Περί Μαθηματικών και τοπικών της Μεσσήνης

Όταν μια πράξη είναι παράνομη, δημιουργούνται σοβαρά προβλήματα σε όσους πιστεύουν ότι δεν θα πρέπει να είναι παράνομη. Κανονικά, θα έπρεπε να παραδεχθούμε, ότι εφ΄όσον έχουμε κοινοβουλευτική Δημοκρατία και η Δημοκρατία μας λειτουργεί, πρέπει απλώς να σεβόμαστε τον νόμο, έστω και αν δεν μας αρέσει. Φυσικά, η Ελληνική κουλτούρα, αυτό δεν το αντέχει. Θέλουμε και να μην σεβόμαστε τους νόμους και να λεγόμαστε «δημοκράτες» Και είμαστε και απολύτως σίγουροι, ότι έχουμε δίκιο. Όλοι, κόμματα, συνδικαλιστικές Ομοσπονδίες, τοπικές ΕΛΜΕ, Σύλλογοι γονέων, καθηγητές , μαθητές , μαθητικές παρατάξεις ΚΑΤΑΓΓΕΛΟΥΝ ΤΟΝ......ΝΟΜΟ! Μα ο νόμος, αλλάζει! Δεν έχουμε δικτατορία! Αρκεί όλοι να ψηφίσουμε το κόμμα που πρεσβεύει την κατάργησή του! Μέχρι τότε όμως πρέπει να σεβόμαστε τον υπάρχοντα νόμο!   Ποιός είναι; ΙΔΟΥ: Ο Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας Έχοντας υπόψη: 1. Τη διάταξη του άρθρου 14 &1 του Συντάγματος. 2. Την εξαιρετικά επείγουσα ανάγκη να λειτουργήσουν κανονικά τα δημόσια σχολεία...

Πάει ένας πτυχιούχος της Νομικής Αθηνών με μεταπτυχιακό σε Δημόσια Υπηρεσία και την πρώτη μέρα ο Διευθυντής του που είναι απόφοιτος Λυκείου, του εξηγεί «την νέα εγκύκλιος» που ήλθε, ξεκινώντας : «Η νέα εγκύκλιο.....» Εγώ θα τον βούταγα από τον λαιμό αν έκανε απόπειρα να μου εξηγήσει ο αγράμματος φασουλής, τα που δεν κατανοεί.... Αυτό ΓΙΝΕΤΑΙ ΤΩΡΑ. Εν τω μεταξύ, ο πτυχιούχος της Νομικής με το μεταπτυχιακό, δεν είναι νεούλης, έχει 12 χρόνια, αλλά δεν φτάνει τον παλιό απόφοιτο Λυκείου που έχει γίνει εξπέρ στην Διοίκηση..... Στην εκπαίδευση, μέχρι και φέτος οι ΔΕ (απόφοιτοι Λυκείου) που παριστάνουν τους καθηγητές στις διάφορες τεχνικές Σχολές (ΕΠΑΛ, ΕΠΑΣ) καταθέτουν σωρηδόν προσφυγές γιατί ο νόμος τους απαγορεύει να γίνονται Διευθυντές Σχολικών μονάδων. Έχουν και δίκιο, διότι ο διευθυντής πόμολα επισκευάζει, λάμπες αλλάζει, τζάμια επισκευάζει, βίδες σφίγγει, αφαλούς αλλάζει, ρίχνει και κάνα βαψιματάκι.... Γιατί να μην γίνουν Διευθυντές Γυμνασίαρχες και Λυκειάρχες; (Οι τίτλοι έχουν εκλείψε...

«Αν έχεις καλό μνημονικό, ξεχνάς πιο εύκολα ορισμένα πράγματα» έγραψε βουτώντας την πένα του στην κυνικότητα των καιρών και στην επιλεκτική τους μνήμη ο Λεκ Στάνισλαβ. Είκοσι χρόνια από τον θάνατο του Σωτήρη Πατατζή και η Μνήμη του παραμένει «το πιο κρυφό μυστικό» της ελληνικής λογοτεχνίας. «Υπάρχουν εξηγήσεις γι' αυτή την ελληνική σιωπή που περιβάλλει τον Σωτήρη. Και τον κάθε Έλληνα με τον χαρακτήρα του Σωτήρη», όπως έγραψε στην "Ελευθεροτυπία" πέντε χρόνια πριν ο Αλέξης Ζήρας… «Από τον Σωτήρη έμαθα το νόημα της Ελευθερίας, της Δημοκρατίας, της Δικαιοσύνης, της Ειλικρίνειας και της Αξιοπρέπειας… μας έμαθε ακόμη να υπερασπίζουμε με επιχειρήματα και όχι με τη βία τις αμετακίνητες ιδέες μας. Και με τον ίδιο τρόπο να καταγγέλλουμε τα πρόσωπα και τις 'σφραγίδες' που εκμεταλλεύονται κι ευτελίζουν αυτές τις ιδέες». Ο Πατατζής, όπως και κάθε ρομαντικός, «γνώρισε» ότι ο βράχος του Σίσυφου είναι ένα κέλυφος «άδειο». Μα την απογοήτευσή του τη χρησιμοποίησ...

«Όταν ήσαντε ακόμη εδώ οι Τούρκοι κι ερχόσαντε τα καράβια από την Αραπιά στα Μοθωκόρωνα, φέρανε μαζί τους και μια χρονιά και την πανούκλα και πέθαινε ο γέρμος ο κοσμάκης αραδαριά. Ερήμωσαν τα χωριά κι οι κάμποι κι ο κόσμος δεν ήξευρε τι να κάμει. Λιτανείες και παράκλησες Ρωμνιοί και Τούρκοι μαζί, βλέπεις δεν ξετάζει θρησκεία ο Χάρος κι η αρρώστια! Όταν έφτασε ο κόμπος στο χτένι και ξεκληρίστηκε σχεδόν το μισό Νησί, μια βραδιά κάτι γριές που ‘περετούσανε στις Νησιώτικες εκκλησίες, είδανε κι οι τρεις μαζί στον ύπνο τους μια μαυροφόρα γυναίκα να τους λέει να παραγγείλουν στο Δεσπότη να κατεβάσει την Εικόνα της Παναγιάς απ’ το Βουρκάνο για να πάψει το θανατικό. Τρομαγμένες τρέξανε η καθεμιά στο Δεσπότη που έμενε τότενες πάνωθε απ’ τ’ Αγιανιώτικο λάι, ‘κει που ‘ναι σήμερα τα Πολυδουρέϊκα σπίτια και του ‘πανε τα ονείρατά τους. Θαύμασε ο Δεσπότης με το όνειρο που ‘δανε κι οι τρεις γριές κι έχοντας βαθιά πίστη στη δύναμη της Παναγιάς, έστειλε τους παπάδες και τους προεστούς ...