Και η Λάρισσα υιοθετεί το πρωτότυπο πρόγραμμά μας του 2006!

Η Λάρισσα, έκανε, αυτό που έκανε ο Δήμος Αλεξανδρούπολης. Δηλαδή, μοίρασε κηπάρια σε Δημότες της. Όπου άνθρωποι με κοινωνικά κριτήρια θα αποκομίζουν τα κηπευτικά τους. Εν τω μεταξύ και το Λουτράκι υιοθέτησε μια άλλη πρότασή μας (ακριβής αντιγραφή) περί στησίματος το αγάλματος του Διός (που όμως είναι ο Ποσειδώνας) που είχαν τα παλιά χιλιάρικα, πριν τον Απόλλωνα και μετά τον Αλέξανδρο. (Όσοι θυμούνται!)  Το πρόγραμμα «για κάθε Δημοτικό Συνδυασμό» Μεσσήνης είναι ΕΔΩ και  ΦΥΣΙΚΑ δεν έχει υλοποιηθεί ΟΥΤΕ ΜΙΑ πρότασή μας για τους λόγους που όλοι φαντάζεστε και για τους οποίους πλέον πραγματικά -πλέον- διασκεδάζω. Αντίθετα το υλοποίησε το Λουτράκι και η Αλεξανδρούπολη  (ΕΔΩ) Παλιά στενοχωριόμουν και  έστεκα στο «γιατί» Το γιατί εξηγείται με την απόλυτη ευτέλεια των ταπεινότατων κινήτρων που μπορεί να έχουν τα ζώα, οπότε έπαψα να στενοχωριέμαι και πραγματικά ΓΕΛΑΩ, δεν το λέω για να διασκεδάσω το τραγικό του πράγματος. Εξ άλλου, ο κάθε λαός έχει την ηγεσία που του αξίζει. Αυτό δεν αποτελεί καρφί για τις Δημοτικές Αρχές της Μεσσήνης, αλλά για τον κόσμο που ψηφίζει. Οι προτάσεις που διατυπώνω, είναι ελαχίστου κόστους και δεν δημιουργούν περιθώρια για παράπλευρη διαχείριση, επομένως, αυτό αποτελεί αξεπέραστο μειονέκτημα για την δρομολόγηση υλοποίησής τους. Χρειάζεται να υπάρχει ένας αιρετός σύμβουλος που κινηθεί σε προσωπική βάση για να υλοποιηθούν οι διατυπωθείσες δημόσια ιδέες μου.  Ακόμα και αυτή η ίδια η δημοσίευση είναι ένα επί πλέον βαρίδι για να υλοποιήσει κάποιος μια «ξένη» πρόταση και όχι  «μια δική του» για να μην του πει κάποιος «από τον Πλατάρο την έκλεψες!» που τυγχάνει πολιτικός του αντίπαλος ή -ακόμα χειρότερα- κινείται στον ίδιο χώρο! (Είπαμε, οι εξηγήσεις μπορούν να γίνουν ΜΟΝΟ με ψυχολογικούς όρους και ΕΠΙΚΟΥΡΙΚΑ με όρους ιδιοτέλειας οικονομικής) Οι Αλεξανδρουπολίτες Σύμβουλοι και Δήμαρχοι ή οι Λαρισσαίοι ή οι  Λουτρακιώτες, δεν γνωρίζουν τον Πανελληνίως άγνωστο κ. Πλατάρο επομένως δεν έχουν κάποιο σύμπλεγμα έναντί του.
Σε κάθε περίπτωση, ευθύνεται ο λεγόμενος «λαός» που ενώ γνωρίζει ότι αποφασίζουν πλάνητες και εδραίοι γύφτοι με πενηντάρικα γι αυτόν , αυτός έχει την πολυτέλεια να απέχει από τις Δημοτικές εκλογές, ή να μετέχει αλλά να ψηφίζει....λευκό(!) ή και ....άκυρο(!) Ταυτοχρόνως, όταν ψηφίζει να ψηφίζει τυχάρπαστους μόνο με συγγενικά ή φιλικά κριτήρια, αγνοώντας όλα τα άλλα. Φυσικά και αυτό αποτελεί δικαίωμα του «λαού»  (Σύμφωνα με πόρισμα από το  «θεώρημα του ανέφικτου» του Arrow μάλλον δεν υπάρχει λαός , εξ ου και τα εισαγωγικά) δεν δικαιούται ΜΕΤΑ,  ΗΘΙΚΩΣ, να σκούζει σε όλους τους τόνους για πράξεις και παραλήψεις της Δημοτικής Αρχής. Και για την υπόλοιπη πολιτική σκηνή τα ίδια και χειρότερα ισχύουν, αλλά ας μην το σχολιάσω κι αυτό.
Βεβαίως, οι όροι με βάση τους οποίους παίζεται το πολιτικό παιγνίδι είναι απολύτως συγκεκριμένοι, δεν είναι όλοι ορατοί, υπάρχει ο βασικός κανόνας ότι «ΔΕΝ υπάρχει κανόνας» Υπάρχουν  αρχές,  όπως  του σαβουρογυρίσματος στα γύφτικα, στα σοκάκια, στα ζεμπερέκια, στα κουδούνια, στα σόγια, στους φίλους, στο τυχαίο, στην υγεία, κτλ αρχές, στις οποίες δεν μπορούν όλοι να ανταποκριθούν επιτυχώς με την δεδομένη επιτυχία πάντα. Άρα ουδείς δικαιούται να διαμαρτύρεται όταν μετέχει του πολιτικού παιγνιδιού εν πλήρη επιγνώσει και συνειδήσει...Απλώς διαπιστώσεις κάνουμε, διαπιστώσεις που δεν βοηθούν στην λύση των πραγμάτων.  Για να αλλάξει νοοτροπία κάποιος, πρέπει ή να υποστεί αγωγή εξ απαλών ονύχων (από μικρός για όσους μπερδεύουν την σημασία της φράσης) ή να ματώσει ων ενήλικος. Εμείς είμαστε προορισμένοι στο να ματώσουμε πάρα πολύ και πάλι θα είναι αμφίβολο αν βάλουμε μυαλό, να αναλαμβάνουμε την ευθύνη μας για τις πράξεις μας και τις παραλήψεις μας. Θα σταθώ για άλλη μια φορά σε ένα πασίγνωστο παράδειγμα:
Είναι απολύτως βέβαιο, απολύτως βέβαιο επιστημονικά, κοινωνιολογικά, ηθικά, δεοντολογικά, ότι όποιος στις εκλογές επιλέγει τον δρόμο αποχής λευκού ή άκυρου είναι το λιγότερο ηλίθιος ή αγράμματος και το περισσότερο χρήζει ψυχολογικής υποστήριξης. Αυτός ο ισχυρισμός που διατυπώνω, στην δική μου συνείδηση είναι ΑΥΤΟΝΟΗΤΟΣ. Σε πολλές χιλιάδες, ίσως εκατομμύρια  συμπατριωτών μου, είναι «πολιτική αντίδραση», «πολιτική τιμωρία» , «πολιτική πρακτική»,«πολιτικό δικαίωμα» , «δικαίωμα» και άλλα τέτοια φυσιολογικά,  με φυσιολογικούς επιθετικούς προσδιορισμούς. Είναι κουραστικό να επιχειρηματολογείς Δημόσια δεκαετίες για το αυτονόητο και να μην περνάει στο «λαό» το αυτονόητο! Βεβαίως για να το κάνει ο «λαός» σε μεγάλο ποσοστό και να γίνεται και στην αλλοδαπή, υπάρχει εξήγηση. ΟΧΙ ΟΜΩΣ ΥΓΙΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΞΗΓΗΣΗ. Φυσικά στο παρόν σημείωμα δεν θα επιχειρηματολογήσω γι αυτό, διότι πραγματικά υπάρχει και ψυχολογική κούραση για κάποια πράγματα που και προφανή τα θεωρεί κάποιος και αυτονόητα και επαναλαμβάνονται δεκαετίες και κάθε τόσο βλέπεις και κάποια νούμερα με ...πτυχίο που επιχειρηματολογούν υπέρ του λευκού και του ακύρου! Εμείς έχουμε εξ άλλου επιλέξει να συμμορφωνόμαστε με τις όποιες επιλογές του «λαού» ακριβώς για να μην μπορεί κάποιος να αμφισβητήσει την προσήλωσή μας στο Δημοκρατικό πολίτευμα! Αλλά την κριτική ΔΕΝ ΘΑ ΤΗΝ ΓΛΥΤΩΣΕΙ...ΚΑΝΕΙΣ!
:-)