δὲ ἀπὸ τῶν πηγῶν ἐν ἀριστερᾷ καὶ προελ-
θόντι
ὡς τεσσαράκοντα στάδια, ἔστι Μεσσηνίοις ὑπὸ
τῇ Ἰθώμῃ πόλις· περιέχεται δὲ οὐ τῇ Ἰθώμῃ μόνον
ἀλλὰ καὶ ἐπὶ τὸν Πάμισον τὰ τετραμμένα ὑπὸ τῆς
Εὔας· τὸ δὲ ὄνομα γενέσθαι τῷ ὄρει φασὶ Βακχικόν
τι ἐπίφθεγμα εὐοῖ Διονύσου πρῶτον ἐνταῦθα αὐτοῦ
τε εἰπόντος καὶ τῶν ὁμοῦ τῷ Διονύσῳ γυναικῶν.
Go to Context



Pausanias Perieg., Graeciae descriptio
Book 4, chapter 34, section 1, line 2

ἐκ δὲ Μεσσήνης ὑπὸ τοῦ Παμίσου τὸ στόμα ὁδὸς
μὲν σταδίων ἐστὶν ὀγδοήκοντα, ῥεῖ δὲ Πάμισος διά
τε ἀρουμένης καὶ καθαρὸς καὶ ἀναπλεῖται ναυσὶν ἐκ  
θαλάσσης ἐπὶ δέκα που σταδίους· ἀναθέουσι δὲ ἐς
αὐτὸν καὶ οἱ θαλάσσιοι τῶν ἰχθύων περὶ ὥραν μάλιστα
τοῦ ἦρος.
Go to Context



Pausanias Perieg., Graeciae descriptio
Book 4, chapter 34, section 2, line 2

             διάφοροι δὲ τὸ εἶδος μάλιστα ἰχθῦς ἀνα-
θέουσιν
ἐς τὸν Πάμισον ἅτε ἐς ὕδωρ καθαρὸν καὶ οὐ
κατὰ <τὰ> αὐτὰ τοῖς κατειλεγμένοις ποταμοῖς ἰλυῶδες·
οἱ κέφαλοι δέ, ἅτε ἰχθύων ὄντες τῶν πηλαίων, ποτα-
μῶν
φίλοι τῶν θολερωτέρων εἰσί.
Go to Context



Polybius Hist., Historiae
Book 16, chapter 16, section 4, line 1

                                           Λακεδαίμονος  
καὶ διαβάντα τὸν Εὐρώταν ποταμὸν παρὰ τὸν Ὁπλί-
την
προσαγορευόμενον πορεύεσθαι διὰ τῆς ὁδοῦ τῆς
στενῆς παρὰ τὸ Πολιάσιον, ἕως ἐπὶ τοὺς κατὰ Σελ-
λασίαν
ἀφίκετο τόπους· ἐντεῦθεν δ' ἐπὶ Θαλάμας
ἐπιβαλόντα κατὰ Φαρὰς παραγενέσθαι πρὸς τὸν
Πάμισον ποταμόν.
Go to Context



Polybius Hist., Historiae
Book 16, chapter 16, section 8, line 4

                                      τὸ δ' αὐτὸ καὶ
περὶ τοὺς κατὰ τὴν Λακεδαίμονα συμβέβηκεν· μὲν
γὰρ Εὐρώτας καὶ τὰ περὶ τὴν Σελλασίαν κεῖται
τῆς Σπάρτης ὡς πρὸς τὰς θερινὰς ἀνατολάς, τὰ δὲ
κατὰ Θαλάμας καὶ Φαρὰς καὶ Πάμισον ὡς πρὸς τὰς
χειμερινὰς δύσεις, ὅθεν οὐχ οἷον ἐπὶ τὴν Σελλασίαν,
ἀλλ' οὐδὲ τὸν Εὐρώταν δέον ἐστὶ διαβαίνειν τὸν
προτιθέμενον παρὰ Θαλάμας ποιεῖσθαι τὴν πορείαν
εἰς τὴν Μεσσηνίαν.
Go to Context
 Zeno Hist., Fragmenta
Fragment 3, line 68

                                          Ἐν φησιν
Ζήνων, ὁρμήσαντα τὸν Νάβιν ἐκ τῆς Λακεδαίμονος,
καὶ διαβάντα τὸν Εὐρώταν ποταμὸν, παρὰ τὸν Ὁπλί-
την
προσαγορευόμενον πορεύεσθαι διὰ τῆς ὁδοῦ τῆς
στενῆς παρὰ τὸ Πολιάσιον, ἕως ἐπὶ τοὺς κατὰ Σελ-
λασίαν
ἀφίκετο τόπους· ἐντεῦθεν δὲ ἐπὶ Θαλάμας ἐπι-
βαλόντα
κατὰ Φαρὰς παραγενέσθαι πρὸς τὶν Πάμισον
ποταμόν.

Go to Context



Zeno Hist., Fragmenta
Fragment 3, line 85

      μὲν γὰρ Εὐρώτας καὶ τὰ περὶ τὴν Σελλασίαν
κεῖται τῆς Σπάρτης ὡς πρὸς τὰς θερινὰς ἀνατολάς·
τὰ δὲ κατὰ Θαλάμας καὶ Φαρὰς καὶ Πάμισον,
ὡς πρὸς τὰς χειμερινὰς δύσεις.
Go to Context



Constantinus VII Porphyrogenitus Imperator Hist., De virtutibus et vitiis
Volume 2, page 146, line 25

                         ἐν φησιν Ζήνων ὁρμήσαντα τὸν
Νάβιν ἐκ τῆς Λακεδαίμονος καὶ διαβάντα τὸν Εὐρώταν ποταμὸν
παρὰ τὸν Ὁπλίτην προσαγορευόμενον πορεύεσθαι διὰ τῆς ὁδοῦ
τῆς στενῆς παρὰ τὸ Πολιάσιον, ἕως ἐπὶ τοὺς κατὰ Σελλασίαν
ἀφίκετο τόπους· ἐντεῦθεν δὲ ἐπὶ Θαλάμας ἐπιβαλόντα κατὰ Φαρὰς
παραγενέσθαι πρὸς τὸν Πάμισον ποταμόν.
Go to Context



Constantinus VII Porphyrogenitus Imperator Hist., De virtutibus et vitiis
Volume 2, page 147, line 10

τὸ δ' αὐτὸ καὶ περὶ τοὺς κατὰ τὴν Λακεδαίμονα συμβέβηκεν·
μὲν γὰρ Εὐρώτας καὶ τὰ περὶ τὴν Σελλασίαν κεῖται τῆς Σπάρτης
ὡς πρὸς τὰς θερινὰς ἀνατολάς, τὰ δὲ κατὰ Θαλαμίας καὶ Φαρὰς
καὶ Πάμισον ὡς πρὸς τὰς χειμερινὰς δύσεις.
Go to Context
Theognostus Gramm., Canones sive De orthographia
Section 404, line 5

Τὰ διὰ τοῦ ισος ὑπὲρ δύο συλλαβὰς βαρύτονα κύριά τε
καὶ προσηγορικὰ διὰ τοῦ ι γράφονται· δηλονότι τῆς παρα-
ληγούσης
δι' ἑνὸς σ ἐκφερομένης· οἷον, Ἄρνισος ποταμός·
Κήφισος· Ἔλισος· Λάνισος· Νήρισος· Ἄρισος ποταμός·
Πάμισος· Λάρισος· Ῥίμισος ποταμὸς Σικελίας· Κρίμι-
σος
· Μόρμισος ποταμός· ἄϊσος· ὕβρισος· τὸ Ἀμισὸς τὸν
τόνον ἀμεῖψαν τὴν γραφὴν ἐφύλαξεν.

Go to Context



Pseudo-Sphrantzes Hist., Chronicon sive Maius (partim sub auctore Macario Melisseno)
Page 270, line 6

                                                                                             Ἐκ
δὲ τοῦ ἔξω ζυγοῦ τὸ κάστρον Ζαρνάδας καὶ Γαστίτζα, τὸ ἀδιάσειστον Μελέ, Διράχιον
καὶ Πολιανούς, Γαρδίκια καὶ τὰ περὶ αὐτά, ἔτι δὲ χορηγήσας αὐτῷ καὶ τὰ ὅσα πολί-
σματα
καὶ φρούρια ἦν εἰς πάντα τὸν Μεσσηνιακὸν κόλπον, ἔνθα ῥέει διὰ μέσου καὶ
Πάμισος ἐκεῖνος ποταμός.
Go to Context



Pseudo-Sphrantzes Hist., Chronicon sive Maius (additamenta Macarii Melisseni + lectiones variae)
Page 274, line 35

        Ἦσαν γὰρ ἐκτὸς πᾶσα Χερσόνησος τοῦ Ἑλλησπόντου, μεγάλη Αἶνος ἕως
τε καὶ Περιθεωρίου· τὰ δὲ ἐντὸς τῆς Πελοποννήσου ἐν μὲν τῷ Μεσσηνιακῷ κόλπῳ,
ἔνθα ῥέει διὰ μέσου καὶ Πάμισος ἐκεῖνος ποταμός, Ἀνδροῦσα, λέγω καὶ Καλαμά-
τα
, Μαντινία, Ἰαννίτζα, Πήδημα, Μάνη, Νησίν, Σπιτάλιν, Γρεμπενὶ καὶ Καράντζα καὶ
Ἀετός, Λωΐ, Νεόκαστρον, Ἀρχάγγελος, Σαυλάουρος, Ἰωάννινα, Ἰθώμη, Λιγούδιστα,
Φιλατρία, Πύλος καὶ τὰ ἐν τοῖς ποσὶ τοῦ ὄρους καὶ κορυφῆς, τοῦ τῆς Νίκης τοῦ Δή-
μου
λεγομένου, ἄχρι τοῦ πεδίου Στενικλάρου καὶ τοῦ ῥεύματος τῆς Βελλίρας καὶ Βος-
τίτζα
καὶ τὰ περὶ αὐτήν, καὶ σταλεὶς ἐγὼ ταῦτα παρέλαβον, τὰ ὅσα ἐκ τῶν ἔξωθεν
ὀλίγα πάνυ ὑπὸ τὴν ἐξουσίαν τῶν Ἀγαρηνῶν μὴ εὑρισκόμενα.
Go to Context



Pseudo-Sphrantzes Hist., Chronicon sive Maius (additamenta Macarii Melisseni + lectiones variae)
Page 278, line 25

                                        Τὰ δὲ ἐντὸς Πελοποννήσου ἐν τῷ Μελισσηνιακῷ
κόλπῳ, ἔνθα ῥέει διὰ μέσου καὶ Πάμισος ἐκεῖνος ποταμός· Ἀνδροῦσα λέγω καὶ Κα-
λαμάτα
, Μαντίνια, Ἰανίτζα, Πήδημα καὶ Μάνη καὶ Νησὶ καὶ Σπιτάλιν καὶ Γρέμπενι
καὶ Καράντζα καὶ Ἀετὸς καὶ Ἐλωῒ καὶ Νεόκαστρον καὶ ἰθώμη νῦν λεγομένη Μες-
σήνη
καὶ Ἀρχάγγελος καὶ Σαβλάουρος καὶ Ἰωάννινα καὶ Λιγουδίστα καὶ Φιλατρία
καὶ Πύλος καὶ τὰ περὶ αὐτῶν καὶ τὰ ἐν τοῖς ποσὶ τοῦ ὄρους κορυφῆς τοῦ τῆς Νίκης
τοῦ Σίμου λεγομένου ἄχρι τῆς πεδιάδος Στενικλάρου καὶ τοῦ ῥεύματος τῆς Βελίρας
καὶ σταλεὶς ἐγὼ παρέλαβον αὐτά, τὰ ὅσα μὴ ὑπὸ τὴν ἐξουσίαν τῶν Ἀγαρηνῶν εὑρι-
σκόμενα
ὀλίγα πάνυ.
Go to Context

 Pausanias Perieg., Graeciae descriptio
Book 4, chapter 3, section 10, line 5

                                         Συβότας δὲ
Δωτάδα τῷ τε ποταμῷ κατεστήσατο τῷ Παμίσῳ κατὰ
ἔτος ἕκαστον θύειν τὸν βασιλεύοντα καὶ Εὐρύτῳ τῷ
Μελανέως ἐναγίζειν ἐν Οἰχαλίᾳ πρὸ τῆς τελετῆς τῶν
Μεγάλων θεῶν ἀγομένης ἔτι ἐν Ἀνδανίᾳ.

Go to Context

Euripides Trag., Fragmenta
Fragment 1083, line 11

  . . . . . . . . . . .
ἀρετὴν ἐχούσης μείζον' λόγῳ φράσαι
. . . . . . . . . . . .
Παμισὸν εἰς θάλασσαν ἐξορμώμενον
.

Go to Context



Herodotus Hist., Historiae
Book 7, section 129, line 11

                                   Ὥστε ὦν ποταμῶν ἐς αὐτὴν
καὶ ἄλλων συχνῶν ἐσβαλλόντων πέντε δὲ τῶν δοκίμων
μάλιστα τῶνδε, Πηνειοῦ καὶ Ἀπιδανοῦ καὶ Ὀνοχώνου καὶ
Ἐνιπέος καὶ Παμίσου, οἱ μέν νυν ἐς τὸ πεδίον τοῦτο συλ-
λεγόμενοι
ἐκ τῶν ὀρέων τῶν περικληιόντων τὴν Θεσσαλίην
ὀνομαζόμενοι δι' ἑνὸς αὐλῶνος καὶ τούτου στεινοῦ ἔκροον
ἔχουσι ἐς θάλασσαν, προσυμμίσγοντες τὸ ὕδωρ πάντες ἐς
τὠυτό· ἐπεὰν δὲ συμμιχθέωσι τάχιστα, ἐνθεῦτεν ἤδη
Πηνειὸς τῷ οὐνόματι κατακρατέων ἀνωνύμους τοὺς ἄλλους
εἶναι ποιέει.
Go to Context



Flavius Arrianus Hist., Phil., Alexandri anabasis
Book 5, chapter 3, section 3, line 4

        τὸν δὲ Καύκασον τὸ ὄρος ἐκ τοῦ Πόντου ἐς
τὰ πρὸς ἕω μέρη τῆς γῆς καὶ τὴν Παραπαμισαδῶν
χώραν ὡς ἐπὶ Ἰνδοὺς μετάγειν τῷ λόγῳ τοὺς Μακε-
δόνας
, Παραπάμισον ὄντα τὸ ὄρος αὐτοὺς καλοῦντας
Καύκασον τῆς Ἀλεξάνδρου ἕνεκα δόξης, ὡς ὑπὲρ τὸν
Καύκασον ἄρα ἐλθόντα Ἀλέξανδρον.
Go to Context



Flavius Arrianus Hist., Phil., Alexandri anabasis
Book 5, chapter 4, section 1, line 4

δὲ Ἰνδὸς ποταμὸς ὅτι μέγιστος ποταμῶν ἐστι
τῶν κατὰ τὴν Ἀσίαν τε καὶ τὴν Εὐρώπην, πλὴν
Γάγγου, καὶ τούτου Ἰνδοῦ ποταμοῦ, καὶ ὅτι αἱ πηγαί
εἰσιν αὐτῷ ἐπὶ τάδε τοῦ ὄρους τοῦ Παραπαμίσου
Καυκάσου, καὶ ὅτι ἐκδίδωσιν ἐς τὴν μεγάλην θάλασσαν
τὴν κατὰ Ἰνδοὺς ὡς ἐπὶ νότον ἄνεμον, καὶ ὅτι
δίστομός ἐστιν Ἰνδὸς καὶ αἱ ἐκβολαὶ αὐτοῦ ἀμφότεραι
τεναγώδεις, καθάπερ αἱ πέντε τοῦ Ἴστρου, καὶ ὅτι
Δέλτα ποιεῖ καὶ αὐτὸς ἐν τῇ Ἰνδῶν γῇ τῷ Αἰγυπτίῳ
Δέλτα παραπλήσιον καὶ τοῦτο Πάταλα καλεῖται τῇ
Ἰνδῶν φωνῇ, ταῦτα μὲν ὑπὲρ τοῦ Ἰνδοῦ τὰ μάλιστα
οὐκ ἀμφίλογα καὶ ἐμοὶ ἀναγεγράφθω.
Go to Context









Aelius Herodianus et Pseudo-Herodianus Gramm., Rhet., De prosodia catholica
Part+volume 3,1, page 212, line 34

                 πολλοὶ δὲ καὶ ὀξύνουσι καὶ διὰ τοῦ <μ> γράφουσι Παρ-
παμισόν.

Go to Context



Aelius Herodianus et Pseudo-Herodianus Gramm., Rhet., De prosodia catholica
Part+volume 3,1, page 212, line 34

          Στράβων δὲ (p. 723) Παροπαμισόν γράφει πεντεσυλλάβως.
Go to Context



Aelius Herodianus et Pseudo-Herodianus Gramm., Rhet., De prosodia catholica
Part+volume 3,1, page 213, line 10

          τὸ δὲ <Ἄρνισος> Ἄρνισα, <Λάρισος> Λάρισα ἀπὸ θηλυκῶν,
ὡσαύτως καὶ <Μήρισος, Μάρισος> ποταμός, <Πάμισος, Κρίμισος>
ποταμὸς Σικελίας, <Μόρμισος> ποταμός, <Νάϊσος, ὕρισος> βαρύ-
νονται.

Go to Context



Aelius Herodianus et Pseudo-Herodianus Gramm., Rhet., Περὶ ὀρθογραφίας
Part+volume 3,2, page 449, line 16

Τὰ εἰς <ισος> ὑπὲρ δύο συλλαβὰς ὀξύτονα καὶ βαρύτονα διὰ τοῦ <ι>
γράφεται, Κηφισός, Ἰλισός, Κεδρισός, Ἀμισός, Ἀμνισός, Ἄρνισος, Λά-
ρισος
, Μήρισος, Μάρισος, Πάμισος, Κρίμισος, Μόρμισος, Νάϊσος, ὕρισος.
Go to Context



Strabo Geogr., Geographica
Book 6, chapter 2, section 1, line 61

                                                     Ἀρτε-
μίδωρος
δ' ἀπὸ τοῦ Παχύνου φήσας ἐπὶ Ταίναρον
εἶναι τετρακισχιλίους καὶ ἑξακοσίους, ἀπὸ δ' Ἀλφειοῦ
ἐπὶ Παμισὸν χιλίους ἑκατὸν τριάκοντα, παρασχεῖν ἂν
δοκεῖ μοι λόγον μὴ οὐχ ὁμολογούμενα λέγῃ τῷ φή-
σαντι
τετρακισχιλίους εἶναι τοὺς ἐπὶ τὸν Ἀλφειὸν ἀπὸ
τοῦ Παχύνου.
Go to Context



Strabo Geogr., Geographica
Book 8, chapter 3, section 1, line 14

                                                    οὐ διὰ
τῆς πόλεως δὲ οὐδὲ παρ' αὐτὴν ῥεῖ Ἀλφειός, ἀλλὰ
παρ' αὐτὴν μὲν ἕτερος, ὃν οἱ μὲν Παμισὸν οἱ δὲ Ἄμα-
θον
καλοῦσιν, ἀφ' οὗ καὶ Πύλος Ἠμαθόεις εἰρῆσθαι
οὗτος δοκεῖ, διὰ δὲ τῆς χώρας τῆς Πυλίας Ἀλφειός.
Go to Context



Strabo Geogr., Geographica
Book 8, chapter 3, section 7, line 4

Μεταξὺ δὲ τοῦ Πηνειοῦ καὶ τῆς Σελλήεντος ἐμ-
βολῆς
Πύλος ᾠκεῖτο κατὰ τὸ Σκόλλιον, οὐχ τοῦ
Νέστορος πόλις, ἀλλ' ἑτέρα τις, πρὸς τὸν Ἀλφειὸν
οὐδέν ἐστι κοινώνημα, οὐδὲ πρὸς τὸν Παμισόν, εἴτε
Ἄμαθον χρὴ καλεῖν.
Go to Context



Strabo Geogr., Geographica
Book 8, chapter 3, section 14, line 9

Κατὰ ταῦτα δέ πως τὰ ἱερὰ ὑπέρκειται τῆς θα-
λάττης
ἐν τριάκοντα μικρῷ πλείοσι σταδίοις Τρι-
φυλιακὸς
Πύλος [ὁ] καὶ Λεπρεατικός, ὃν καλεῖ ποιη-
τὴς
ἠμαθόεντα καὶ παραδίδωσι τοῦ Νέστορος πατρίδα,
ὡς ἄν τις ἐκ τῶν ἐπῶν τεκμαίροιτο· εἴτε τοῦ παραρ-
ρέοντος
ποταμοῦ πρὸς ἄρκτον Ἀμάθου καλουμένου
πρότερον, ὃς νῦν * Μάμαος καὶ Ἀρκαδικὸς καλεῖται,
ὥστ' ἐντεῦθεν ἠμαθόεντα κεκλῆσθαι· εἴτε τούτου μὲν
Παμισο καλουμένου ὁμωνύμως τοῖς ἐν τῇ Μεσσηνίᾳ
δυσί, τῆς δὲ πόλεως ἄδηλον ἐχούσης τὴν ἐτυμολογίαν
τοῦ ἐπιθέτου· καὶ γὰρ τὸ ἀμαθώδη τὸν ποταμὸν τὴν
χώραν εἶναι ψεῦδός φασι.
Go to Context



Strabo Geogr., Geographica
Book 8, chapter 3, section 29, line 42

                         τὸ δ' ὅλον, τῆς Μεσσηνίας ὑπὸ
Μενελάῳ τεταγμένης, ὑφ' καὶ Λακωνικὴ ἐτέτακτο
(ὡς δῆλον ἔσται καὶ ἐκ τῶν ὕστερον), καὶ τοῦ μὲν Πα-
μισο
ῥέοντος διὰ ταύτης καὶ τοῦ Νέδωνος, Ἀλφειοῦ
δ' οὐδαμῶςὅς τ' εὐρὺ ῥέει Πυλίων διὰ γαίης,” ἧς
ἐπῆρχεν Νέστωρ, τίς ἂν γένοιτο πιθανὸς λόγος εἰς
τὴν ἀλλοτρίαν ἀρχὴν ἐκβιβάζων τὸν ἄνδρα, ἀφαιρού-
μενος
δὲ τὰς συγκαταλεγείσας αὐτῷ πόλεις * πάνθ'
ὑπ' ἐκείνῳ ποιῶν;
Go to Context



Strabo Geogr., Geographica
Book 8, chapter 4, section 6, line 2

Πλησίον δὲ τῆς Κορώνης κατὰ μέσον πως τὸν
κόλπον Παμισὸς ποταμὸς ἐκβάλλει, ταύτην μὲν ἐν
δεξιᾷ ἔχων καὶ τὰς ἑξῆς· ὧν εἰσιν ἔσχαται πρὸς δύσιν
Πύλος καὶ Κυπαρισσία, μέση δὲ τούτων Ἔρανα, ἣν οὐκ
εὖ τινες Ἀρήνην .
Go to Context



Strabo Geogr., Geographica
Book 8, chapter 4, section 6, line 11

                       ἔστι δὲ καὶ ἄλλος Παμισὸς χα-
ραδρώδης
μικρὸς περὶ Λεῦκτρον ῥέων τὸ Λακωνικόν,
περὶ οὗ κρίσιν ἔσχον Μεσσήνιοι πρὸς Λακεδαιμονίους
ἐπὶ Φιλίππου· τὸν δὲ Παμισόν, ὃν Ἄμαθόν τινες ὠνό-
μασαν
, προειρήκαμεν.
Go to Context



Strabo Geogr., Geographica
Book 8, chapter 5, section 6, line 15

                            τὴν δὲ Λακωνικὴν καὶ τὴν
Μεσσηνίαν ὁρίζειν αὐτοῦ φήσαντοςΠαμισὸν εἰς θά-
“λασσαν
ἐξορμώμενον,” οὐ συγχωρητέον, ὃς διὰ μέσης
ῥεῖ τῆς Μεσσηνίας, οὐδαμοῦ τῆς νῦν Λακωνικῆς ἁ-
πτόμενος.

Go to Context



Strabo Geogr., Geographica
Book 8, chapter 5, section 6, line 24

         εἴτε γὰρ τὴν νῦν Ἠλείαν βούλεται λέγειν, ἥτις
[ὁμο]ρεῖ τῇ Μεσσηνίᾳ, ταύτης οὐ προσάπτεται Πα-
μι[σό
ς]
, ὥσπερ γε [οὐδὲ] τῆς Λακωνικῆς· εἴρηται γὰρ  
ὅτι διὰ μέ[σης ῥ]εῖ τῆς Μεσσηνίας· εἴτε τὴν παλαιὰν
τὴν κοίλην [καλουμέ]νην, πολὺ μᾶλλον ἐκπίπτει τῆς
ἀληθείας· διαβάν[τι γὰρ τ]ὸν Παμισὸν ἔστι πολλὴ τῆς
Μεσσηνίας, εἶθ' τῶν .
Go to Context



Strabo Geogr., Geographica
Book 11, chapter 8, section 1, line 19

              τὰ δ' ὄρη Μακεδόνες μὲν ἅπαντα τὰ
ἐφεξῆς ἀπὸ Ἀρίων Καύκασον ἐκάλεσαν, παρὰ δὲ τοῖς
βαρβάροις * τά τε ἄκρα καὶ τοῦ Παροπαμίσου τὰ προς-
βόρεια
καὶ τὰ Ἠμωδὰ καὶ τὸ Ἴμαον καὶ ἄλλα τοιαῦτα
ὀνόματα ἑκάστοις μέρεσιν ἐπέκειτο.
Go to Context



Strabo Geogr., Geographica
Book 15, chapter 1, section 11, line 4

Τὴν Ἰνδικὴν περιώρικεν ἀπὸ μὲν τῶν ἄρκτων
τοῦ Ταύρου τὰ ἔσχατα ἀπὸ τῆς Ἀριανῆς μέχρι τῆς
ἑῴας θαλάττης, ἅπερ οἱ ἐπιχώριοι κατὰ μέρος Παρο-
πάμισόν
τε καὶ Ἠμωδὸν καὶ Ἴμαον καὶ ἄλλα ὀνομάζου-
σι
, Μακεδόνες δὲ Καύκασον· ἀπὸ δὲ τῆς ἑσπέρας
Ἰνδὸς ποταμός· τὸ δὲ νότιον καὶ τὸ προσεῷον πλευ-
ρόν
, πολὺ μείζω τῶν ἑτέρων ὄντα, προπέπτωκεν εἰς
τὸ Ἀτλαντικὸν πέλαγος, καὶ γίνεται ῥομβοειδὲς τὸ τῆς
χώρας σχῆμα τῶν μειζόνων πλευρῶν ἑκατέρου πλεο-
νεκτοῦντος
παρὰ τὸ ἀπεναντίον πλευρὸν καὶ τρισχι-
λίοις
σταδίοις, ὅσων ἐστὶ τὸ κοινὸν ἄκρον τῆς τε ἑωθι-
νῆς
παραλίας καὶ τῆς μεσημβρινῆς, ἔξω προπεπτωκὸς
ἐξ ἴσης ἐφ' ἑκάτερον παρὰ τὴν ἄλλην ᾐόνα.
Go to Context



Strabo Geogr., Geographica
Book 15, chapter 1, section 26, line 19

                       ἧκε μὲν οὖν τῆς Ἰνδικῆς πλησίον
δι' Ἀριανῶν, ἀφεὶς δ' αὐτὴν ἐν δεξιᾷ ὑπερέβη τὸν
Παροπάμισον εἰς τὰ προσάρκτια μέρη καὶ τὴν Βακτρι-
ανήν
· καταστρεψάμενος δὲ τἀκεῖ πάντα ὅσα ἦν ὑπὸ
Πέρσαις καὶ ἔτι πλείω, τότ' ἤδη καὶ τῆς Ἰνδικῆς ὠρέ-
χθη
, λεγόντων μὲν περὶ αὐτῆς πολλῶν οὐ σαφῶς δέ.
Go to Context



Strabo Geogr., Geographica
Book 15, chapter 2, section 8, line 15

ὁρίζεσθαι μὲν γάρ φησι τὴν Ἀριανὴν ἐκ μὲν τῶν πρὸς
ἕω τῷ Ἰνδῷ, πρὸς νότον δὲ τῇ μεγάλῃ θαλάττῃ, πρὸς
ἄρκτον δὲ τῷ Παροπαμισῷ καὶ τοῖς ἑξῆς ὄρεσι μέχρι
Κασπίων πυλῶν, τὰ δὲ πρὸς ἑσπέραν τοῖς αὐτοῖς ὅροις
οἷς μὲν Παρθυηνὴ πρὸς Μηδίαν δὲ Καρμανία
πρὸς τὴν Παραιτακηνὴν καὶ Περσίδα διώρισται· πλά-
τος
δὲ τῆς χώρας τὸ τοῦ Ἰνδοῦ μῆκος τὸ ἀπὸ τοῦ Πα-
ροπαμισο
μέχρι τῶν ἐκβολῶν μύριοι καὶ δισχίλιοι
στάδιοι (οἱ δὲ τρισχιλίους φασί)· μῆκος δὲ ἀπὸ Κα-
σπίων
πυλῶν, ὡς ἐν τοῖς Ἀσιατικοῖς σταθμοῖς ἀναγέ-
γραπται
, διττόν.
Go to Context



Strabo Geogr., Geographica
Book 15, chapter 2, section 9, line 2

δὲ τάξις τῶν ἐθνῶν τοιαύτη· παρὰ μὲν τὸν Ἰν-
δὸν
οἱ Παροπαμισάδαι, ὧν ὑπέρκειται Παροπαμισὸς
ὄρος, εἶτ' Ἀραχωτοὶ πρὸς νότον, εἶτ' ἐφεξῆς πρὸς νότον
Γεδρωσηνοὶ σὺν τοῖς ἄλλοις τοῖς τὴν παραλίαν ἔχου-
σιν
· ἅπασι δὲ παρὰ τὰ πλάτη τῶν χωρίων παράκειται
Ἰνδός.
Go to Context



Strabo Geogr., Geographica
Book 15, chapter 2, section 10, line 20

                  ἔστι δὲ τὰ μεσημβρινὰ μὲν τοῦ ὄρους
τοῦ Παροπαμισο Ἰνδικά τε καὶ Ἀριανά· τὰ δὲ προς-
άρκτια
τὰ μὲν πρὸς ἑσπέραν Βάκτρια .
Go to Context



Claudius Ptolemaeus Math., Geographia (lib. 1-3)
Book 3, chapter 14, section 31, line 14

Σέλα ποταμοῦ ἐκβολαί μηʹ 𐅵ʹʹ λεʹ 𐅵ʹʹιβʹʹ
Πύλος μηʹ 𐅵ʹʹιβʹʹ λεʹ 𐅵ʹʹ
Κορυφάσιον ἄκρα μηʹ 𐅵ʹʹ λεʹ γʹʹ ιβʹʹ
Μοθώνη μηʹ 𐅵ʹʹιβʹʹ λεʹ γʹʹ
Κολώνη μηʹ 𐅵ʹʹδʹʹ λεʹ δʹʹ
Ἀκρίτας ἄκρα μηʹ 𐅵ʹʹδʹʹ λεʹ
ἐν δὲ τῷ Μεσσηνιακῷ κόλπῳ
Ἀσίνη μηʹ 𐅵ʹʹγʹʹ λεʹ
Κορώνη μθʹ λεʹ ιβʹ  
Μεσσήνη μθʹ δʹʹ λεʹ δʹʹ
Παμίσου ποτ.
Go to Context



Pausanias Perieg., Graeciae descriptio
Book 4, chapter 31, section 4, line 2

                     ἰόντι δὲ ἐκ Θουρίας ὡς ἐπὶ Ἀρ-
καδίας
εἰσὶν αἱ πηγαὶ τοῦ Παμίσου· καὶ ἐπ' αὐταῖς
παισὶ μικροῖς ἀκέσματα γίνεται.
Go to Context



Pausanias Perieg., Graeciae descriptio
Book 4, chapter 31, section 4, line 7

ἰοῦσι δὲ ἀπὸ τῶν πηγῶν ἐν ἀριστερᾷ καὶ προελ-
θόντι
ὡς τεσσαράκοντα στάδια, ἔστι Μεσσηνίοις ὑπὸ
τῇ Ἰθώμῃ πόλις· περιέχεται δὲ οὐ τῇ Ἰθώμῃ μόνον
ἀλλὰ καὶ ἐπὶ τὸν Πάμισον τὰ τετραμμένα ὑπὸ τῆς
Εὔας· τὸ δὲ ὄνομα γενέσθαι τῷ ὄρει φασὶ Βακχικόν
τι ἐπίφθεγμα εὐοῖ Διονύσου πρῶτον ἐνταῦθα αὐτοῦ
τε εἰπόντος καὶ τῶν ὁμοῦ τῷ Διονύσῳ γυναικῶν.
Go to Context



Pausanias Perieg., Graeciae descriptio
Book 4, chapter 34, section 1, line 1

ἐκ δὲ Μεσσήνης ὑπὸ τοῦ Παμίσου τὸ στόμα ὁδὸς
μὲν σταδίων ἐστὶν ὀγδοήκοντα, ῥεῖ δὲ Πάμισος διά
τε ἀρουμένης καὶ καθαρὸς καὶ ἀναπλεῖται ναυσὶν ἐκ  
θαλάσσης ἐπὶ δέκα που σταδίους· ἀναθέουσι δὲ ἐς
αὐτὸν καὶ οἱ θαλάσσιοι τῶν ἰχθύων περὶ ὥραν μάλιστα
τοῦ ἦρος.
Go to Context



Pausanias Perieg., Graeciae descriptio
Book 4, chapter 34, section 2, line 2

             διάφοροι δὲ τὸ εἶδος μάλιστα ἰχθῦς ἀνα-
θέουσιν
ἐς τὸν Πάμισον ἅτε ἐς ὕδωρ καθαρὸν καὶ οὐ
κατὰ <τὰ> αὐτὰ τοῖς κατειλεγμένοις ποταμοῖς ἰλυῶδες·
οἱ κέφαλοι δέ, ἅτε ἰχθύων ὄντες τῶν πηλαίων, ποτα-
μῶν
φίλοι τῶν θολερωτέρων εἰσί.
Go to Context



Pausanias Perieg., Graeciae descriptio
Book 4, chapter 34, section 4, line 1

Κορώνη δέ ἐστι πόλις ἐν δεξιᾷ τοῦ Παμίσου πρὸς
θαλάσσῃ τε καὶ ὑπὸ τῷ ὄρει τῇ Μαθίᾳ.
Go to Context



Julius Pollux Gramm., Onomasticon
Book 6, section 148, line 6

                                                           Ἀλφειός
Παμισός Ἀχελῷος Ὠκεανός, Νεῖλος.
Go to Context



Polybius Hist., Historiae
Book 16, chapter 16, section 4, line 1

                                           Λακεδαίμονος  
καὶ διαβάντα τὸν Εὐρώταν ποταμὸν παρὰ τὸν Ὁπλί-
την
προσαγορευόμενον πορεύεσθαι διὰ τῆς ὁδοῦ τῆς
στενῆς παρὰ τὸ Πολιάσιον, ἕως ἐπὶ τοὺς κατὰ Σελ-
λασίαν
ἀφίκετο τόπους· ἐντεῦθεν δ' ἐπὶ Θαλάμας
ἐπιβαλόντα κατὰ Φαρὰς παραγενέσθαι πρὸς τὸν
Πάμισον ποταμόν.
Go to Context



Polybius Hist., Historiae
Book 16, chapter 16, section 8, line 4

                                      τὸ δ' αὐτὸ καὶ
περὶ τοὺς κατὰ τὴν Λακεδαίμονα συμβέβηκεν· μὲν
γὰρ Εὐρώτας καὶ τὰ περὶ τὴν Σελλασίαν κεῖται
τῆς Σπάρτης ὡς πρὸς τὰς θερινὰς ἀνατολάς, τὰ δὲ
κατὰ Θαλάμας καὶ Φαρὰς καὶ Πάμισον ὡς πρὸς τὰς
χειμερινὰς δύσεις, ὅθεν οὐχ οἷον ἐπὶ τὴν Σελλασίαν,
ἀλλ' οὐδὲ τὸν Εὐρώταν δέον ἐστὶ διαβαίνειν τὸν
προτιθέμενον παρὰ Θαλάμας ποιεῖσθαι τὴν πορείαν
εἰς τὴν Μεσσηνίαν.
Go to Context



Megasthenes Hist., Fragmenta
Fragment 3, line 4

Strabo XV: Τὴν Ἰνδικὴν περιώρικεν ἀπὸ
μὲν τῶν ἄρκτων τοῦ Ταύρου τὰ ἔσχατα· ἀπὸ δὲ τῆς
Ἀριανῆς μέχρι τῆς ἑῴας θαλάττης, ἅπερ οἱ ἐπιχώριοι
κατὰ μέρος Παροπάμισόν τε καὶ Ἠμωδὸν καὶ Ἴμαον
καὶ ἄλλα ὀνομάζουσι, Μακεδόνες δὲ Καύκασον· ἀπὸ
τῆς ἑσπέρας Ἰνδὸς ποταμός· τὸ δὲ νότιον καὶ τὸ προς-
εῷον
πλευρὸν πολὺ μείζω τῶν ἑτέρων ὄντα προπέπτω-
κεν
εἰς τὸ Ἀτλαντικὸν πέλαγος, καὶ γίνεται ῥομβοειδὲς
τὸ τῆς χώρας σχῆμα, τῶν μειζόνων πλευρῶν ἑκατέρου
πλεονεκτοῦντος παρὰ τὸ ἀπεναντίον πλευρὸν τρισχιλίοις
σταδίοις, ὅσον ἐστὶ τὸ κοινὸν ἄκρον τῆς τε ἑωθινῆς
παραλίας καὶ τῆς μεσημβρινῆς, ἔξω προπεπτωκὸς ἐξ
ἴσης ἐφ' ἑκάτερον παρὰ τὴν ἄλλην ἠϊόνα.
Go to Context

Zeno Hist., Fragmenta
Fragment 3, line 68

                                          Ἐν φησιν
Ζήνων, ὁρμήσαντα τὸν Νάβιν ἐκ τῆς Λακεδαίμονος,
καὶ διαβάντα τὸν Εὐρώταν ποταμὸν, παρὰ τὸν Ὁπλί-
την
προσαγορευόμενον πορεύεσθαι διὰ τῆς ὁδοῦ τῆς
στενῆς παρὰ τὸ Πολιάσιον, ἕως ἐπὶ τοὺς κατὰ Σελ-
λασίαν
ἀφίκετο τόπους· ἐντεῦθεν δὲ ἐπὶ Θαλάμας ἐπι-
βαλόντα
κατὰ Φαρὰς παραγενέσθαι πρὸς τὶν Πάμισον
ποταμόν.
Go to Context



Zeno Hist., Fragmenta
Fragment 3, line 85

      μὲν γὰρ Εὐρώτας καὶ τὰ περὶ τὴν Σελλασίαν
κεῖται τῆς Σπάρτης ὡς πρὸς τὰς θερινὰς ἀνατολάς·
τὰ δὲ κατὰ Θαλάμας καὶ Φαρὰς καὶ Πάμισον,
ὡς πρὸς τὰς χειμερινὰς δύσεις.
Go to Context



Constantinus VII Porphyrogenitus Imperator Hist., De virtutibus et vitiis
Volume 2, page 146, line 25

                         ἐν φησιν Ζήνων ὁρμήσαντα τὸν
Νάβιν ἐκ τῆς Λακεδαίμονος καὶ διαβάντα τὸν Εὐρώταν ποταμὸν
παρὰ τὸν Ὁπλίτην προσαγορευόμενον πορεύεσθαι διὰ τῆς ὁδοῦ
τῆς στενῆς παρὰ τὸ Πολιάσιον, ἕως ἐπὶ τοὺς κατὰ Σελλασίαν
ἀφίκετο τόπους· ἐντεῦθεν δὲ ἐπὶ Θαλάμας ἐπιβαλόντα κατὰ Φαρὰς
παραγενέσθαι πρὸς τὸν Πάμισον ποταμόν.
Go to Context



Constantinus VII Porphyrogenitus Imperator Hist., De virtutibus et vitiis
Volume 2, page 147, line 10

τὸ δ' αὐτὸ καὶ περὶ τοὺς κατὰ τὴν Λακεδαίμονα συμβέβηκεν·
μὲν γὰρ Εὐρώτας καὶ τὰ περὶ τὴν Σελλασίαν κεῖται τῆς Σπάρτης
ὡς πρὸς τὰς θερινὰς ἀνατολάς, τὰ δὲ κατὰ Θαλαμίας καὶ Φαρὰς
καὶ Πάμισον ὡς πρὸς τὰς χειμερινὰς δύσεις.
Go to Context







Theognostus Gramm., Canones sive De orthographia
Section 404, line 5

Τὰ διὰ τοῦ ισος ὑπὲρ δύο συλλαβὰς βαρύτονα κύριά τε
καὶ προσηγορικὰ διὰ τοῦ ι γράφονται· δηλονότι τῆς παρα-
ληγούσης
δι' ἑνὸς σ ἐκφερομένης· οἷον, Ἄρνισος ποταμός·
Κήφισος· Ἔλισος· Λάνισος· Νήρισος· Ἄρισος ποταμός·
Πάμισος· Λάρισος· Ῥίμισος ποταμὸς Σικελίας· Κρίμι-
σος
· Μόρμισος ποταμός· ἄϊσος· ὕβρισος· τὸ Ἀμισὸς τὸν
τόνον ἀμεῖψαν τὴν γραφὴν ἐφύλαξεν.
Go to Context



Pseudo-Sphrantzes Hist., Chronicon sive Maius (partim sub auctore Macario Melisseno)
Page 270, line 6

                                                                                             Ἐκ
δὲ τοῦ ἔξω ζυγοῦ τὸ κάστρον Ζαρνάδας καὶ Γαστίτζα, τὸ ἀδιάσειστον Μελέ, Διράχιον
καὶ Πολιανούς, Γαρδίκια καὶ τὰ περὶ αὐτά, ἔτι δὲ χορηγήσας αὐτῷ καὶ τὰ ὅσα πολί-
σματα
καὶ φρούρια ἦν εἰς πάντα τὸν Μεσσηνιακὸν κόλπον, ἔνθα ῥέει διὰ μέσου καὶ
Πάμισος ἐκεῖνος ποταμός.
Go to Context



Pseudo-Sphrantzes Hist., Chronicon sive Maius (additamenta Macarii Melisseni + lectiones variae)
Page 274, line 35

        Ἦσαν γὰρ ἐκτὸς πᾶσα Χερσόνησος τοῦ Ἑλλησπόντου, μεγάλη Αἶνος ἕως
τε καὶ Περιθεωρίου· τὰ δὲ ἐντὸς τῆς Πελοποννήσου ἐν μὲν τῷ Μεσσηνιακῷ κόλπῳ,
ἔνθα ῥέει διὰ μέσου καὶ Πάμισος ἐκεῖνος ποταμός, Ἀνδροῦσα, λέγω καὶ Καλαμά-
τα
, Μαντινία, Ἰαννίτζα, Πήδημα, Μάνη, Νησίν, Σπιτάλιν, Γρεμπενὶ καὶ Καράντζα καὶ
Ἀετός, Λωΐ, Νεόκαστρον, Ἀρχάγγελος, Σαυλάουρος, Ἰωάννινα, Ἰθώμη, Λιγούδιστα,
Φιλατρία, Πύλος καὶ τὰ ἐν τοῖς ποσὶ τοῦ ὄρους καὶ κορυφῆς, τοῦ τῆς Νίκης τοῦ Δή-
μου
λεγομένου, ἄχρι τοῦ πεδίου Στενικλάρου καὶ τοῦ ῥεύματος τῆς Βελλίρας καὶ Βος-
τίτζα
καὶ τὰ περὶ αὐτήν, καὶ σταλεὶς ἐγὼ ταῦτα παρέλαβον, τὰ ὅσα ἐκ τῶν ἔξωθεν
ὀλίγα πάνυ ὑπὸ τὴν ἐξουσίαν τῶν Ἀγαρηνῶν μὴ εὑρισκόμενα.
Go to Context



Pseudo-Sphrantzes Hist., Chronicon sive Maius (additamenta Macarii Melisseni + lectiones variae)
Page 278, line 25

                                        Τὰ δὲ ἐντὸς Πελοποννήσου ἐν τῷ Μελισσηνιακῷ
κόλπῳ, ἔνθα ῥέει διὰ μέσου καὶ Πάμισος ἐκεῖνος ποταμός· Ἀνδροῦσα λέγω καὶ Κα-
λαμάτα
, Μαντίνια, Ἰανίτζα, Πήδημα καὶ Μάνη καὶ Νησὶ καὶ Σπιτάλιν καὶ Γρέμπενι
καὶ Καράντζα καὶ Ἀετὸς καὶ Ἐλωῒ καὶ Νεόκαστρον καὶ ἰθώμη νῦν λεγομένη Μες-
σήνη
καὶ Ἀρχάγγελος καὶ Σαβλάουρος καὶ Ἰωάννινα καὶ Λιγουδίστα καὶ Φιλατρία
καὶ Πύλος καὶ τὰ περὶ αὐτῶν καὶ τὰ ἐν τοῖς ποσὶ τοῦ ὄρους κορυφῆς τοῦ τῆς Νίκης
τοῦ Σίμου λεγομένου ἄχρι τῆς πεδιάδος Στενικλάρου καὶ τοῦ ῥεύματος τῆς Βελίρας
καὶ σταλεὶς ἐγὼ παρέλαβον αὐτά, τὰ ὅσα μὴ ὑπὸ τὴν ἐξουσίαν τῶν Ἀγαρηνῶν εὑρι-
σκόμενα
ὀλίγα πάνυ.
Go to Context



Eustathius Philol., Scr. Eccl., Commentarium in Dionysii periegetae orbis descriptionem
Section 737, line 4

Ὅτι Παρνησοῦ τινος ὄρους Βακτρίου ἐνταῦθα
Διονύσιος μέμνηται· καὶ ζητητέον εἴτε οὕτω γρα-
πτέον
αὐτὸ, ὁμωνύμως τῷ Εὐρωπαίῳ Παρνασῷ, εἴτε
καὶ Παρπαμισὸν ὀνομαστέον αὐτό· οὕτω γὰρ πολλὰ
τῶν ἀντιγράφων ἔχουσι.
Go to Context



Eustathius Philol., Scr. Eccl., Commentarium in Dionysii periegetae orbis descriptionem
Section 737, line 6

                            Μεμνήσεται δέ που καὶ
Περιηγητὴς ὄρους Παρπαμισοῦ.
Go to Context



Eustathius Philol., Scr. Eccl., Commentarium in Dionysii periegetae orbis descriptionem
Section 1097, line 4

                                   Πολλοὶ δὲ καὶ ὀξύνουσι,
καὶ διὰ τοῦ μ γράφουσι Παρπαμισόν.
Go to Context



Eustathius Philol., Scr. Eccl., Commentarium in Dionysii periegetae orbis descriptionem
Section 1097, line 5

                                          δὲ Γεωγράφος  
Παροπαμισόν γράφει πεντασυλλάβως, καὶ τοὺς ἐκεῖ
Παροπαμισάδας καλεῖ.
Go to Context





Hesychius Lexicogr., Lexicon (ΠΩ)
Alphabetic letter pi, entry 267, line 1

                                                                                εἴρηκε
 δὲ ἀπὸ τοῦ ἀλεύρου·
   ἐπὶ δ' ἄλφιτα λευκὰ[νειν] παλύνειν
 πάσσει(ν)  
<παμβῶτις τύχηἐλπὶς παντοτρόφος
<Παμισόςποταμός
<παμμάκαρκατὰ πάντα μακαριστός
<παμμέγεθεςλίαν μέγα
<παμμελέσινἐνμελέσι.
Go to Context

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

συνέχεια σε ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ (μη υποδειγματικές) απαντήσεις σε μελέτες περίπτωσης για υποψηφίους Διευθυντές Σχολικών μονάδων.

ΤΡΙΤΗ συνέχεια σε ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ (μη υποδειγματικές) απαντήσεις σε μελέτες περίπτωσης για υποψηφίους Διευθυντές Σχολικών μονάδων.

“Ελήλυθεν η ώρα ίνα δοξασθή ο Υιός του Ανθρώπου. Ελλάς γαρ μόνη ανθρωπογονεί, φυτόν ουράνιον και Βλάστημα θείον ηκριβωμένον, λογισμόν αποτίκτουσα οικειούμενον επιστήμην.”