Περί Μαθηματικών και τοπικών της Μεσσήνης

Θα έχετε όλοι ακούσει τους Ομηρικούς -πλην θεατρικούς- καυγάδες για το πώς πρέπει να προφερεται η λέξη «stage»: 1. Στέϊτζ; 2.Στάζ; 3. Στάζι; Φυσικά, ο τηλεθεατής, δεν μαθαίνει γιατί η λέξη αυτή  δεν  μεταφράζεται με κάποια Ελληνική, από την πλουσιότατη Ελληνική γλώσσα. γι αυτό πάει στο λεξικό!. Ιδού τι καταγράφει η μεταφραστική μηχανή της Google: «Στάδιο»  με δεύτερες τρίτες και τέταρτες ερμηνείες-έννοιες, τις παρακάτω: ως ουσιαστικό η λέξη σημαίνει : εξέδρα λεωφορείο παλκοσένικο στάδιο σκηνή φάση   Ως ρήμα η λέξη σημαίνει : αναβιβάζω επί της σκηνής σκηνοθετώ Αν την θεωρήσουμε ως Γαλλική λέξη, παίρνουμε την μετάφραση  «οικοτροφείο» Αν τώρα βάλουμε το μεταφραστήρι Από αλβανικά, Πολωνικά, Δανικά, Γερμανικά , κτλ σε Ελληνικά, όλα δίνουν την λέξη «Στάδιο» Τι να άραγε να θεωρήσουμε ως σωστό; Την θεατρική σκηνή; «Back stage» δεν λένε τα παρασκήνια στα μεσημεριανά;Να είναι αυτό; ........... Κι ενώ λοιπόν εργοδώς και πυρετωδώς  έψαχνα τα μεταφραστήρια με όλες της μηχανές μετάφ

Ο «ΟΜΗΡΟΣ» έκανε την εμφάνισή του, στο απέραντο κοκκινογάλαζο της ανατολής του Ηλίου. Απέναντι η Αλικαρνασσός ή Μποντρούμ όπως την λένε οι βάρβαροι. Το ακρωτήριο Φωκάς. H Ψέρειμος. Το νησί «Αυγό» . Σε 25 χρόνια εδώ θα γυρίσουν τις «Σειρήνες στο Αιγαίο» . Το «Όμηρος» μπήκε στο λιμάνι. Ένα «Όμηρος» λιγότερο. Το απόγευμα θα έλθει το «Κάμιρος» ....  Ο μάγειρας της διλοχίας, έχει το τραντζίστορ και ακούει «Τζουτζούκ προγκράμ» από τους απέναντι που τους περιμένουμε εδώ  στο 295 Τάγμα Ελληνικής «Χωροφυλακής». -Ρε !......Ο Γκοτζίλλας χτες που τον κόβαμε με το πριόνι, έγραφε «Αrgentina 1949» το φαντάζεσαι ρε Κογιότ; (το παρατσούκλι του μάγειρα!) Εν έτει 1982, τρώμε Γκοτζίλλα Αργεντινής του 1949! -Θα το φτιάξω εγώ να γλύφουν τα δάκτυλά τους!... -Τι ακούω ρε; έβγαλε καινούργιο δίσκο ο Πώλ Μακ Κάρτνεϋ; -Ναι! ...«Pipes of Peace» Έχει μέσα και τον Στήβ Βώντερ . Έχει και έναν νέο μαύρο τον Μάϊκλ Τζάκσον! Κάνει σοβαρή επιστροφή ο Μακ Κάρντνεϋ με αυτό το δίσκο! Όλα τα κομμάτια είναι καλά! -Ανοιξε

« Κόμμα  εστί:  Ομάς ανθρώπων, ειδότων(*) να αναγιγνώσκωσι και να αρθογραφώσιν εχόντων χείρας και πόδας υγιείς, αλλά μισούντων πάσαν εργασίαν, οίτινες ενούμενοι υπό ένα οιονδήποτε αρχηγόν, ζητούσι να αναβιβάσωσιν αυτόν δια παντός μέσου εις την έδραν πρωθυπουργού, ίνα παρέχη αυτοίς τα μέσα να ζώσι χωρίς να σκάπτωσι .» Εμμανουήλ Ροίδης , Ελληνας πεζογράφος και κριτικός (1836-1904)  (*) Ειδότων = γνωριζόντων 

Στον σύνδεσμο, ΕΔΩ ,υπάρχει ένα βιβλίο με τίτλο IΣΤOΡΙΚOΓΕΩΓΡΑΦΙΚΕΣ ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ του Ηλία Αναγνωστάκη, το οποίο διαπραγματεύεται το θέμα του τοπωνυμίου «Βουρ(λ)κάνο», στην Αρχαία Μεσσήνη। Για το θέμα έχουν γράψει πάρα πολλοί। Ο Βορβίλας, ο Κουγέας, ο Αδαμαντίου, ο Γριτσόπουλος, ο Πετρίδης, ο Βαγιακάκος, ο Δουκάκης, ο αείμνηστος Μητροπολίτης μας Χρυσόστομος Θέμελης κ।ά. Σε όλες αυτές τις ετυμολογίες για το Βουλκάνο που δεν είναι λίγες, δεν είδα μία που μου ανέφερε και νομίζω δεν είναι δημοσιευμένη πουθενά, ο αείμνηστος καθηγητής της Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο του Σικάγου, ο Φώτιος Λίτσας, όταν σε κάποια ιστορική συγκυρία είχε προσπαθήσει να ασχοληθεί με την Ιστορία της Μεσσήνης (της σύγχρονης) και νομίζω, ότι πρέπει να υπάρχει κάπου αδημοσίευτο υλικό. Κάνοντας αναδρομή στην γνωριμία μας μιας και είχα εντολή από τον επίσης αείμνηστο Δήμαρχο Μεσσήνης Παύλο Πτωχό να διευκολύνω τον κ.Καθηγητή στη έρευνά του παρέχοντάς του πάσα διευκόλυνση, θυμάμαι κάποια σχόλια που μου είχε πει περί υγιε

Ο υπογράφων, ως μαθηματικός και ως φανατικός ερασιτέχνης μουσικός και ακροατής, πάντα σε όλα τα πράγματα, αρέσκεται να βλέπει τους δομικούς λίθους των πραγμάτων και τις σχέσεις που τα διέπουν , αν υπάρχουν και αν μπορεί να τις αναγνωρίσει μέσα στο πλήθος των επιφαινομένων.Τελευταία , σκεπτόμουν μια μορφολογική, δομική αναλογία μεταξύ ποίησης και λαϊκής μουσικής αφ΄ενός καθώς και πεζογραφίας και κλασικής μουσικής αφ΄ετέρου . Η ποίηση, είναι η πρώτη μορφή λογοτεχνίας , είναι η πρώτη μορφή λογοτεχνικού λόγου που εμφανίσθηκε ιστορικά, σαφώς πριν την εφεύρεση της γραφής , καθώς τα μορφολογικά στοιχεία της (μέτρο , ομοιοκαταληξία) ήταν προς την κατεύθυνση της απομνημόνευσης και της διάδοσης από στόμα σε στόμα . Κάπου εκεί μπολιάστηκε και με μουσική (Δημοτική -λαϊκή) όπου καθιερώθηκαν νέοι κανόνες.Φτιάχθηκε το τραγούδι που ήθελε πιο απλά λόγια.Οι ραψωδίες όμως του Ομήρου άδωντο υπό κιθαρωδών με μορφή απαγγελίας ( πιθανόν εξ ού και το «ραπ»=rhapsody ) πρωταρχικές δομές τέχνης. Η πεζογραφί

Πασίγνωστο είναι το προλογικό αυτό απόσπασμα από το κατά Ιωάννην Ευαγγέλιο. 1 Εν αρχη ην ο λογος και ο λογος ην προς τον θεον και θεος ην ο λογος 2 ουτος ην εν αρχη προς τον θεον 3 παντα δι’ αυτου εγενετο και χωρις αυτου εγενετο ουδε εν ο γεγονεν 4 εν αυτο ζωη ην και η ζωη ην το φως των ανθρωπων 5 και το φως εν τη σκοτια φαινει και η σκοτια αυτο ου καταλαβεν Το παραπάνω κείμενο, έχει γίνει αντικείμενο αντιπαραθέσεων, χρησιμοποιήθηκε από τους Αριανιστές για να δείξουν την ανθρώπινη φύση του Ιησού κ.ά. Στο παρόν σημείωμα, ουδόλως μας ενδιαφέρουν αυτά, ούτε επεμβαίνουμε, αλλά κομίζουμε μια πρωτότυπη στην Ελληνική βιβλιογραφία ερμηνεία της λέξης «λόγος» Αυτό είναι το καινόν που κομίζουμε στην ανάγνωση (ερμηνεία ) του ανωτέρω χωρίου. Έχουν προταθεί ερμηνείες όπου η λέξη ΛΟΓΟΣ αποδίδεται: ως «κουβέντα» «λέξη» word στα Αγγλικά. Προφανώς η ερμηνεία αυτή δεν είναι καθόλου σοβαρή και λανθασμένη. Μια πολύ πιο καλή ερμηνεία είναι η απόδοση της λέξης ΛΟΓΟΣ με την σημερινή έννοια του «ΟΡΘΟΥ ΛΟΓΟΥ»