Η πλήρης ανάλυση του πίνακα Διευθυντών της Μεσσηνίας
Για να το δείτε καλά και να το μελετήσετε, κατεβάστε το υπό μορφή .xls
πλήρης ανάλυση υποψηφίων διευθυντών σχολικών μονάδων Μεσσηνίας 2011
Γενικά Σχόλια επί των κρίσεων:
Το ΠΥΣΔΕ Μεσσηνίας, κατά τις ως άνω κρίσεις, ΣΕ ΓΕΝΙΚΕΣ ΓΡΑΜΜΕΣ έκανε δίκαιες κρίσεις. Βεβαίως οι λέξεις μπορεί να χάνουν την σημασία τους στην Ελληνική πραγματικότητα, όπου ο κάθε Έλληνας έχει την νοοτροπία του «να ψοφήσει η γίδα του γείτονα» ή και το εσχάτως επικρατούν «ΝΑ ΨΟΦΉΣΕΙ ΚΑΙ Ο ΓΕΙΤΟΝΑΣ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΗΝ ΚΑΤΣΙΚΑ ΤΟΥ» Δεν ξέρω πώς τα εισπράττει ένας μέσος αναγνώστης τα παραπάνω. Αν έχει εμπλακεί με τα κοινά ενεργά λέει «....και λίγα λές!» αν πάλι δεν έχει εμπλακεί με τα κοινά τότε λέει «είναι στα καλά του αυτός;»
Να κατατάξουμε τους ψηφοφόρους σε τρεις κατηγορίες:
Α) Αυτοί που ζητούν ρουσφέτια
Β) Αυτοί που ΔΕΝ ζητούν ρουσφέτια.
Το ποσοστό της κατηγορίας Β) είναι 0% και της κατηγορίας Α) 100%
Άρα η παραπάνω κατηγοριοποίηση είναι αποτυχημένη, αφού δεν υπάρχει διαφοροποιόν κριτήριο.
Να κατηγοριοποιήσουμε τους ψηφοφόρους ανάλογα με το πώς ζητούνε το ρουσφέτι:
1) Σε αυτούς που ζητούν εγγυήσεις για δικαία κρίση ενός διαγωνισμού και διασφάλιση της ισότητας της ευθυκρισίας και της ισονομίας.
2) Σε αυτούς που ζητούν να κριθούν προνομιακά.
3) Σε αυτούς που ζητούν να κριθούν προνομιακά και ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΩΣ να ψοφήσει και η κατσίκα του γείτονα.
4) Σε αυτούς που ζητούν να κριθούν προνομιακά και ταυτοχρόνως να ψοφήσει και ο γείτονας.
Σπεύδω να επισημάνω, ότι από την κατηγορία 1) δεν ξέρω κανέναν! Είναι μια δυνητική κατηγορία που δεν διαφοροποιεί Έλληνες. Στην αλλοδαπή συναντώνται πολίτες που απαιτούν δικαία κρίση.
Στην Ελλάδα, απαντώνται πολίτες των κατηγοριών 2) , 3), 4).
Γνωρίζω καλώς, ότι ΟΛΟΙ ΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ, συνωστίζονται στην κατηγορία 2) ! Εκεί συνωστίζεται και το υγιές κομμάτι του Ελληνικού λαού, η μειονότητα, κάποιο 25%. το άλλο ήμισυ στην 3) κα ιτο τελευταίο τέταρτο στην κατηγορία 4)
Σπεύδω να προλάβω ενδεχόμενη διαμαρτυρία του τύπου «Εγώ δεν έχω ζητήσει ΠΟΤΕ ΜΟΥ ΡΟΥΣΦΕΤΙ! ΕΓΩ ΠΟΥ ΚΑΤΑΤΆΣΣΟΜΑΙ;» Εύλογο το ερώτημα! Η απάντηση είναι «ΟΤΑΝ ζητήσεις αυτομάτως θα καταταχθείς!» Εκεί ο αντίλογος δεν σταματά!« Μα εγώ ΠΟΤΕ ΜΟΥ ΔΕΝ θα ζητήσω εξυπηρέτηση!!!!» Η απάντηση είναι εύκολη και συνθηματική παραπέμπουσα στην τελευταία ταινία του Σων Κόνερρυ ως Τζέημς Μπόντ «Ποτέ μην λές ποτέ!» Και αυτός ο γίγαντας της υποκριτικής Τέχνης είχε πει «ποτέ πια δεν θα ξαναγυρίσω ταινίες Τζέημς Μπόντ.......»
Επανερχόμενος λοιπόν στις κρίσεις του ΠΥΣΔΕ Μεσσηνίας, λαμβανομένης υπ΄όψιν της ποιότητας του Ελληνικού λαού (στους καθηγητές έχουμε πιο πάνω!) του νομοθετικού πλαισίου, της «παράδοσης» στις κρίσεις, τις εμπειρίες πολλών ετών (ουδέποτε νόμος για κρίσεις στελεχών ίσχυσε για δεύτερη ...φορά!) την ποιότητα του Ν.3848 και την ποιότητα των μελών του ΠΥΣΔΕ Μεσσηνίας , την ποιότητα της γενικής τους απόφασης να περιορίσουν δραματικά την κλίμακα στο άνω μέρους της (δηλ. να αφήσουν ελαφρώς μεταβλητά τα αντικειμενικά μόρια) πέτυχαν να διεξάγουν τις δικαιότερες (συγκριτικός βαθμός) κρίσεις των τελευταίων ετών (δηλ. όλων των ετών)
Φυσικά οι κρίσεις μπορούν να γίνουν αξιοπιστότερες και δικαιότερες, αλλά το όποιο εμπόδιο δεν είναι ούτε η ΟΛΜΕ , ούτε η εξουσία, ούτε οι θεσμοί, αλλά ο κακός μας ο εαυτός ....
πλήρης ανάλυση υποψηφίων διευθυντών σχολικών μονάδων Μεσσηνίας 2011
Γενικά Σχόλια επί των κρίσεων:
Το ΠΥΣΔΕ Μεσσηνίας, κατά τις ως άνω κρίσεις, ΣΕ ΓΕΝΙΚΕΣ ΓΡΑΜΜΕΣ έκανε δίκαιες κρίσεις. Βεβαίως οι λέξεις μπορεί να χάνουν την σημασία τους στην Ελληνική πραγματικότητα, όπου ο κάθε Έλληνας έχει την νοοτροπία του «να ψοφήσει η γίδα του γείτονα» ή και το εσχάτως επικρατούν «ΝΑ ΨΟΦΉΣΕΙ ΚΑΙ Ο ΓΕΙΤΟΝΑΣ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΗΝ ΚΑΤΣΙΚΑ ΤΟΥ» Δεν ξέρω πώς τα εισπράττει ένας μέσος αναγνώστης τα παραπάνω. Αν έχει εμπλακεί με τα κοινά ενεργά λέει «....και λίγα λές!» αν πάλι δεν έχει εμπλακεί με τα κοινά τότε λέει «είναι στα καλά του αυτός;»
Να κατατάξουμε τους ψηφοφόρους σε τρεις κατηγορίες:
Α) Αυτοί που ζητούν ρουσφέτια
Β) Αυτοί που ΔΕΝ ζητούν ρουσφέτια.
Το ποσοστό της κατηγορίας Β) είναι 0% και της κατηγορίας Α) 100%
Άρα η παραπάνω κατηγοριοποίηση είναι αποτυχημένη, αφού δεν υπάρχει διαφοροποιόν κριτήριο.
Να κατηγοριοποιήσουμε τους ψηφοφόρους ανάλογα με το πώς ζητούνε το ρουσφέτι:
1) Σε αυτούς που ζητούν εγγυήσεις για δικαία κρίση ενός διαγωνισμού και διασφάλιση της ισότητας της ευθυκρισίας και της ισονομίας.
2) Σε αυτούς που ζητούν να κριθούν προνομιακά.
3) Σε αυτούς που ζητούν να κριθούν προνομιακά και ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΩΣ να ψοφήσει και η κατσίκα του γείτονα.
4) Σε αυτούς που ζητούν να κριθούν προνομιακά και ταυτοχρόνως να ψοφήσει και ο γείτονας.
Σπεύδω να επισημάνω, ότι από την κατηγορία 1) δεν ξέρω κανέναν! Είναι μια δυνητική κατηγορία που δεν διαφοροποιεί Έλληνες. Στην αλλοδαπή συναντώνται πολίτες που απαιτούν δικαία κρίση.
Στην Ελλάδα, απαντώνται πολίτες των κατηγοριών 2) , 3), 4).
Γνωρίζω καλώς, ότι ΟΛΟΙ ΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ, συνωστίζονται στην κατηγορία 2) ! Εκεί συνωστίζεται και το υγιές κομμάτι του Ελληνικού λαού, η μειονότητα, κάποιο 25%. το άλλο ήμισυ στην 3) κα ιτο τελευταίο τέταρτο στην κατηγορία 4)
Σπεύδω να προλάβω ενδεχόμενη διαμαρτυρία του τύπου «Εγώ δεν έχω ζητήσει ΠΟΤΕ ΜΟΥ ΡΟΥΣΦΕΤΙ! ΕΓΩ ΠΟΥ ΚΑΤΑΤΆΣΣΟΜΑΙ;» Εύλογο το ερώτημα! Η απάντηση είναι «ΟΤΑΝ ζητήσεις αυτομάτως θα καταταχθείς!» Εκεί ο αντίλογος δεν σταματά!« Μα εγώ ΠΟΤΕ ΜΟΥ ΔΕΝ θα ζητήσω εξυπηρέτηση!!!!» Η απάντηση είναι εύκολη και συνθηματική παραπέμπουσα στην τελευταία ταινία του Σων Κόνερρυ ως Τζέημς Μπόντ «Ποτέ μην λές ποτέ!» Και αυτός ο γίγαντας της υποκριτικής Τέχνης είχε πει «ποτέ πια δεν θα ξαναγυρίσω ταινίες Τζέημς Μπόντ.......»
Επανερχόμενος λοιπόν στις κρίσεις του ΠΥΣΔΕ Μεσσηνίας, λαμβανομένης υπ΄όψιν της ποιότητας του Ελληνικού λαού (στους καθηγητές έχουμε πιο πάνω!) του νομοθετικού πλαισίου, της «παράδοσης» στις κρίσεις, τις εμπειρίες πολλών ετών (ουδέποτε νόμος για κρίσεις στελεχών ίσχυσε για δεύτερη ...φορά!) την ποιότητα του Ν.3848 και την ποιότητα των μελών του ΠΥΣΔΕ Μεσσηνίας , την ποιότητα της γενικής τους απόφασης να περιορίσουν δραματικά την κλίμακα στο άνω μέρους της (δηλ. να αφήσουν ελαφρώς μεταβλητά τα αντικειμενικά μόρια) πέτυχαν να διεξάγουν τις δικαιότερες (συγκριτικός βαθμός) κρίσεις των τελευταίων ετών (δηλ. όλων των ετών)
Φυσικά οι κρίσεις μπορούν να γίνουν αξιοπιστότερες και δικαιότερες, αλλά το όποιο εμπόδιο δεν είναι ούτε η ΟΛΜΕ , ούτε η εξουσία, ούτε οι θεσμοί, αλλά ο κακός μας ο εαυτός ....
Σχόλια
:-)
Ομολογώ ότι αισθάνομαι άσχημα. Πρώτη φορά υποψήφιος, διάβαζα τις δικές σας απαντήσεις και τίποτα άλλο και βαθμολογήθηκα 14,31 (Θεσσαλία).
Ξεπέρασα το δάσκαλό μου!!!!
Νομίζω ότι στην προσπάθειά τους για να φανούν αμερόληπτοι σας αδίκησαν.
Ευχαριστώ θερμά για ακόμα μια φορά.
Ελπίζω ότι θα μας συμβουλεύετε και μετά.
1. Με βαθμολόγησαν δίκαια.
2. Δεν μπαίνω ποτέ στην λογική που μισώ «Ναι, αλλά γιατί στον άλλο που είναι %$#%^^%$ βάλατε 15;» Η λογική αυτή είναι παιδική την προβάλλουν συνήθως μαθητές μας, υπό τον τύπο «Και ο άλλος μιλούσε, αλλά δεν τον τιμωρήσατε!» Αυτό είναι κατακριτέο διότι υποκρύπτει "καταδοτικές" τάσεις.
3. Στις τοπικές κοινωνίες είμαστε όλοι γνωστοί με όλους και για τις ενδεχόμενες πράξεις ή παραλήψεις μας, τα ακούμε όλοι από όλους. υπάρχουν άνθρωποι που βάζουν τα πράγματα στο μικροσκόπιο και με την βοήθεια παράπλευρων γνώσεων για πρόσωπα και πράγματα, βγάζουν τα σωστά συμπεράσματα.
4. Οι ειλικρινείς ευχαριστίες που εισέπραξα από όλο τον κόσμο γι αυτή την μη οργανωμένη προσπάθεια, είναι ό,τι καλύτερο, όλα τα λεφτά, όλη η ηθική ικανοποίηση.
Οπότε...
Αποφεύγεται η νομική ανάλυση δια πολλών. Μια αιτιολογία του τύπου «...από την όλη εξέταση δεν διαπιστώθηκε...απορρίπτεται ως αβάσιμη»
Ο ενιστάμενος μετά από αυτό πάει στα διοικητικά δικαστήρια. Θα σας έλεγε κάποιος και για Συνήγορο του Πολίτη, αλλά η φύση της διοικητικής πράξης αυτής οι προθεσμίες κτλ δεν μπορούν να καταστήσουν αποτελεσματικό τον Συνήγορο του Πολίτη σε αυτού του είδους την διένεξη. Αλλά και για να πάς στα δικαστήρια, πρέπει να έχεις ατράνταχτα επιχειρήματα. Αλλά και να δικαιωθείς, γενάται το ερώτημα: ΄«Πότε;» Η απάντηση είναι «μετά από 3 τουλάχιστον χρόνια»
Βέβαια, αν κάποιος ΔΕΝ γίνει διευθυντής από μια ΜΕΓΑΛΗ ΑΔΙΚΙΑ ΚΑΙ ΠΛΗΡΩΣ ΑΠΟΔΕΙΞΙΜΗ ΕΝΩΠΙΟΝ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ, τότε συμφέρει η προσφυγή όπου μπορεί να διεκδικήσει αναδρομικά τις αποδοχές του διευθυντή εντόκως, μείον 20% προμήθεια δικηγόρου...
Αντέχετε την ψυχική ταλαιπωρία; Μόνο αν έχετε τάσεις....δικομανίας θα σας συμβούλευα προσφυγή για οποιοδήποτε άλλο λόγο -περίπτωση.