Πανηγυρικός λόγος επετείου 28ης Οκτωβρίου 1940 στην Μεσσήνη (Επέτειος έτους 2022)

 

Αιδεσιμότατοι, κ. Δήμαρχε , κ.κ. Αιρετοί του Δήμου Μεσσήνης, κ. Εκπρόσωπε της Αστυνομικής Αρχής,  κ.κ. Εκπρόσωποι των Ενόπλων Δυνάμεων, κ.κ. Διευθυντές των Σχολικών Μονάδων της Μεσσήνης, συνάδελφοι εκπαιδευτικοί, αγαπητάμς παιδιά, μέλλον της Ελλάδος:

Σαν σήμερα , 28η Οκτωβρίου 1940, στην Μεσσήνη.

Τόπος Γυμνάσιο Μεσσήνης, εκεί που ήταν ο ΟΤΕ, απέναντι από το συντριβάνι.

Προαύλιο του εξαταξίου Γυμνασίου, η σημερινή πλατεία που ήταν και γήπεδο για την ομάδα του Παμίσου.

Αφηγητής ο τότε μαθητής και συμπατριώτης μας Παναγιώτης Σκούφης, όπως τα γράφει στο βιβλίο του «Αναμνήσεις από το Νησί» (Μεσσήνη) : 

Από τον Σεπτέμβρη του 1937, που, εντεκάχρονος, μπήκα στο εξατάξιο Γυμνάσιο της Μεσσήνης  –Νησί  τη  λέγαμε  και  την  λέμε  εμείς  την  Μεσσήνη–  μέχρι  τις  28 Οκτωβρίου 1940, το τελετουργικό ήτανε κάθε πρωί το ίδιο. Οχτώ η ώρα, στοιχημένοι κατά τάξεις, μπρος από το κτίριο του Γυμνασίου, μπροστά μας οι καθηγητές σε παράταξη και ο Γυμνασιάρχης να καλεί έναν μαθητή της ΣΤ΄ να πει την προσευχή. Ψέλναμε μετά τον Εθνικό Ύμνο, τα δύο πρώτα τετράστιχα μόνο, και μπαίναμε στις τάξεις   μας.   Πειθαρχούσαμε   σε   μια   επανάληψη,   σε   μια   ρουτίνα,   ελάχιστα συμμετείχαμε στο τελετουργικό, πληκτικά επαναλαμβανόμενο για τρία χρόνια

Εκείνο το πρωινό, παραταχτήκαμε όπως πάντα, μπρος από το Γυμνάσιο. Πρωί-πρωί οι εφημεριδοπώλες της μικρής μας πόλης έτρεχαν στις πλατείες και στις γειτονιές, με μια στοίβα εφημερίδες παραμάσκαλα και διαλαλούσαν, λες και επρόκειτο για εξαιρετικό εμπόρευμα: «Έκτακτο παράρτημα! Ο πόλεμος εκηρύχθη! Εφημερίδεεες! Έκτακτο παράρτημα!». Οι καθηγητές, σκυθρωποί κι αμίλητοι. Εμείς, αμήχανοι κι ανίκανοι να εκτιμήσουμε τι σήμαινε η κραυγή «Ο πόλεμος εκηρύχθη!». Ήτανε ένα κρύο πρωινό και στην ατμόσφαιρα και προπαντός στις καρδιές. Το τελετουργικό επαναλήφθηκε σαν ξόδι σε κηδεία. (σ.σ. Εξόδειος Ακολουθία)

Μπήκαμε στις αίθουσες για μάθημα. Το μάθημα δεν ξεκίνησε. Σε λίγο πέρασε ο κλητήρας και είπε: «Να βγούνε οι μαθητές στο προαύλιο, κατά τάξεις στη γραμμή, θα τους μιλήσει ο κύριος Γυμνασιάρχης».

«Το Υπουργείο διέταξε να διακοπούν τα μαθήματα σ’ όλη την Ελλάδα. Πηγαίνετε να πάρετε τα πράγματά σας και να πάτε στα σπίτια σας και στα χωριά σας», είπε εκείνος.

Αμίλητοι μπήκαμε και βγήκαμε από τις τάξεις μας και ξεκινήσαμε για τα χωριά μας. Αισθανθήκαμε ένα απόλυτο κενό. Περπατάγαμε μηχανικά. Μόλις είχαμε κλείσει την παιδική ηλικία και ένας φόβος εγκαταστάθηκε μέσα μας ότι δεν θα ζήσουμε εφηβεία, θα περάσουμε κατευθείαν στην ώριμη ανδρική ηλικία, αντικαθιστώντας τους άνδρες που φεύγανε για το μέτωπο. Τα διατάγματα της επιστράτευσης τηλεγραφήθηκαν σ’ όλη την επικράτεια και οι ηλικίες των εφέδρων που εκαλούντο επήγαιναν με κάθε μέσο στους στρατώνες.

Οι γυναίκες κλαίγανε. Μανάδες, αδερφάδες, σύζυγοι, απαρηγόρητες. Οι άνδρες τραγουδάγανε.  Λες  και  πηγαίνανε  σε  πανηγύρι.  Από  τις  σπάνιες  στιγμές  του ελληνικού λαού. Το 1821 και το 1940, ο λαός υψώθηκε σε ιστορικό μέγεθος αιώνων, στρατευμένος εθελοντικά σε μια ιδέα πλατιά όσο ο κόσμος και αιώνια, στην ιδέα της Ελευθερίας. Η ιδέα της Πατρίδας, η ιδέα της Ελευθερίας τον γέμισε οργή για το άδικο της απρόκλητης επίθεσης, τον όπλισε με πείσμα για αγώνα μέχρι τέλους. Και βγήκε νικητής. Και το 1821 και στον πόλεμο του 1940 και στη συνέχειά του κατά την Κατοχή ώς το 1944. Τέσσερα χρόνια, από τον Οκτώβρη του 1940 ως τον Οκτώβρη του 1944 έδινε με πείσμα και αυταπάρνηση καθημερινές μάχες και νίκησε σ’ όλες. Και τους επιτιθέμενους και τους κατακτητές.

Γύρισα στο χωριό μου. Σαράντα σπίτια, διακόσιες ψυχές. Τσοπάνηδες και γεωργοί οι χωριάτες. Ψυχοκόρες και ψυχογιοί τα παιδιά που περισσεύανε και δεν μπορούσαν οι γονείς να τα θρέψουν. Ο Κώστας του Πανάγου ήτανε χωροφύλακας στην Καλαμάτα. Εκείνες τις μέρες περάσανε χαμηλά στον ουρανό του χωριού ιταλικά βομβαρδιστικά. Βγήκε η Πανάγαινα στη σκάλα, μόλις άκουσε τον θόρυβο, ρώτησε τον παπά, που πέρναγε να πάει για τον όρθρο στην εκκλησιά: «Τι είναι και πού πάνε, δέσποτα, αυτά;». «Πάνε να βομβαρδίσουνε την Καλαμάτα», της είπε ο παπάς. «Παναγιά μου Παρθένα! Πάει το παιδί μου! Πάει ο Κώστας μου», και έπεσε ξερή στα σκαλοπάτια. Ανακοπή καρδιάς. Το πρώτο θύμα του πολέμου στο χωριό μου. Ίσως και όλης της Ελλάδας.

Τα παραπάνω συνιστούν αυθεντική μαρτυρία εντόπια  διακεκεριμένου συμπατριώτη μας, που περιγράφει γλαφυρά, ό,τι έγινε και στην υπόλοιπη Ελλάδα.

Και μετά το ΟΧΙ, που είπε ο Μεταξάς και αμέσως μετά επικύρωσε ο μαχόμενος Ελληνικός λαός στα βουνά της Αλβανίας, είχαμε τους πρώτους νεκρούς ήρωες του πολέμου.

 422 οι Μεσσήνιοι πεσόντες στο Αλβανικό μέτωπο 

Οι 92 από τον Δήμο Μεσσήνης

Έπεσαν στις μάχες του πολέμου του 1940-41 και παρέμειναν άταφοι ή ενταφιάστηκαν σε ομαδικούς τάφους,

Διαβάζουμε στο «Θάρρος           Καλαμάτας» 23/01/2018  

Ανακοίνωση για την έναρξη διαδικασίας αναζήτησης, εκταφής, ταυτοποίησης και ταφής οστών Ελλήνων πεσόντων στην Αλβανία εξέδωσε το υπουργείο Εξωτερικών, κάνοντας λόγο για ένα «σημαντικό βήμα για να αναπαυθούν επιτέλους οι ψυχές των Ελλήνων στρατιωτών του Ελληνο-ιταλικού πολέμου του 1940-41. Των τελευταίων άταφων πεσόντων του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου».
Παράλληλα, το ΥΠΕΞ χαιρετίζει την ανταπόκριση της αλβανικής κυβέρνησης στο ιστορικά δίκαιο αυτό αίτημα, που αποδεικνύει ότι «ο διάλογος και η συνεργασία μπορούν να οδηγήσουν στην επίλυση διαφορών και τη δημιουργία θετικών προοπτικών για τις σχέσεις μεταξύ των χωρών της περιοχής μας

Να δούμε και τους  νεκρούς του Δήμου Μεσσήνης

ΦΟΝΕΥΘΕΝΤΕΣ ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΟΙ ΕΛΛΗΝΟΙΤΑΛΙΚΟΥ ΚΑΙ ΕΛΛΗΝΟΓΕΡΜΑΝΙΚΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ 1940-1941 

Αναστασόπουλος Ιωάννης του Ηλία, Εφεδρος Υπολοχαγός: Γεννήθηκε στη Πιλαλίστρα Μεσσηνίας, του IV Συντάγματος Ορειβατικού Πυροβολικού. Πέθανε στο Β1 Πεδινό Χειρουργείο στις 5 Απριλίου 1941.

Κατσιάρας Γεώργιος του Νικολάου, Αντισυνταγματάρχης: Γεννήθηκε στα Πετράλωνα Μεσσηνίας το 1896, του Β’ Συντάγματος Πεδινού Πυροβολικού. Φονεύθηκε στη Κλεισούρα σε αεροπορική επιδρομή στις 16 Φεβρουαρίου 1941.

Παπαγιαννόπουλος ή Παπαγιάννης Γεώργιος του Κωνσταντίνου, Εφεδρος Ανθυπολοχαγός: Γεννήθηκε στο Στρέφι Μεσσηνίας το 1918, του 29ου ΣΠ. Πέθανε σε Ορεινό Χειρουργείο στη περιοχή Μπούμπεσι στις 30 Μαρτίου 1941.

Σχινάς Κανέλλος του Γεωργίου, Εφεδρος Ανθυπασπιστής: Γεννήθηκε στη Βρωμόβρυση Εύας Μεσσηνίας το 1916, του 9ου ΣΠ. Φονεύθηκε στη μάχη Νιβίτσας (ΝΔ Τεπελενίου) στις 31 Δεκεμβρίου 1940.

ΦΟΝΕΥΘΕΝΤΕΣ ΟΠΛΙΤΕΣ ΕΛΛΗΝΟΪΤΑΛΙΚΟΥ ΚΑΙ ΕΛΛΗΝΟΓΕΡΜΑΝΙΚΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ 1940-1941

Αβιζιώτης Γεώγιος του Ιωάννη, Στρατιώτης: Γεννήθηκε στο Αριστοδήμειο Μεσσηνίας το 1906 του V Τάγματος Μηχανικού. Πέθανε στη Κοσίνα-Κλεισούρα (Τ.Τ. 152) από πολεμικές κακουχίες στις 9 Φεβρουαρίου 1941.

Αθανασόπουλος Μάρκος του Βασιλείου, Στρατιώτης: Γεννήθηκε στη Μαθία Μεσσήνης Μεσσηνίας το 1916,του VIII Συντάγματος Πυροβολικού. Φονεύθηκε στο Προγονάτι στις 4 Ιανουαρίου 1941.

Αναγνωστόπουλος Γεώγιος του Ιωάννη, Δεκανέας: Γεννήθηκε στο Χαλβάτσου Μεσσηνίας το 1913, της II Μοίρας Φορτηγών Αυτοκινήτων. Φονεύθηκε στη δημόσια οδό Λιδωρικίου - Αμφισσας σε αεροπορική επιδρομή στις 24 Απριλίου 1941.

Ανδριανόπουλος Κωνσταντίνος του Ιωάννη, Στρατιώτης: Γεννήθηκε στη Ρευματιά Μεσσηνίας το 1910, του 50ού ΣΠ. Φονεύθηκε στο Μαλίν στις 31 Δεκεμβρίου 1940.

Αποστολόπουλος Γεώργιος του Πέτρου, Λοχίας: Γεννήθηκε στην Πιλαλίστρα Μεσσηνίας το 1914, του 9ου ΣΠ. Πέθανε στο Ιπποκράτειο Νοσοκομείο Αθηνών στις 19 Ιανουαρίου 1941.

Αποστολόπουλος Δημήτριος του Αποστόλου, Στρατιώτης: Γεννήθηκε στην Αγριλιά Μεσσηνίας το 1908, του 90ου ΣΠ. Πέθανε στο XV Νοσηλευτικό Τμήμα (Χέποβα) στις 27 Ιανουαρίου 1941.

Αργυρόπουλος Γεώργιος του Χαραλάμπους, Στρατιώτης: Γεννήθηκε στο Μαγγανιακό Μεσσηνίας το 1919, του 21ου  ΣΠ. Φονεύθηκε στο Βινάν (ΒΔ Κλεισούρας) στις 10 Μαρτίου 1941.

Αργυρόπουλος Σπυρίδων του Δημητρίου, Στρατιώτης: Γεννήθηκε στο Μαγγανιακό Μεσσηνίας το 1914, του 9ου ΣΠ. Πέθανε στο 5ο Στρατιωτικό Νοσοκομείο Αθηνών στις 7 Ιανουαρίου 1941.

Αυγουλέας Χαράλαμπος του Μιχαήλ, Στρατιώτης: Γεννήθηκε στη Μεσσήνη Μεσσηνίας το 1910, του 90ου ΣΠ. Φονεύθηκε στο ύψ. Ιβάν στις 18 Νοεμβρίου 1940.

Βιγκόπουλος ή Βίγκος Βασίλειος του Νικολάου, Στρατιώτης: Γεννήθηκε στη Βαλύρα Μεσσηνίας το 1915, του 9ου  ΣΠ. Πέθανε στο Νοσοκομείο Διακομιδής Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού Αρτας στις 25 Δεκεμβρίου 1940.

Βίγκος Χρήστος του Στυλιανού, Στρατιώτης: Γεννήθηκε στη Βαλύρα Μεσσηνίας το 1908, του 90ου ΣΠ. Φονεύτηκε στην περιοχή Μπούμπεσι (ΒΔ Κλεισούρας) στις 20 Μαρτίου 1941.

Γαιτάνης Γεώργιος του Μιχαήλ, Στρατιώτης: Γεννήθηκε στην Ανδρούσα Μεσσηνίας το 1919, του 21ου ΣΠ. Φονεύθηκε στο ύψ 380 (Μπούμπεσι) στις 11 Απριλίου 1941. 

Γεωργόπουλος Άγγελος του Αναστασίου, Στρατιώτης: Γεννήθηκε στη Λογγά Μεσσηνίας το 1908, του 90ου ΣΠ. Φονεύθηκε στο Μάλι Σεβράνι (ΒΔ Πρεμετής) στις 15 Ιανουαρίου 1941.

Γιαννόπουλος Αργύριος του Βασιλείου, Στρατιώτης: Γεννήθηκε στη Μεσσήνη Μεσσηνίας το 1913,του 9ου ΣΠ. Φονεύθηκε στη μάχη Νιβίτσας στις 30 Δεκεμβρίου 1940.

Γιαννόπουλος Ιωάννης του Αναστασίου, Στρατιώτης: Γεννήθηκε στο Δάρα Μεσσηνίας το 1911, του 68ου ΣΠ. Φονεύθηκε στο Σχισμένο Βράχο (Γράμποβα/ο) (Το χωριό Του Βαλαβάνη) την 1η Μαρτίου 1941.

Γκότσης Παναγιώτης του Γεωργίου, Στρατιώτης: Γεννήθηκε στο Χαλβάτσου Μεσσηνίας το 1916, του 9ου ΣΠ. Φονεύθηκε στη Νιβίτσα στις 29 Δεκεμβρίου 1940.

Δαβίλας Παναγιώτης του Νικολάου, Στρατιώτης: Γεννήθηκε στον Κεφαλινό Μεσσηνίας, του 9ου ΣΠ. Πέθανε στο Στρατιωτικό Νοσοκομείο Ιωαννίνων στις 25 Δεκεμβρίου 1940.

Δημητρακόπουλος Παύλος του Ιωάννη, Στρατιώτης: Γεννήθηκε στην Αετοφωλιά Διοδίων Μεσσήνης το 1910, του 30ου ΣΠ. Φονεύθηκε στην Μπίγλιστα στις 5 Νοεμβρίου 1940.

Δημόπουλος Θεοφάνης του Γεωργίου. Δεκανέας: Γεννήθηκε στο Μαγγανιακό Μεσσηνίας το 1919, του 28ου ΣΠ. Πέθανε στο Στρατιωτικό Νοσοκομείο Αγρινίου στις 17 Ιανουαρίου 1941.

Δημόπουλος Νικόλαος του Αντωνίου, Στρατιώτης: Γεννήθηκε στο Αχλαδοχώρι Μεσσήνης Μεσσηνίας το 1911, του 30ου ΣΠ. Φονεύθηκε στη Μόροβα στις 17 Νοεμβρίου 1940.

Διακουμογιαννόπουλος Θεόδωρος του Γεωργίου, Στρατιώτης: Γεννήθηκε στον Κυνηγό Μεσσηνίας το 1908, του 28ου ΣΠ. Φονεύθηκε στο ύψ. 926 (Κλεισούρας) στις 10 Ιανουαρίου 1941.

Δουρδούνης Δημήτριος του Τρύφωνα, Στρατιώτης: Γεννήθηκε στο Μάνεσι Μεσσηνίας το 1916, του 9ου ΣΠ. Πέθανε στο 1ο Χειρουργείο Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού Αρτας στις 5 Ιανουαρίου 1941.

Δρακόπουλος Ηλίας του Παναγιώτη, Στρατιώτης: Γεννήθηκε στο Μαυρομάτι Ιθώμης Μεσσηνίας το 1911, του 31ου ΣΠ. Φονεύθηκε στο ύψ. 1370 (Κάμια) στις 8 Απριλίου 1941.

Ζέρβας Θεόδωρος του Σπυρίδωνος, Στρατιώτης: Γεννήθηκε στο Πεταλίδι Μεσσηνίας το 1911, του 30ου ΣΠ. Φονεύθηκε στο ύψ. 1732 (κοιλάδα Τομορίτσα) στις 28 Δεκεμβρίου 1940.

Ηλιόπουλος Παναγιώτης του Γεωργίου, Στρατιώτης: Γεννήθηκε στη Βαλύρα Μεσσηνίας το 1917, του 9ου ΣΠ. Φονεύθηκε στη μάχη Γκολέμι στις 20 Δεκεμβρίου 1940.

Θεοδωρόπουλος Γεώργιος του Ιωάννη, Στρατιώτης: Γεννήθηκε στην Πιλαλίστρα Μεσσηνίας το 1910,του 16ου ΣΠ. Φονεύθηκε στη μάχη Κλεισούρας στις 19 Δεκεμβρίου 1940.

Κακαβάς Κωνσταντίνος του Ευσταθίου, Στρατιώτης: Γεννήθηκε στη Πιπερίτσα Μεσσηνίας, της 19ης Ομάδος Αναγνωρίσεως. Φονεύθηκε σε ανατροπή άρματος (νυχτερινή πορεία από Δοξάτο Δράμας) στα Λαϊνά Θεσσαλονίκης στις 7 Απριλίου 1941.

Κακαβάς Φώτιος του Ιωάννη, Στρατιώτης: Γεννήθηκε στην Πιπερίτσα Μεσσηνίας το 1908, του 90ου ΣΠ. Πέθανε στο XVβ Ορεινό Χειρουργείο (Κοσίνα) στις 9 Ιανουαρίου 1941.

Κλεφτόγιαννης Παναγιώτης του Βασιλείου, Στρατιώτης: Γεννήθηκε στα Ζερμπίσια Μεσσηνίας το 1910, του 30ου ΣΠ. Φονεύθηκε στη Μόροβα στις 21 Νοεμβρίου 1940.

Κόντος Νικόλαος του Γρηγορίου, Λοχίας: Γεννήθηκε στο Νεοχώρι Μεσσηνίας το 1917, του 9ου ΣΠ. Πέθανε στο Νοσοκομείο Διακομιδής Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού Αρτας στις 30 Δεκεμβρίου 1940.

Κόρδος Παναγιώτης του Γεωργίου, Στρατιώτης: Γεννήθηκε στη Μαθία Μεσσηνίας το 1915, του 33ου ΣΠ. Φονεύθηκε μεταξύ ύψ. 800-802 (Μπούμπεσι) στις 9 Φεβρουαρίου 1941.

Κουβελάκης Χαράλαμπος του Ιωάννη, Στρατιώτης: Γεννήθηκε στο Μαυρομάτι Μεσσηνίας το 1908, του 28ου ΣΠ. Φονεύθηκε στο ύψ. 802 (Μπούμπεσι) στις 4 Φεβρουαρίου 1941.

Κουτσουμπός Γεώργιος του Φωτίου, Στρατιώτης: Γεννήθηκε στα Πετράλωνα Μεσσηνίας το 1916, του 8ου ΣΠ. Πέθανε στο 1ο Στρατιωτικό Νοσοκομείο Αθηνών στις 20 Μαρτίου 1941.

Κρόμπας Γεώργιος του Ανδρέα, Στρατιώτης: Γεννήθηκε στον Κυνηγό Μεσσηνίας το 1915, του 9ου ΣΠ. Φονεύθηκε στη μάχη Γκουσμάρι (Ν Τεπελενίου) στις 20 Δεκεμβρίου 1940.

Κυριακόπουλος Βασίλειος του Γεωργίου, Στρατιώτης: Γεννήθηκε στον Αριστομένη Μεσσηνίας το 1913, του 66ου ΣΠ. Φονεύθηκε στο στο Σέλιανι στις 10 Μαρτίου 1941.

Κωνσταντακόπουλος Φώτιος του Γεωργίου, Στρατιώτης: Γεννήθηκε στη Μεσσήνη Μεσσηνίας το 1916, του 72ου ΣΠ. Φονεύθηκε στη θέση Κομμένη Πέτρα (Γκούρι Πρερ Τομορίτσα) στις 5 Απριλίου 1941.

Κωνσταντόπουλος Αντώνιος του Ιωάννη, Στρατιώτης: Γεννήθηκε στο Μουσταφάμπασι Μεσσηνίας (Αριστομένη) το 1911, του 90ού ΣΠ. Φονεύθηκε στο ανώνυμο ύψ. Ιβάν στις 18 Νοεμβρίου 1940.

Λαχανάς Βασίλειος του Στεφάνου, Στρατιώτης: Γεννήθηκε στο Νεοχώρι Μεσσηνίας το 1910, του 50ου ΣΠ. Πέθανε από πολεμικό τραύμα στο Μπούμπεσι (ΒΔ Κλεισούρας) στις 24 Ιανουαρίου 1941.

Λαχανάς Γεώργιος του Στεφάνου, Δεκανέας: Γεννήθηκε στο Νεοχώρι Μεσσηνίας το 1909, της 1ης Ομάδας Αναγνωρίσεως. Φονεύθηκε στην Πόντα Ερσέκας στις 3 Δεκεμβρίου 1940.

Λιαράκος Ηλίας του Κωνσταντίνου, Στρατιώτης: Γεννήθηκε στη Λογγά Μεσσηνίας το 1912, του 32ου ΣΠ. Φονεύθηκε στο ύψ. 1805 (Μόροβα) στις 21 Νοεμβρίου 1940.

Μαραμπέας Πέτρος του Ιωάννη, Στρατιώτης: Γεννήθηκε στο Νεοχώρι Μεσσηνίας το 1913, της 113/5 Μονάδος. Πέθανε στο Σ1 Πεδινό Χειρουργείο στις 8 Ιανουαρίου 1941.

Μαρκάκης Νικόλαος του Κωνσταντίνου, Στρατιώτης: Γεννήθηκε στη Νέα Κορώνη Μεσσηνίας το 1919, της Α’ Μοίρας Αυτοκινήτων. Φονεύθηκε στο Σιδηροδρομικό Σταθμό Κορίνθου σε αεροπορικό βομβαρδισμό στις 25 Απριλίου 1941.

Μαρκόπουλος Γεώργιος του Κωνσταντίνου, Στρατιώτης: Γεννήθηκε στο Πεταλίδι Μεσσηνίας το 1911, του 30ού ΣΠ. Φονεύθηκε στο ύψ. 1732 (κοιλάδα Τομορίτσα) την 1η Ιανουαρίου 1941.

Μαρκόπουλος Κωνσταντίνος του Δημητρίου, Στρατιώτης: Γεννήθηκε στη Βούταινα Μεσσηνίας το 1911, του 90ού ΣΠ. Πέθανε λόγω κακουχιών στο ύψ. Μάλι Ταμπαγιάν (ΒΑ Κλεισούρας) στις 10 Φεβρουαρίου 1941.

Μπάκας Νικόλαος του Αναστασίου, Στρατιώτης: Γεννήθηκε στη Βούταινα Μεσσηνίας το 1913, του 9ου ΣΠ. Φονεύθηκε στη μάχη Γκουσμάρι) ΝΔ Τεπελενίου) στις 24 Δεκεμβρίου 1940.

Μπουζαλάς Αναστάσιος του Σπύρου, Στρατιώτης: Γεννήθηκε στο Αριστοδήμειο Μεσσηνίας το 1910, του 31ου ΣΠ. Φονεύθηκε στο Πόγραδετς στις 9 Δεκεμβρίου 1940.

Μπούντας Σπυρίδων του Παναγιώτη, Στρατιώτης: Γεννήθηκε στον Κυνηγό Μεσσηνίας το 1914, του 14ου ΣΠ. Φονεύθηκε στην Τρεμπεσίνα στις 10 Φεβρουαρίου 1941.

Μπρατσιάκος Χαράλαμπος του Κωνσταντίνου, Στρατιώτης: Γεννήθηκε στο Στρέφι Μεσσηνίας το 1915, του 9ου ΣΠ. Πέθανε στο Ορεινό Χειρουργείο Γκολέμι στις 30 Δεκεμβρίου 1940.

Μπουσούνης Γεώργιος του Παναγιώτη, Στρατιώτης: Γεννήθηκε στο Κακόρρευμα Μεσσήνης Μεσσηνίας το 1911, του 34ου ΣΠ. Πέθανε στο χωριό Ζέη (τραυματίας μάχης Πεστάνης) στις 4 Μαρτίου 1941.

Μυλωνόπουλος Κωνσταντίνος του Αθανασίου, Λοχίας: Γεννήθηκε στη Μαθία Μεσσηνίας το 1912, του 90ού ΣΠ. Φονεύθηκε στο ύψ. Τσούκα Φεσίτ (Β Κλεισούρας) στις 16 Ιανουαρίου 1941.

Νέζης Κωνσταντίνος του Κωνσταντίνου, Στρατιώτης: Γεννήθηκε στη Ρευματιά Μεσσηνίας το 1914, του 9ου ΣΠ. Φονεύθηκε στη μάχη Γκουσμάρι (Ν Τεπελενίου) στις 24 Δεκεμβρίου 1940.

Παναγιωτάκης Δημήτριος του Παναγιώτη, Στρατιώτης: Γεννήθηκε στον Καλαμαρά Μεσσήνης Μεσσηνίας το 1917, του 9ου ΣΠ. Πέθανε στο Στρατιωτικό Νοσοκομείο Αγρινίου 23 Δεκεμβρίου 1940.

Παναγιωτόπουλος Γεώργιος του Αναστασίου, Στρατιώτης: Γεννήθηκε στο Χαλβάτσου Κεφαλόβρυσο Μεσσήνης Μεσσηνίας το 1914, του 9ου ΣΠ. Φονεύθηκε στη μάχη Γκουσμάρι (Ν Τεπελενίου) στις 30 Δεκεμβρίου 1940.

Παναγιωτόπουλος Γεώργιος του Παναγιώτη, Στρατιώτης: Γεννήθηκε στη Βασιλάδα Ανδρούσας Μεσσηνίας το 1907, του 13ου ΣΠ. Πέθανε στο Σ4 Ορεινό Νοσηλευτικό Τμήμα (Κούταλι) στις 3 Απριλίου 1941.

Παναγιωτόπουλος Ιωάννης του Γεωργίου, Στρατιώτης: Γεννήθηκε στην Αγριλιά Μεσσηνίας το 1918. Πέθανε στην Αγριλιά στις 4 Αυγούστου 1941.

Παντελόπουλος Ιωάννης του Γεωργίου, Στρατιώτης: Γεννήθηκε στο Κόκκινο Μεσσηνίας το 1911, του 30ου ΣΠ. Πέθανε στο Χα Ορεινό Χειρουργείο (Ροσοβέρι) στις 25 Φεβρουαρίου 1941.

Παπαγιάννης Ιωάννης του Μιχαήλ, Λοχίας: Γεννήθηκε στη Μεσσήνη Μεσσηνίας το 1912, του 9ου ΣΠ. Πέθανε στο 1ο Στρατιωτικό Νοσοκομείο Ιωαννίνων στις 10 Ιανουαρίου 1941.

Παπαδόπουλος Βασίλειος του Κωνσταντίνου, Δεκανέας: Γεννήθηκε στη Βασιλάδα Ανδρούσας Μεσσηνίας το 1914, του 9ου ΣΠ. Πέθανε στο Στρατιωτικό Νοσοκομείο Αγρινίου στις 24 Δεκεμβρίου 1940.

Παπαδόπουλος Γεώργιος του Βασιλείου, Στρατιώτης: Γεννήθηκε στη Στέρνα Μεσσηνίας το 1910, του 30ού ΣΠ. Φονεύθηκε στη μάχη Μόροβας στις 16 Νοεμβρίου 1940.

Παπαδόπουλος Γεώργιος του Δημητρίου, Στρατιώτης: Γεννήθηκε στην Κεφαλληνού Ιθώμης Μεσσηνίας το 1906, του 34ου ΣΠ. Φονεύθηκε στο ύψ. 1149 (Τεπελενίου) στις 25 Μαρτίου 1941.

Παπαδόπουλος Γεώργιος του Ιωάννη, Δεκανέας: Γεννήθηκε στην Εύα Μεσσηνίας το 1918, του 9ου ΣΠ. Φονεύθηκε στη μάχη Γκολέμι στις 22 Δεκεμβρίου 1940.

Παπαδόπουλος Θεόδωρος του Βασιλείου, Δεκανέας: Γεννήθηκε στη Ρευματιά Μεσσηνίας το 1912, του 9ου ΣΠ. Φονεύθηκε στη μάχη Νιβίτσας (υψίπεδο Κουρβελεσίου) στις 31 Δεκεμβρίου 1940.

Παπουτσής Αθανάσιος του Κωνσταντίνου, Στρατιώτης: Γεννήθηκε στην Ανδρούσα Μεσσηνίας το 1919, του 21ου ΣΠ. Πέθανε στο Αλεξανδράκειο Νοσοκομείο Καλαμών στις 10 Μαίου 1941.

Περίχαρος Γεώργιος του Νικολάου, Στρατιώτης: Γεννήθηκε στη Βαλύρα Μεσσηνίας το 1915. Πέθανε στο Νοσοκομείο <<Σωτηρία>> Αθηνών στις 23 Φεβρουαρίου 1941.

Πετρόπουλος Πέτρος του Δημητρίου, Στρατιώτης: Γεννήθηκε στο Μαυρομμάτι Μεσσηνίας το 1913, του 9ου ΣΠ. Πέθανε στο Σισμανόγλειο Νοσοκομείο Μελισσίων Αττικής στις 31 Ιανουαρίου 1941.

Πετρόπουλος Χαράλαμπος του Ιωάννη, Στρατιώτης: Γεννήθηκε στη Βούταινα Μεσσηνίας το 1913, του 9ου ΣΠ. Φονεύθηκε στο Σκίβοβικ (ΒΔ Αργυροκάστρου) στις 14 Δεκεμβρίου 1940.

Πετρουλάκης Παύλος του Ηλία, Στρατιώτης: Γεννήθηκε στο Μαυρομάτι Μεσσηνίας το 1916, του 9ου ΣΠ. Φονεύθηκε στη μάχη ύψ Μάλι Σπατ (Ν Τεπελενίου) στις 18 Δεκεμβρίου 1940.

Ρήγας Ευστάθιος του Μιχαήλ, Στρατιώτης: Γεννήθηκε στη Μηλίτσα Μεσσηνίας το 1918, του 5ου ΣΠ. Πέθανε στο 1ο Στρατιωτικό Νοσοκομείο Ιωαννίνων στις 16 Απριλίου 1941.

Ρουσιάς Χρήστος του Κωνσταντίνου, Στρατιώτης: Γεννήθηκε στο Νεοχώρι Μεσσηνίας το 1910, του 50ου ΣΠ. Φονεύθηκε στη μάχη Ζαμπέρζανης (Δ Αψου) στις 10 Δεκεμβρίου 1940.πριλίου 1941.

Σκαλτσής Στασινός του Γεωργίου, Στρατιώτης: Γεννήθηκε στο Καλοχώρι Μεσσήνης Μεσσηνίας το 1914, του 33ου ΣΠ. Φονεύθηκε στο Σεβράνι (Α Κλεισούρας) στις 23 Δεκεμβρίου 1940.

Σκιαδόπουλος Δημήτριος του Νικολάου, Στρατιώτης: Γεννήθηκε στο Καρτερόλι Μεσσήνης Μεσσηνίας το 1915, του 34ου ΣΠ. Φονεύθηκε στην Πεστάνη (στενά Κλεισούρας) στις 23 Δεκεμβρίου 1940.

Σκρεπετός Βασίλειος του Παναγιώτη, Στρατιώτης: Γεννήθηκε στον Κεφαλινό Μεσσήνης Μεσσηνίας το 1911, του 90ού ΣΠ. Φονεύθηκε στο Ανώνυμο ύψ. Ιβάν στις 14 Νοεμβρίου 1940.

Σταθάκης Γεώργιος του Σταύρου, Στρατιώτης: Γεννήθηκε στα Καρποφόρα Μεσσήνης Μεσσηνίας το 1910, του 16ου ΣΠ. Πέθανε στο Α’ Ορεινό Χειρουργείο (Πολύτσανη) στις 10 Φεβρουαρίου 1941.

Στασινόπουλος Γεώργιος του Παναγιώτη, Δεκανέας: Γεννήθηκε στην Πιλαλίστρα Μεσσηνίας το 1918, του 9ου ΣΠ. Πέθανε στο Σ3 Νοσοκομείο Διακομιδής Ιωαννίνων στις 20 Δεκεμβρίου 1940.

Σταυρόπουλος Γεώργιος του Παύλου, Στρατιώτης: Γεννήθηκε στην Αδριανή Μεσσήνης Μεσσηνίας το 1910, του 30ού ΣΠ. Φονεύθηκε στο Ντομπρένι (ΒΔ Μοσχοπόλεως) στις 24 Ιανουαρίου 1941.

Σωτηρόπουλος ή Παναγιωτόπουλος Σωτήριος του Θεοχάρη, Στρατιώτης: Γεννήθηκε στη Ρεμματιά Μεσσηνίας το 1910, του 30ού ΣΠ. Φονεύθηκε στη Βάρμπα Νεστορίου την 1η Νοεμβρίου 1940.

Τριανταφυλλόπουλος Διονύσιος του Παναγιώτη, Δεκανέας: Γεννήθηκε στον Αριστομένη Μεσσηνίας το 1917, του 9ου ΣΠ. Φονεύθηκε στη μάχη Νιβίτσας (υψίπεδο Κουρβελεσίου) στις 28 Δεκεμβρίου 1940.

Τσαρπάλας Αθανάσιος του Βασιλείου, Στρατιώτης: Γεννήθηκε στον Κυνηγό Μεσσήνης Μεσσηνίας το 1910, του 16ου ΣΠ. Φονεύθηκε στη μάχη Κλεισούρας στις 23 Δεκεμβρίου 1940.

Φλώρος Νικόλαος του Κωνσταντίνου, Στρατιώτης: Γεννήθηκε στο Αμμουδερό (Χαμουζά) Πουλιτσίου Μεσσήνης Μεσσηνίας το 1918, του Συντάγματος Ιππικού. Φονεύθηκε στη μάχη Πρεμετής στις 22 Δεκεμβρίου 1940.

Φούτρος Αθανάσιος του Ιωάννη, Στρατιώτης: Γεννήθηκε στη Μεσσήνη Μεσσηνίας το 1914, της Σ4 Μοίρας Αυτοκινήτων. Πέθανε στο Νοσοκομείο Διακομιδής Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού Αρτας στις 24 Ιανουαρίου 1941.

Χαρίτος Βασίλειος του Νικολάου, Στρατιώτης: Γεννήθηκε στη Λύκισσα Μεσσήνης Μεσσηνίας το 1912, του 9ου ΣΠ. Αυτοκτόνησε την 1η Ιανουαρίου 1941.

Χατζής Παναγιώτης του Γεωργίου, Στρατιώτης: Γεννήθηκε στο Μαγκανιακό Μεσσηνίας, του 31ου ΣΠ. Φονεύθηκε στη Μόροβα στις 17 Νοεμβρίου 1940.

ΕΞΑΦΑΝΙΣΘΕΝΤΕΣ ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΟΙ ΕΛΛΗΝΟΙΤΑΛΙΚΟΥ ΚΑΙ ΕΛΛΗΝΟΓΕΡΜΑΝΙΚΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ 1940-1941

Γεννηματάς Φαίδων του Γεωργίου, Εφεδρος Ανθυπολοχαγός: Γεννήθηκε στο Μηλιώτη Μεσσήνης Μεσσηνίας το 1918. Εξαφανίσθηκε στην Κάτω Αδριατική στο ναυάγιο το Α/Π “Citta di Genova" το οποίο τορπιλίστηκε, μεταφερόμενος ως όμηρος στην Ιταλία λόγω της συμμετοχής του στον πόλεμο, στις 21 Ιανουαρίου 1943.

ΕΞΑΦΑΝΙΣΘΕΝΤΕΣ ΟΠΛΙΤΕΣ ΕΛΛΗΝΟΪΤΑΛΙΚΟΥ ΚΑΙ ΕΛΛΗΝΟΓΕΡΜΑΝΙΚΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ 1940-1941

Διονυσόπουλος Νικήτας του Γεωργίου, Δεκανέας: Γεννήθηκε στα Καρποφόρα Μεσσήνης Μεσσηνίας το 1908, του 28ου ΣΠ. Εξαφανίσθηκε στα Ιωάννινα από το Στρατιωτικό Νοσοκομείο (κατά τον αεροπορικό βομβαρδισμό) την 1η Απριλίου 1941.

Ποίο όμως το νόημα της ηρωϊκής Επετείου σήμερα;

Το σημερινό νόημα της επετείου, έχει να κάνει με την διαχρονική τιμή στους νεκρούς μας και την άντληση νοημάτων από αυτήν την θυσία.

Πρώτα όμως να σχολιάσουμε ένα ερώτημα που έχει  τεθεί κατά καιρούς: Γιατί να γιορτάζουμε την έναρξη του πολέμου και όχι την λήξη του, όπως κάνουν όλα τα Ευρωπαϊκά κράτη. Μια απάντηση που δεν ικανοποιεί όλον το κόσμο, είναι ότι στον Ελληνοϊταλικό πόλεμο νικήσαμε και μετά χάσαμε. Γιορτάζουμε την νίκη  λοιπόν…. Μετά το 1944, δεν απελευθερωθήκαμε αλλά συνεχίσαμε τον πόλεμο μεταξύ μας, που τελείωσε επισήμως το 1950 . Έξι περίπου χρόνια μετά, όταν τα άλλα κράτη της Ευρώπης ξανακτίζονταν. Ακόμα και η ίδια η ηττημένη και ισοπεδωμένη Γερμανία, που μας δέχθηκε ως οικονομικούς πρόσφυγες μετά τον Εμφύλιο. 

Άρα δεν είχε και δεν έχει νόημα  ο εορτασμός της απελευθέρωσης…

Αυτό έχει ξαναγίνει. Το 1821 . Γιορτάζουμε την έναρξη. Όχι την λήξη. Διότι η λήξη δεν ήταν τόσο ηρωϊκή όσο η έναρξη, αφού μεσολάβησαν τρεις τουλάχιστον εμφύλιες διαμάχες και παραλίγο το 1821 να είναι μία από τις 200 άλλες προϋπάρχουσες αποτυχημένες  εξεγέρσεις κατά των Τούρκων…

 Υπήρξε το Ναβαρίνο και απελευθερωθήκαμε!...

Τι κρατάμε από αυτό; Ποτέ πια εμφύλιος! Εθνική ενότητα πάνω από όλα ιδίως με τον παράφρονα γείτονα που αμφισβητεί την υπόστασή μας σε όλα τα επίπεδα.

Μπορούν να μας εμπνεύσουν οι μεγαλύτεροι που  πολέμησαν ηρωϊκά στο Τεπελένι με τις ζωντανές τους ιστορίες;;;

Δυστυχώς, ούτε οι παπούληδες των σημερινών νέων μας, διηγούνται   ζώσες ιστορίες ηρωϊσμού. Οι επιζήσαντες του  πολέμου έχουν κι αυτοί εκδημήσει λόγω γήρατος. …

Άρα τι υπάρχει σήμερα  για να μας εμπνεύσει  και να έχουμε φρόνημα ως Λαός;;;... Μόνο οι ιστορίες στα Βιβλία δεν αρκούν….

Τα τελευταία χρόνια είδαμε ασχήμιες σε παρελάσεις. Είδαμε μούτζες, είδαμε καρικατούσες παρέλασης «αλα-Μόντυ Πάϊθονς» και ντραπήκαμε. 

Ποτέ δεν θα γίνονταν αυτά αν υπήρχε η ζώσα παράδοση…

Μπορούμε να παραδειγματιστούμε όμως από την σημερινή κατάσταση;

Φυσικά και μπορούμε, αν δούμε γύρω μας, κριτικά, στις παγκόσμιες ειδήσεις.

Ο ηρωϊκός λαός της Ουκρανίας αυτή την στιγμή, ενώ όλοι τον είχαν να καταρρέει σε μία βδομάδα αντεπιτίθεται να προασπίσει την πατρίδα του έναντι της απρόκλητης εισβολής!

Ο επιτιθέμενος λαός της Ρωσίας, τα βρίσκει σκούρα, αφού δεν πιστεύει σε αυτόν τον πόλεμο. Εγκαταλείπουν την πατρίδα τους με την αναγγελία επιστράτευσης διότι δεν έχουν το δίκιο με το μέρος τους και άρα δεν έχουν και φρόνημα ακμαίο.  

Ο ηρωϊκός λαός της Αρμενίας όμως που είχε και έχει υψηλό ηθικό φρόνημα γιατί έχασε στο Καραμπάχ από το Αρτζεμπαϊντζάν; 

Είδαμε και εκατοντάδες γυναίκες Αρμένισες να οπλίζονται για την πατρίδα τους!! Πρωτοφανής ηρωϊσμός!  Γιατί όμως έχασαν; 

Την ξέρουμε την απάντηση: 

Έχασαν τις μάχες τους, λόγω εντελώς απαρχαιωμένου  εξοπλισμού! Είχαν όπλα του 2ου Παγκοσμίου πολέμου!

Άρα:

Το συμπέρασμα για μας καθίσταται κάτι παραπάνω από πρόδηλο και προφανές:

Διατήρηση ως κόρης οφθαλμού της Εθνικής Ενότητας και παράλληλα «προετοιμασία για πόλεμο, για να έχουμε ειρήνη!»

Ζήτω η Ελλάδα!.......

Πηγές :

ΘΑΡΡΟΣ 

 ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ

Επίσημη πηγή Ελληνικού Στρατού

«Αναμνήσεις από το Νησί» Εκδόσεις Φιλιοππότης- Ο ΠΑΜΙΣΟΣ, Αθήνα 2003