Για τον Σωτήρη Πατατζή...
«Αν έχεις καλό μνημονικό, ξεχνάς πιο εύκολα ορισμένα πράγματα» έγραψε βουτώντας την πένα του στην κυνικότητα των καιρών και στην επιλεκτική τους μνήμη ο Λεκ Στάνισλαβ. Είκοσι χρόνια από τον θάνατο του Σωτήρη Πατατζή και η Μνήμη του παραμένει «το πιο κρυφό μυστικό» της ελληνικής λογοτεχνίας. «Υπάρχουν εξηγήσεις γι' αυτή την ελληνική σιωπή που περιβάλλει τον Σωτήρη. Και τον κάθε Έλληνα με τον χαρακτήρα του Σωτήρη», όπως έγραψε στην "Ελευθεροτυπία" πέντε χρόνια πριν ο Αλέξης Ζήρας… «Από τον Σωτήρη έμαθα το νόημα της Ελευθερίας, της Δημοκρατίας, της Δικαιοσύνης, της Ειλικρίνειας και της Αξιοπρέπειας… μας έμαθε ακόμη να υπερασπίζουμε με επιχειρήματα και όχι με τη βία τις αμετακίνητες ιδέες μας. Και με τον ίδιο τρόπο να καταγγέλλουμε τα πρόσωπα και τις 'σφραγίδες' που εκμεταλλεύονται κι ευτελίζουν αυτές τις ιδέες». Ο Πατατζής, όπως και κάθε ρομαντικός, «γνώρισε» ότι ο βράχος του Σίσυφου είναι ένα κέλυφος «άδειο». Μα την απογοήτευσή του τη χρησιμοποίησ