Η ανάκλαση της σκέδασης του γούστου, για την διασκέδαση.
Στην επαρχία, δεν υπάρχουν πολλά στέκια για να ακούσει κάποιος μουσική καλή. Ούτε στην Αθήνα την πρωτεύουσα υπήρχε. Θυμάμαι την Ντίσκο «Απόλλων» που ήταν η μοναδική ντίσκο που έβαζε στην Πλάκα ροκ μουσική καλή. Έβαζε και το «Τρήπ», αλλά δεν ήταν στέκι μόνο φιλόμουσων. Θέλω να πώ, ότι η καλή μουσική έχει στεγανά. Τώρα με το youtube, δεν υπάρχει κανένα στεγανό. Πιστεύω, ότι και ο φίλος μου ο Θοδωρής Π. που τα τελευταία χρόνια προσεχώρησε στο διαδίκτυο (άργησες Θοδωρή, αφού εσύ μου έμαθες τους Η/Υ και σου βγήκα πιο πριν!) που ξέρω ότι έχει εξαίρετο γούστο (τι Ντι-τζέϋ είναι!) δεν μπορεί να με πληροφορεί για τα καλά κομμάτια που βγαίνουν. Πριν έλθει το θαύμα του διαδικτύου (το οποίο οι νέοι δεν το αποτιμούν ως θαύμα, ενώ οι μεγάλοι δεν το ξέρουν για να το αποτιμήσουν καν!) υπήρχαν στεγανά πληροφόρησης. Ο Πετρίδης είναι μια άθλια φιγούρα η οποία διέδωσε στην Ελλάδα όλα τα σκουπίδια του παρελθόντος . Κάνει ακόμα εκ-πομπές μη ενθυμούμενος τις δικές του τις πομπές! Μόνο στην Ελλάδα μπορεί να επιδείξει ένας αγράμματος άμουσος βλάξ τοιούτο τι θράσος! Μουσικοσκουπιδοπράκτορας!
Το κακό είναι, ότι με την ηλικία, με τις αλλαγές της ζωής, με την εργασία, με τις ενασχολήσεις, χάνεις την δίοδο των καλών πληροφοριών. Το διαδίκτυο έχει άπειρες διόδους, αλλά πρέπει να ξέρεις τις καλές. Ποία είναι η καλή δίοδος; Αυτό είναι πρόβλημα του διαδικτύου γενικότερο! Ο Θοδωρής είναι μια δίοδος. Τώρα που γράφει και προτείνει κομμάτια στο φατσοβιβλίο, όπως και ο Τάκης ο Λαμπρόπουλος (Red) έχουμε έγκυρα πράγματα! Κι ο υπογράφων είναι έγκυρη πηγή, αλλά έχει ενημέρωση αδιάλειπτη μέχρι το 1983 . Ήταν πηγή, δεν είναι! Πηγή ήταν και η «Ιζαμπώ» του Νίκου του Ρούτση. Αλλάζουν όμως τα πάντα για όλους μας......
Μετά από το 1983, άρχισε η κατρακύλα. Δεν μπορούσα να ακούω 8 ώρες μουσική κάθε μέρα και να παριστάνω το φίλτρο, διότι απλούστατα μπήκα σε διαδικασίες εργασίας για το...βιωτικόν!
Έκανα όμως μια ανακάλυψη. Έχετε ακούσει ότι τίποτε δεν πάει χαμένο; Το δεσοξυριβονουκλεϊνικό οξύ δεν πάει χαμένο. Η διάχυση πληροφοριών είναι η ανώμαλη χαοτική ανάκλασή τους . Η εν τάξει ανάκλαση, είναι η κανονική που μπορείς να προβλέψεις με τους νόμους της ανάκλασης, το που θα επιστρέψουν, να είσαι εκεί. Η διασκέδαση, είναι και η άμβλυση των ορμών μέσω αλληλεπιδράσεων με τον χώρο και τα πράγματά του. «Διασκεδάζω τις εντυπώσεις» σημαίνει ότι δημιουργώ αποτυπώματα της πρωταρχικής αιτίας στο περιβάλλον, μειώνω την δράση της μέσω της εκτόνωσης που επέρχεται στα πράγματα του περιβάλλοντος χώρου. έχουμε ρίξει βουτιά στην λέξη......Η απλή διασκέδαση που ζητάμε όταν πηγαίνουμε έξω, νοείται κι αυτή ως αλληλεπίδραση της ψυχής μας με τους άλλους.Η σκέδασις με τους άλλους και τα πράγματα.
Πάντως έτσι όπως έχουν εξελιχθεί τα πράγματα, είναι ευχής έργον να σου υποδεικνύει κάποιος από το περιβάλλον σου ένα καλό διαμάντι. το ωραίο είναι να στο δείχνει αυτός που του έμαθες να αναγνωρίζει τα διαμάντια. Αυτό δεν είναι το νόημα της μάθησης; Να μάθουμε να μαθαίνουμε και να μάθουμε και τον δάσκαλό μας ενδεχομένως!
Ας πούμε , αυτό με τεράστια χρονοκαθυστέρηση μου το έμαθε το τέκνο μου η Βάσω. Θα μου πείτε «δεν το ήξερες παππού 4 χρόνια τώρα;» Εμ, δεν το ήξερα, αφού κάνουμε πολλά άλλα!
Ευτυχώς που ορισμένες σκεδάσεις της ενέργειάς μου επιστρέφουν ευμενώς πάλι σε μένα μετά από χρόνια!
:-)
Το κακό είναι, ότι με την ηλικία, με τις αλλαγές της ζωής, με την εργασία, με τις ενασχολήσεις, χάνεις την δίοδο των καλών πληροφοριών. Το διαδίκτυο έχει άπειρες διόδους, αλλά πρέπει να ξέρεις τις καλές. Ποία είναι η καλή δίοδος; Αυτό είναι πρόβλημα του διαδικτύου γενικότερο! Ο Θοδωρής είναι μια δίοδος. Τώρα που γράφει και προτείνει κομμάτια στο φατσοβιβλίο, όπως και ο Τάκης ο Λαμπρόπουλος (Red) έχουμε έγκυρα πράγματα! Κι ο υπογράφων είναι έγκυρη πηγή, αλλά έχει ενημέρωση αδιάλειπτη μέχρι το 1983 . Ήταν πηγή, δεν είναι! Πηγή ήταν και η «Ιζαμπώ» του Νίκου του Ρούτση. Αλλάζουν όμως τα πάντα για όλους μας......
Μετά από το 1983, άρχισε η κατρακύλα. Δεν μπορούσα να ακούω 8 ώρες μουσική κάθε μέρα και να παριστάνω το φίλτρο, διότι απλούστατα μπήκα σε διαδικασίες εργασίας για το...βιωτικόν!
Έκανα όμως μια ανακάλυψη. Έχετε ακούσει ότι τίποτε δεν πάει χαμένο; Το δεσοξυριβονουκλεϊνικό οξύ δεν πάει χαμένο. Η διάχυση πληροφοριών είναι η ανώμαλη χαοτική ανάκλασή τους . Η εν τάξει ανάκλαση, είναι η κανονική που μπορείς να προβλέψεις με τους νόμους της ανάκλασης, το που θα επιστρέψουν, να είσαι εκεί. Η διασκέδαση, είναι και η άμβλυση των ορμών μέσω αλληλεπιδράσεων με τον χώρο και τα πράγματά του. «Διασκεδάζω τις εντυπώσεις» σημαίνει ότι δημιουργώ αποτυπώματα της πρωταρχικής αιτίας στο περιβάλλον, μειώνω την δράση της μέσω της εκτόνωσης που επέρχεται στα πράγματα του περιβάλλοντος χώρου. έχουμε ρίξει βουτιά στην λέξη......Η απλή διασκέδαση που ζητάμε όταν πηγαίνουμε έξω, νοείται κι αυτή ως αλληλεπίδραση της ψυχής μας με τους άλλους.Η σκέδασις με τους άλλους και τα πράγματα.
Πάντως έτσι όπως έχουν εξελιχθεί τα πράγματα, είναι ευχής έργον να σου υποδεικνύει κάποιος από το περιβάλλον σου ένα καλό διαμάντι. το ωραίο είναι να στο δείχνει αυτός που του έμαθες να αναγνωρίζει τα διαμάντια. Αυτό δεν είναι το νόημα της μάθησης; Να μάθουμε να μαθαίνουμε και να μάθουμε και τον δάσκαλό μας ενδεχομένως!
Ας πούμε , αυτό με τεράστια χρονοκαθυστέρηση μου το έμαθε το τέκνο μου η Βάσω. Θα μου πείτε «δεν το ήξερες παππού 4 χρόνια τώρα;» Εμ, δεν το ήξερα, αφού κάνουμε πολλά άλλα!
Ευτυχώς που ορισμένες σκεδάσεις της ενέργειάς μου επιστρέφουν ευμενώς πάλι σε μένα μετά από χρόνια!
:-)
Σχόλια