(Από το alfavita.gr) Το παρόν σημείωμα , δεν έχει καμία συνδικαλιστική προσέγγιση στο θέμα «αξιολόγηση» αλλά μόνο φιλοδοξεί, να αναδείξει μια σημαντική «λεπτομέρεια» της αξιολόγησης. Ότι δηλαδή , ειδικά στην Ελλάδα, είναι ανθρωπίνως αδύνατον να εφαρμοστεί και να μετρήσει την αξία των καθηγητών , εξ αιτίας μίας και μόνης Ελληνικής ιδιαιτερότητας, δηλ. της ύπαρξης των φροντιστηριακών μαθημάτων και μάλιστα της διαφοροποίησης στον βαθμό που παρέχεται αυτή ανά μαθητή. Στο παρόν σημείωμα, δεν ασχολούμαστε καθόλου με αυτό που λέμε «αυτοαξιολόγηση» αλλά πάμε κατ΄ ευθείαν «στο ψητό» που είναι η αξιολόγηση του έργου του εκπαιδευτικού (προσοχή, όχι του «εκπαιδευτικού έργου») την οποία μας επιφυλάσσει το Υπουργείο, αμέσως μετά την απόπειρα εφαρμογής της «λάϊτ» μορφής της «αυτοαξιολόγησης». Πώς θα γίνεται η αξιολόγηση του εκπαιδευτικού στον διδακτικό τομέα; Η απάντηση είναι απλή: Όπως θεωρητικά (περίπου) σε...