Αμφιπόλεως αμφιβολίες

Δημιουργηθηκε στις Δευτέρα, 18 Αυγούστου 2014

Γράφτηκε από τον/την Romfea.gr - 16.40

Του Αρχιμ. Αλεξάνδρου Κανταράκια για την Romfea.gr

Σύμφωνα με την ερίτιμο και ελλογιμοτάτη καθηγήτρια Ελένη Γλυκατζή Αρβελέρ, η πρώτη παγκοσμιοποίηση ήταν Ελληνική, και αυτό επειδή όλοι οι λαοί της Μεσογείου και όχι μόνο, μιλούσαν Ελληνικά.

Το γεγονός αυτό οφείλεται στις νικηφόρες εκστρατείες του Μεγάλου Αλεξάνδρου, ο οποίος εκουσίως ή ακουσίως έγινε το όργανο του Θεού, στην προετοιμασία της ανθρωπότητας, για να ακούσει αυτή στα Ελληνικά το μήνυμα του Ευαγγελίου.

Επειδή λοιπόν κάθε λαός καμαρώνει και χαίρεται για τους προγόνους του, έτσι και εμείς, μέσα σε πλήρη συναισθηματική φόρτιση, μπορούμε να ισχυριστούμε ότι είμαστε οι πνευματικοί απόγονοι του τροπαιοφόρου Στρατηλάτη.

Τις τελευταίες ημέρες οι Έλληνες και όχι μόνο, έχουμε στρέψει το βλέμμα μας στην Μακεδονία και στην ανασκαφή της Αμφιπόλεως, όπου σιγά -σιγά αποκαλύπτεται ένα ταφικό μνημείο ιδιαίτερης πολιτιστικής αξίας, και αυτό είναι αδιαμφισβήτητο.

Συνάμα δε "διαφημιστικά" αιωρείται ότι ο τάφος αυτός μπορεί να ανήκει στον Μακεδόνα Βασιλιά.

Γνωρίζουμε από την ιστορία ότι ο Μέγας Αλέξανδρος πέθανε τον Ιούνιο του 326 π.χ. στα βάθη της Ανατολής.

Ένα χρόνο αργότερα, οι στρατιώτες του μετέφεραν την σορό του σε άγνωστο για εμάς τόπο, κοντά στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου.

Μελετώντας σήμερα την βιογραφία του οσίου Σισώη του Μεγάλου, (έζησε στην περιοχή της Θηβαϊδος της Αιγύπτου στα τέλη του 4ου αιώνα), αντλούμε την πληροφορία ότι ο όσιος βρέθηκε κάποτε μπροστά στο μαυσωλείο του μεγάλου Αλεξάνδρου και είδε τα οστά του.

(Υπάρχει ωραιοτάτη αγιογραφία του Οσίου Σισώη προ των οστών του Μεγάλου Αλεξάνδρου, στον ναό που υπηρέτησα ως διάκονος, του Αγίου Ελευθερίου Άρεως Αθηνών).

Δύο αιώνες αργότερα παίρνοντας αφορμή από το παραπάνω γεγονός ο μεγάλος Υμνογράφος άγιος Ιωάννης Δαμασκηνός, συνέγραψε ένα περίφημο ύμνο τον οποίο ψάλλουμε σε κάθε νεκρώσιμη ακολουθία (κηδεία) και αναφέρετε στην θεωρία των οστών του Αλεξάνδρου από τον όσιο.

Ο ύμνος αυτός λέγει τα εξής: "καὶ εἶδον τὰ ὀστᾶ τὰ γεγυμνωμένα καὶ εἶπον· Ἄρα τίς ἐστι, ΒΑΣΙΛΕΥΣ ἢ στρατιώτης, πλούσιος ἢ πένης, δίκαιος ἢ ἁμαρτωλός;; ..." Τονίζεται δηλαδή στον ύμνο, η μετά θάνατον ισότητα των ανθρώπων, η ματαιότητα της ανθρώπινης δόξας και το σύντομον του βίου.

Οπότε τρία είναι τα σίγουρα δεδομένα όσον αφορά τα περί του τάφου του Μεγάλου Αλεξάνδρου, α) είναι κοντά στην Αρχαία Θηβαϊδα, β) τον είχε υπόψιν ο άγιος Σισώης (εορτάζει 6 Ιουλίου) και οι σύγχρονοι του και 3) ο άγιος είδε Ο Σ Τ Α, άρα όχι μούμια.

Η Εκκλησία μας πάντοτε αγαπούσε και αγαπά την Αρχαία Κλασική Ελλάδα και διέσωσε με ιδιαίτερη ευαισθησία όλα εκείνα που έφτασαν έως τις ημέρες μας.

Εμείς παρακολουθούντες τα ανασκαπτόμενα ομολογούμε "πάντα ματαιότης τα ανθρώπινα ".